το Φιλι της..

Φιλι !
φιλι της αιωνιοτητας..
το φιλι σου τοτε που μου αφηνες..
τωρα το κλεινω στα ματια στη καρδια μου να το ζεστανω..
 φιλι σαν Φτερουγα ηταν φιλη μου..
που χαραξες σα λεπιδα στο κορμι στην ψυχη μου...
στο τοιχο μου παντου το εχω γραμμενο να το βλεπω και να λεω το αφησες εσυ..
στα τετραδια μου σκυβω το  πιανω και το φιλω..
και μεθυσμενος στις εκτασεις σου να φευγω...
μονο η ψυχη μου ξερει τη σημασια για μενα το φιλι σου που αφηνες..
 το εχω εδω στο τοιχο μου ζωγραφιστο ..
στα γραφτα μου ολα.
και  το κρατω σαν φυλαχτο γιατι ειναι απο σενα..
απο του θνητου σου κορμιου..
και αν κρατω μιαν ακρη απο της ζωης  απο αυτο το φιλι..
αυλακιες απο μοιρα και πονο μες στην ψυχη μου της αιωνιοτητας σκοταδι βαθυ ειναι...
τοτε που μου το χαρισες...
που διαλεξες στο φτωχο μου κορμι να κρυφτει..
πεσμου φιλη μου..
τον αφρο του κυματος σου πως αφησες στη καρδια μου να ξεχειλισει..
απεραντοσυνη τεραστια σιγης ειναι που τα ματια  μου δε ζαλιστηκαν να το  βλεπουν..
να το νιωθω..
που τρανταχτηκε η ψυχη και η καρδια μου του να το αφουγκραστει..
βηματα σιγανα του θεου που ολους μυστικα μας καλει στην ακτη σου να βγουμε.....
σιωπηλο φιλι  εσυ που σταθηκες αντικρυ μου..
το μικρο μου μποι στη δικη της απεραντοσυνη να νιωσω...
τοτε που μου χαρισες το..
φιλι !
Ε!