Δραπετης για Σενα...

Μαγισσα μου..
η αγωνια μου κατεληξε σε διαψευση..
και το ονειρο εμεινε ψεμα..
αλλη μια φορα..
Ολεθρος σε αυτη τη μαχη δεν υπαρχει..
καθε πληγη μπορει να σκοτωσει..
ειναι θεμα συγκυριων..
για αυτο και εγω δεν φροντιζω πια τα τραυματα μου..
ξερω οτι σημερα μπορω να πεθανω απο τα χτυπηματα της σιωπης σου..
αλλα μοναχα χαμογελω μεσα στη πικρα μου..
οι πονοι στο στηθος μου μεγαλωνουν..
κοπηκαν οι αναπνοες μου..
κανεις δεν ειναι εδω για να το μαθει..
θυμαμαι της στιγμες της αληθινης σου εκφρασης και ποσο ανεξιτηλα ομορφη εισαι..
σαν διψασμενος ρουφηξα καθε σταγονα δικης σου τοτε  γραφης..
οι αλητες εδω μεσα με πλησιαζουν ειναι πια προ των πυλων..
μα αυτο το βραδυ Μαγισσα μου οι πορτες ειναι ανοιχτες..
και εγω τους περιμενω αοπλος...
ρωτησα καποιον εδω μεσα ποσα χιλιομετρα ειναι μεχρι το σπιτι σου..
 πολλα μου ειπε..
και εγω ξεκινω τρεκλιζοντας απο τον πονο..
επειδη το αιμα θα ξεραθει μενει μονο το χαμογελο μου..
ισως αυτη τη στιγμη να ειμαι ηδη νεκρος..
δεν μου το εχεις πει ομως ακομα..
 ,,και καθε τι πριν το θανατο της ελπιδας ειναι ζωη,,..
 ισως χασω τα βηματα μου και τον προσανατολισμο..
που ειναι το σπιτι σου ποτε δεν εμαθα.
συνεχιζω ομως θελω να φθασω σε σενα..
τα δακρυα μου ειναι παντα μισητα..
μα ειναι τα μονα που καθαριζαν της πληγες μου εδω μεσα..
αν καπου σκονταψω θα πεσω και δε θα ερθω ποτε ορθιος..
το ιδιο αν φυσηξει η με σταματησει η βροχη..
οπου και αν πεθανω θα ειμαι σαν να ημουν εκει σε σενα κοντα σου..
και αν καταφερω και ερθω να εχεις την πορτα ανοιχτη...
Μαγισσα μου..
δεν θα εχω τη δυναμη να χτυπησω...
Ε!