Οι Σκεψεις μου..

παλι..
παγοκρυσταλλο οι σκεψεις μου ...
παγιδευμενες ειναι εδω στην ακρη  που ειμαι..
ματια προσπαθουν να βρουν διεξοδο στην ομορφη αναμνηση μορφη σου..
τωρα προσπαθω να τεμαχισω το χρονο στην αργη πορεια του και καρτερω γρηγοροτερα η λευτερια μου να ερθει..
να ανταμωθουν ζητω οι ματιες μας να λυτρωθω θελω και αυτο ευχομαι..
και η αιχμαλωτη σκεψη μου λευτερωμενη να ξαναβρει την αρμονικη πορεια της..
το ξερω οτι οι λεξεις απαξιωνουν τις σκεψεις μου και η φωνη μου δεν μιλαει τα λογια του νου μου..
θελω ομως οι επιθυμιες μου να αποκτησουν φτερα  εκει εξω.
στον κοσμο των απατηλων ονειρων..
κατανοω το μεγαλειο ωρες ωρες της σιωπης εδω γιατι τοτε βρισκω τις λεξεις και τις κραυγες μου..
που μου ταιριαζουν πολυ...
και αν τωρα διχως νοημα ειναι τα λογια  μου και χωρις ηχο ειναι η φωνη μου...
κι αν τα φτωχα μου ονειρα μαραθηκαν και χαθηκαν ...
και αν ο ηλιος εκει εξω καιει ψηλα..
εδω που ειμαι με παγωνει και..
κανω υπομονη...
Ε!