Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2020

ουτε στρωμα να πλαγιασω..

...αρνηθηκα απο το αγρινιο που ειμαι τα αστερια της χαρες....

..λησμονησα αγαπη και φιλη εκει ...

...ξεγραψα τη μανα μου και γυρισα  μονος μου παλι εδω στο ομορφο λαυριο....

...........

...τα χαδια της χαρες που ειχα εκει εδω τα εκανα νυχια...

..δεν εχω δακρυα ουτε στεναγμους ουτε ενοχες...

............

..αποψε πρωτο μου βραδυ στο ομορφο λαυριο.....  

..και ουτε στρωμα να πλαγιασω δεν εχω...

..ουτε τραπεζι για να γραψω...

...μα εγω δε δω γονατιστος....

...ειμαι της βαγγελιως ο γυιος....

...............

... οταν ακουω αυτο το τραγουδι αλαμανιαζω μεσα μου...

...και αποψε  παλι το λουζομαι....

....αλλα το παλευω...

...μερες ειναι θα περασουν....

.............

...απο το ομορφο μου λαυριο...

..καλησπερα...

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου