Δεν Εχω Χαρα..

Οσες φιλες που μου εγραφαν  και με αγαπησαν..
χαθηκαν τωρα πια..
και  οσες αγαπησα και τους εγραφα συχνα χαθηκαν στη μοναξια..
δεν εχω χαρα μητε γελιο να της προσφερω..
τα μυστικα μου μεγαλωνουν στη σκια καθε βραδυ..
σαν αποτυπωματα  σε νυχτες πανω στο τετραδιο μου  πολλαπλων χρησεων..
στα βλεβαρα των ολων γυναικων στης φιλες μου 
γλυστραει γλυκα η ψυχη μου...
αφου της σκεφτομαι και της θυμαμαι παντα..
σαν τον ηλιο που δεν ξεχνιεται να γυρη στων βουνων της πλατες..
της νυχτες χανομαι  μεσα στην τρικυμια των δακρυων μου..
η μοναξια μου γινεται συμμαχος μαζι με τον ανεμο...
τους εχω μοναδικη παρεα μου..
ακομη μια μερα περασε σαν τον λιποταχτη..
ακομη μια νυχτα και παλι μονος...
και ερχεται παλι η στιγμη που μου βαθαινει μεσα μου ο πονος..
και πιανει παλι δουλεια η νοσταλγια μου..
τωρα τα γραφτα μου ολα ειναι χωρις παραληπτη..
Ε!