Να με θυμασαι ψυχη μου..
το ιδιο θα κανω και εγω μη μπορωντας να κανω και αλλιως..
καταδικασμενος να σε σκεφτομαι ειμαι σαν μια ποινη ευχαριστη ομως..
θα σε θυμαμαι ψυχη μου..
γιατι ηρθες στη ζωη μου και μου εδωσες φως..
εδωσες φως εδω μεσα που μονο σκοταδι υπηρχε..
εισαι ωραια ψυχη μου..
να σε θυμαμαι θελω απο της φωτογραφιες σου και τα μηνυματα σου..
απο τα γραφτα μου και της ζωγραφιες μου και τα στιχακια που σου εγραφα..
θα σε θυμαμαι για αυτο που εσυ σημαινες για μενα ψυχη μου..
θα σε θυμαμαι επισης για ολα τα αγνωστα και τα παραξενα σου που για μενα εγιναν αγαπημενα..
και οσα μεσα απο σενα απεκτησαν εδω μεσα που ζω αξια...
χαρη σε σενα ψυχη μου..
θα σε θυμαμαι απο της νυχτες που σου φωναζα σε παρακαλω μην μου κλεβεις το δακρυ..
οπως φωναζα στον υπνο μου και νομιζα πως ειναι εφιαλτης ψυχη μου...
τωρα που σου γραφω ειμαι αρκετα ηρεμος ..
δεν θελω αλλο να σε ενοχλω..
μονο σκεφτομαι και γραφω περνοντας ετσι οι μερες μου...
θα σε θυμαμαι που εφυγες για παντα και μου χαρισες τη πικρα και τη θλιψη ..
και με εδωσες στεγνα πισω στην εδω μεσα μοναξια μου..
ναι θα σε θυμαμαι ψυχη μου..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου