Γυρνα και Σκοτωσεμε..

ο πονος μου απο την απουσια σου μετατραπηκε σε μια εφιαλτικη βεβαιοτητα..
θα επρεπε να ειχε καιρο πια τελειωσει αυτος ο ολεθρος εδω μεσα..
δεν μου απεμειναν αλλα δακρυα..
στερεψαν τα ματια μου..
απο το πονεμενο μου κορμι φτιαχτηκαν ταφοι πολλοι..
κηδεψα στον καθενα την ευτυχια μου και συνεχιζω μονος μου πια..
ξερω πως θα με βρει μονο το οδοιπορικο της τραγωδιας μου..
νιωθω ομως μεσα μου την εξαντληση του θανατου μου..
η μεγαλη αδικια με την  αδικη φυγη σου συσσωρευεται στο στηθος μου..
περνουν επ΄εξω οι γυπες εδω πανω να με συντριψουν..
ουρλιαζω μονος μου μεσα στη νυχτα για της φωτιες που εσβησαν..
πηραν οτι ειχα να δωσω..
με την απορια ομως στα ματια μου θα σφραγισουν  οριστικα..
εσυ μαγισσα μου γρηγορα θα επουλωσεις τα λιγοστα σου τραυματα..
εγω επαψα να επιδιωκω τη λυτρωση μου..
ολο το κοσμο  τους απαρνιεμαι οριστικα..
ανθρωπους αλλους δε χρειαζομαι για συντροφια εδω μεσα που ζω..
αφου εζησα μονος μου μπορω και μονος μου να πεθανω..
το τραγικο ομως ειναι συνεχιζω να υπαρχω χωρις σκοπο..
χωρις εσενα φιλη μου..
τη στιγμη που θα φευγεις σε παρακαλω μην ξεχασεις πρωτα να τραβηξεις τη σκανδαλη..
Ε!