Ισοπαλη Μαχη...

κλεβω ολα τα θελω που θελω να σου πω..
αυτα που εγραψα και που μετρησα τα λογια μου τοτε και παντα..
κλεβω δυο νυχτες μια αυγη απο εδω που χαθηκα μοναχος μου..
και αν η οργη ξεχειλισε απο τα ματια μου
και ο πονος μου σαν βαρκα αρμενιζει.
στα κυτταρα της σκεψης μου ηρθε και πλαγιασε παλι η θλιψη...
θελω να σκισω το τετραδιο μου μη θελοντας να σου γραψω αλλο..
να σκονταψω θελω στις μερες του κυκλου που με φυλακιζει πνιγοντας με η μοναξια..
οτι πιο ωραιο εχω το φωναζω δυνατα οσο μπορω μεσα μου ομως..
θαμπες οι τοιχογραφιες σου εδω καθρεπτιζονται αποψε στο ,,εκεινο..,,
της αφης μου και παλευουν να ζητησουν τα απλα των συνθετων ηχων..
που γραφουν στο κορμι σου..  ασβεστες απο ερωτα προτασεις..
και αν το φεγγαρι  χλωμιασε στη θεα του μυαλου μου...
 και σαν θελησε ο ηλιος το πρωι  να ριξει την αχτιδα του πανω στη φωτογραφια σου..
λεγοντας ψεματα ζωης..
η θελοντας εφιαλτες να με γεμισει..
ισοπαλη ειναι η μαχη μου εδω..
δεν νικω ουτε χανω.
αφου κυνηγω το νου μου τα σημαδια..
που με ζωντανευουν ολονυχτις..
Ε!