της Μαγισσας το Ποιημα..!

Μαγισσα μου..
κοιταζοντας σημερα ολα τα τετραδια μου εδω μεσα, και τα προχειρα γραφτα μου..
προσεξα οτι ενα ποιημα για σενα δεν σου εγραψα ποτε....
ισως γιατι..
 δεν προσπαθησα  ποτε εδω ποιηματα να σου  γραψω ουτε ενα...
θα προσπαθησω σημερα να γραψω της Μαγισσας το ποιημα..
Μαγισσα μου..
στιχοι νομιζω δεν σου ταιριαζουν..
ποιημα εσυ εισαι απο μονη σου..
σε κορμι σε καρδια σε ψυχη και σε σκεψη..
εισαι μονη σου ποιημα εσυ...
γιατι εισαι τρελη αλλοκοτη αταιριαστη μοιραια..
ποιημα εισαι με μετρο και αμετρο ατιθασο και ωραιο..
ποιος ξερει πως σε σμιλεψαν εκει τα δακτυλα του πλαστη..
ισως να επασχε απο μοναξια και τοτε σε στοχαστη...
και ακομη Μαγισσα μου..
Ηθελα να ημουν απλος γλυπτης..
να φιαξω το αγαλμα σου..
Ηθελα να ημουν ζωγραφος να φιαξω εδω μεσα το πορτρετο  σου..
Να ημουν τραγουδιστης ηθελα και καθε μερα να υμνω την ομορφια σου..
Μαγισσα μου ειμαι ανθρωπος απλος..
και σε εχω μεσα στη καρδια μου...
ξερω..
ερωτικο συμποσιο εισαι  Μαγισσα μου και της ομορφης Αφροδιτης πεισμα..
γιατι σε αλλους χαριζεις ομορφια και σε αλλους εισαι κριμα...
σε μενα ομως δινεις μονο πικρα..
νατανε τροπος να εβρισκες γαληνη να μου δωσεις..
και στην θλιμμενη σου καρδια αγαπη να ριζωσεις...
Ε!