Πικρα μου Γλυκια..

Καλη μικρη μου φιλη..
αναμεσα στους φιλους μου εδω ξεχωρισες..
ξεχωριζε  η ομορφη παρουσια σου..
αναμεσα απο της φλογες της καρδια μου..
καρδιοσκορπιστικα στο ροδοσυννεφο σου..
και τωρα ενα ποτηρι καυτερο ο ηλιος που με ποτιζει σταλα σταλα φωτια και αγαπη..
ημουν η τεντωμενη χορδη της κιθαρας σου και οπου και αν με ακουμπουσες ηχουσα..
και ο ηχος μου ηταν ηδονη..
Ησουν ο ερωτας του ουρανου και της θαλασσας και τα χειλη σου αστερια βουτηγμενα μεσα στο κρασι..
δεν υπαρχει αιτια που  σ'αγαπησα..
υπερχες για μενα μονο εσυ..
γυναικα φιαγμενη απο βροντη και αστραπη και θυελλα μαζι..
οι εκβολες της ψυχης μου ηταν μεσα στα ματια σου και ηταν οι ριζες σου βαθυρριζωμενες..
πανω στα βλεφαρα μου σηκωσα την αρνηση σου και ποτε δεν σταθηκα πλαι στης επιθυμιες σου..
ποτε ο αγωνας σου δεν εγινε δικος μου..
και ομως τα λογια σου...
πικρα γλυκια που εγιναν εδω στρωμα μου..
ακουω ομως τωρα τα βηματα σου να με προσπερνουν και νιωθω τον πονο της ψυχης μου..
να μεγαλωνει.
Ε!