ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ...!!!!

θελω να χαθω.
να πεταξω θελω.. να φυγω....
μακρυα  απο εδω που ειμαι...
σε δρομους  σε βουνα... οπου ναναι..
αρκει να φυγω εστω για λιγο....
ειναι καιρος που με με πνιγει η μοναξια μου..
ειναι καιρος που το γριζο εδω της ζωης μου δεν το αντεχω αλλο..
θελω να φυγω και να παρω μαζι μου εμενα..
και τη ζωγραφια σου...
και με μια μικρη ανασα να πεταξω  να φυγω να χαθω...
θελω να φυγω..
βλεπω το ρολοι που καταδυναστευει το χρονο  μου..
τη σιωπη  που μου σκοτωνει τη ληθη..
τη συννεφια που  ματωνει τα αστερια.
την μνημη μου που πενθει την φυγη  σου....
βλεπω...
η μοναξια μου που εχει θρονιασει εδω μεσα..
θελω να φυγω..  
θελω η ψυχη μου να πεθανει  εξω στο δρομο..
ο χρονος  φευγει αδειος....
και εγω εδω  σιωπηλος  να μην μπορω να κανω κατι..
καθομαι και ονειρευομαι  πως ανοιγω το μικρο παραθυρο μου  και μπαινει  ορμητικος  ενας αχτενιστος  ανεμος  με δακρυα στα ματια μου..
θελω να φυγω...
σε ενα ατελειωτο απειρο...
ισως  στο πουθενα...
να πεταξω... να φυγω... να χαθω.....
πιστεψε με θα  φυγω σου λεω...
Ε!

ΦΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...!!!!

καλη μου φιλη...
ψυχουλα μου...
συχωρεσεμε  ρηγισσα των ποθων μου και των λογισμων μου  για την αδιακρισια που κανω γραφοντας σου..         εγω ενας φυλακισμενος  φτωχος και ασημος  σε μια κυρια σε μια θεα της ομορφιας και της καλοσυνης σου..
αν ηξερες το δραμα μου το εσωτερο ποσο θα με δικαιολογουσες...
πρεπει  το μυστικο αυτο που σαν σαρακι την υπαρξη σου με κατατρωει  να ειπωθει..
πρεπει το πεπλο αυτο της παραξενης αληθειας   ντροπης και της ατολμιας να τραβηχτη..
ας πεταξουμε τη μασκα  του μυστικου μας..
μη φοβασαι το αγνωστο  και το μυστηριο..
ψυχουλα μου...
συχωρεσεμε  που τολμω και σε αποκαλω ετσι  χωρις να μου εχεις δωσει  το δικαιωμα αυτο..
αλλα οταν η καρδια προσταζει πεσμου μπορει κανενας τιποτα  να  της αρνηθει..
φανηκες  μια καλοκαιρινη μερα μπροστα μου  σαν του ουρανου ολολαμπρο  αστερι  και φωτισες  περιλαμπρα την βυθισμενη  στο σκοταδι  της ανυπαρξιας  υπαρξι μου..
σε εκανα εικονα και σε εστησα ψηλα στο εικονοστασι μου  διπλα στην αγια παναγια μου για να σε προσκυνω. οταν απο τον φοβο μου μην χαθεις αποτραβιεμαι στο μικρο μου κελι.. και κοιταζοντασε προσευχομαι..
ολο το ειναι μου ειναι αφιερωμενο σε σενα..
στη μαγεμενη σου μορφη  στην καλωσυνη της ασπιλης  ψυχης σου  και στο ματιων σου ομορφο φεγγοβολημα.
οπου και αν παω εδω μεσα οπου και αν σταθω οτι και αν κανω  παντα μπροστα μου σαν μια γλυκια οπτασια προβαλλει η φωτολουστη μορφη σου..
ψυχουλα μου...  ονειρεμενη...
σε προσκυνω χιλιες φορες την ημερα  και σε δοξαζω που βρεθηκες σαν αγγελος  παρηγοριας σαν δροσερο ανοιξιατικο αγερι στον δρομο μου τον αγκαθωμενο.. στο γριζο της ζωης μου...
μαγισσα που με τα φιλια των ματιων σου μου αλλαξες της ζωης μου το ρυθμο..
σου φιλω χιλιες φορες στα χερια για τα καλα σου λογια που μου εγραψες..
φως της ζωης μου.. δεξου σημερα τα ευχαριστω μου..!!!!
Ε!

...!!!! ΜΑΓΙΣΣΑ !!!...

μ

μαγισσα... μου..
τα  λογια  μου αυτα  δεν ειναι παρατολμο διαβημα  αλλα μια γενναια πραξη  την οποια  ελπιζω πως θα την εκτιμησετε αναλογα...
μια επικινδυνη ιστορια  αρχισε  να καταντα  το παιχνιδι που αρχισαμε...
δεν ξερω  πως  αντιλαμβανεσθε  το ωραιο αυτο παιχνιδι  των ματιων  και των χαμογελων  αλλα πολυ φοβαμαι πως ο κυκλος της κοινωνικης σας θεσης  και η αποσταση που μας χωριζει  δεν θα επιτρεψουν να εκπληρωσετε υποσχεσεις αυτες που σκορπιζουν  οι γλυκες ματιες και τα χαμογελα σας..
αγωνια μεγαλη με κατεχει..
τι θα μπορουσα εγω να σας προσφερω ανταξιο σας..??
στο πλουτο  και τις ανεσεις  της αριστοκρατικης σας οικογενειας..
θα ηταν αρκετη εκ μερους μου  η αγαπη και μονη..??
με τι φτερα να αποτολμησω να σκεφτω τον εαυτο μου πλαι σας..  εστω και απο εδω που ειμαι..
και ενω εγω υποφερω απο την αμηχανια εσεις μου στελνετε  καθε τοσο ματιες  και τα χαμογελα  που με αναστατωνουν...
α.. οχι! θα σας παρακαλουσα θερμα να μου δωσετε να καταλαβω αν παιζετε με τη φτωχη μου υπαρξη..
η θα σας αρκουσε  η αγαπη και μονο ενος φυλακισμενου..
να ελπιζω μαγισσα μου  σε κατι σε μια συναντηση ας πουμε..??
ω!! θα ειμουν ο βασιλιας πολυ ολου του κοσμου αν σας εβλεπα μια μερα εστω για λιγο...
γραφω για σενα μαγισσα που παιζεις με τη φτωχη μου υπαρξη..
πιστευω στις θετικες τις πιο βεβαιες αποδειξεις οτι το αισθημα σας δεν θα διαλυθη  σαν μια ομορφη  γαλαζια ομιχλη.  στην πρωτη  εναντιοτητα της τυχης..  η  της ζωης..  η ακομη στην πρωτη  γνωστικη σας σκεψη..
μαντευετε τωρα μαγισσα μου  με ποση λαχταρα  περιμενω  δυο λογια σας.
που θα μου δωσουν  νεα φτερα  στις πιο γλυκες ελπιδες  της ζωης μου...
Ε!

υγ.  για σενα που με μαγεψες...

μαγισσα

mag

ma

ΜΕ ΜΑΓΕΨΕΣ..!!!

καλη μου φιλη...
ερχεσαι  κατι μεσημερια  στη ζωη μου και με ανασταινεις...
με της αγαπης  τα κλεμμενα τα φιλια..
τωρα μονος μου  αναρωτιεμαι  γιατι ο ερωτας να ζει μες τα κρυφα..
ξερω οι κρυφοι ερωτες  ζουνε μεσα στη καρδια μας..
και αφηνουν παντα σημαδια  μεσα στα ονειρα μας..
καθε βραδυ  ζω παρεα με τη σκια σου εδω που ειμαι μονος μου διαβαζονας εσενα..
και τραβω για ταξιδια  μακρινα..
ειρθες παλι και ταραξες τα ονειρα μου..ειρθες και αποψε  να μου πεις την αληθεια..
ναι σε καταλαβαινω..
μην με ρωτας να σου πω.. τοσα σημαδια μου αφησες και τωρα που διψω εσυ μου δινεις νερο..
θελω παλι και αποψε να ερθω να σου κλεψω ενα χαμογελο...
γιατι αξιζεις πολλα..
εσπασαν τα ονειρα μου  και γεμισα πληγες.. και ηρθες εσυ και φυτεψες ελπιδες ταξιδια  και χαρα..
σου γραφω σωθηκα γιατι σε γνωρισα τωρα πριν χαθω...
ηρθες μεσα στη μοναξια μου και ανοιξες δρομο  μεσα στα ονειρα μου να με ταξιδευσεις μακρια..
τοσο ομορφα..!!
δεν με πληγωνει τιποτα πια..
γιατι εχω το χαμογελο σου...
μα κατι ταραζει  τον υπνο μου για σενα..
σε μυστικους  χρονους αναζητωντας περασμα για να σε δω..  εστω για λιγο....
και τελος  ενα μοναχα  θα σου πω..
εισαι μαγευτρα..!!!
εισαι της ψυχης μου η κραυγη..
γιατι με τα γραφομενα σου..
με μαγεψες....
Ε!

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.....

ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ...
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΕΙΣΤΕ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΑΣ.. ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ 2 ΧΡΟΝΙΑ..
ΕΙΜΑΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΑΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ  ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΡΟΥΡΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΛΕΙΔΩΝΕΙ ΤΟ ΚΕΛΛΙ ΜΟΥ..
ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΑΛΛΙΑΣΕΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΜΟΥ..
ΕΧΕΙ ΣΩΘΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΘΩΟΣ..
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ...

ΠΟΙΟΣ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΠΟΙΟΣ ΒΓΗΚΕ ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΕ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΛΕΞΗ ΟΤΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΗ...
ΛΑΘΟΣ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΗ..   ΚΟΥΦΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ  ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΗ  ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ..
ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΣΟΥ ΚΑΘΙΣΕΙ ΚΑΙ Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ  ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΚΑΠΩΣ ΤΟΤΕ ΕΙΣΑΙ ΚΑΜΕΝΟ ΧΑΡΤΙ ΑΠΟ ΧΕΡΙ..
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ...

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΚΟΥΣ  ΝΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ..
ΣΠΟΥΔΑΣΑΝ ΛΕΕΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ  ΔΙΚΑΙΟ  ΗΘΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ  ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ..
ΛΑΘΟΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΑΝΕ ΑΥΤΑ  ΑΛΛΑ ΣΠΟΥΔΑΣΑΝ ΝΑ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ..
ΤΟΣΑ  ΕΥΡΩ   ΝΑ ΚΟΨΩ ΤΟ ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ.. ΤΟΣΑ ΝΑ ΠΩ ΠΑΡΙΣΤΑΜΑΙ.. ΤΟΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΕΥΣΩ..
Ε..?? ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΩ ΦΥΛΑΚΗ  ΛΕΥΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΟΤΕ ΠΑΡΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ  ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΩ  ΚΑΙ ΜΗΝ ΔΙΚΑΣΤΩ...
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΕΛΙΚΗ 26 ΜΗΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΦΕΣΗΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑ ΝΑ ΚΟΙΤΩ ΣΑΝ ΧΑΖΟΣ ΤΗΝ ΕΔΡΑ..

ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΣΠΟΥΔΑΓΜΕΝΟΣ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΦΤΗΝΑ ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΕΣ ΜΗΝ ΛΕΣ ΤΙΠΟΤΑ..
ΟΧΙ ΡΕ ΦΩΝΑΞΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΛΟΚΛΑΡΙΝΟ  ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ..
ΘΑ ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΩ ΠΑΓΟ.. ΜΟΥ ΕΙΠΕ..

ΕΚΕΙ ΕΝΑΙ ΠΟΥ ΑΓΡΙΕΨΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΑ ΑΓΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΑ.. ΜΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΕΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ..
ΑΠΕΚΡΥΨΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΠΩΣ ΤΟ 77 ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ.. ΑΛΛΑ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΣΑ..
ΑΠΕΚΡΥΨΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΤΟ 2001 ΠΗΓΑ ΠΑΛΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ  ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ ΜΟΥ..

ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ..
ΠΑΝΤΑ ΣΑΝ ΗΘΙΚΟΣ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΟΣ  ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ  ΞΕΧΩΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΞΕΧΩΡΙΖΩ ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ..
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΛΕΓΩ ΑΛΛΟ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ..
ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ  ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΣΑΡΔΕΛΛΑ ΣΤΟ ΜΑΝΙΚΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΒΛΑΧΟΣ ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ ΜΠΑΤΣΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΕΤΑΕΙ Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΩΡΕ..
ΟΧΙ ΤΟΥ ΛΕΩ  ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ ΠΤΗΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ.
5 ΜΕΡΕΣ ΑΠΟΜΩΝΟΣΗ  ΓΙΑΤΙ ΕΒΡΙΣΕΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ..
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΜΕΡΕΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΓΗΚΑ ΕΞΩ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ  ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ..
ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΠΛΩΣΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ  ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ.  ΔΕΝ ΤΟΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΠΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ....

ΤΩΡΑ ΟΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΝΑΓΚΗ ΠΟΥ ΜΕ ΕΧΟΥΝ..
ΕΙΝΑΙ 2-3 ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑ 50 ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΨΟΥΡΕΥΕΤΕΙ ΑΛΛΟΔΑΠΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΡΑΦΩ ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ  ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ.
ΚΑΛΟ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ..

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ  ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΕΚΕΙ ΕΞΩ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ..  ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ  ΟΤΙ   ΤΗ  ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΗ  ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΡΓΗ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ Η ΠΟΛΥ ΠΟΙΝΗ  ΜΟΥ  ΚΑΙ ΚΟΝΤΕΥΗ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΗ..
ΜΑΚΑΡΙ...
Ε!
ΥΓ.  ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΕΣ  ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ..
ΜΟΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕΣ  ΚΑΛΗΣΠΕΡΕΣ....
ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΕΔΩ ΣΗΜΕΡΑ..

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΒΡΑΔΥΑ...

    μικρη καλη μου φιλη...
ειναι κατι βραδυα εδω μεσα  κατι στιγμες  που με κανουν κομματια  με συντριβουν..
θελω να φωναξω αλλα  μου κρατουν την φωνη μου και με αφοπλιζουν..
ειναι κατι φορες  που το δακρυ μου παγωνει γιατι ακομα δεν εισαι εδω να μου γραψεις..
ειναι νομιζω που εισαι μακρυα μου  και νομιζω οτι εδω η ζωη μου καπου τελειωνει..
ειναι κατι βραδυα σου λεω κατι στιγμες  που οι αναμνησεις μου για σενα  με καινε.. ζωντανευουν τις πληγες που μου αφησες και με καινε....
ειναι κατι βραδυα  ειναι κατι στιγμες  που θελω να φωναξω σε ποθω..
 που σε φωναζω γυρισε  ελα μου και γραψε  μου...
ειναι κατι βραδυα που ζω τοσο πολυ τη μοναξια μου  που η νυχτα δακρυζει..
ζω εδω μεσα μονος μου  τοσο πολυ τη  σιωπη που αρρωσταινει το  φεγγαρι.
οτι σου γραφω... και οτι σου λεω...
δεν με πληγωνει που ειμαι μονος μου..
το συνηθισα σου λεω.. 
μα με πληγωνει  που οταν πλησιαζει η νυχτα  εσυ δεν ερχεσαι  και ο υπνος με αποφευγει..
ελα και σπασε τη μοναξια μου..
γινε ενα ταξιδι μεσα στη σιωπη μου..
γινε σε παρακαλω βροχη  μου..
και σβησε τωρα  εσυ τη φωτια που μου αναψες..
πιστεψε με απο τοτε που ειρθες εστω και τοσο λιγο
αγαπησα τη ζωη μου...
τωρα προσπαθω  να  αλλαξω τα δακρυα μου..
με το γελιο.. για να μπορεσω ισως να ξεχασω..
θελω να δραπετευσω εστω για λιγο κοντα σου  με την ψυχη μου.. θελω να φυγω απο εδω απο την καθημερινοτητα μου   που με σκοτωνει..
θελω να ξαναγεννηθω μαζι σου εστω και για λιγο..
θελω πολυ να σε δω...
δεν εχω τιποτα αλλο να σου γραψω..
γιατι τωρα εσυ ξερεις..
Ε

ΑΠΟΝΙΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ...

μικρη καλη μου φιλη...
ειναι καιρος  τωρα που προσπαθω  να κρυψω  απο τα ματια του κοσμου  το γλυκο πονο που αισθανομαι για σενα..
θαθελα  να τον εκρυβα  και απο εσενα την ιδια γιατι φοβαμαι  μηπως σε δυσαρεστουν  τα τρυφερα μου αισθηματα..
πιστεψε με  μα και αν το θελω  δεν μπορω να το κανω..
καλη μου φιλη.. 
ειμαι βεβαιος  πως εχεις νοιωσει τι μου συμβαινει...
ομως λυπησου με..
μην με κρατας  σε αυτη τη βασανιστικη  αγωνια μου για σενα...
πεσμου μου ψυχη μου τι σκεπτεσαι για μενα..
να ελπιζω η  οχι..
προτιμω να γνωριζω την καταδικη μου..  παρα να εχω  ψευτικες  ελπιδες...
ησουν τοσο περηφανη για μενα.. και ηταν αυτο η πιο μεγαλη  ευτυχια της ζωης μου..
και ας κατωρθωσα να σου παρω  εστω και απο μακρυα λιγες λοξες ματιες σου  με ενα κρυφο σου χαμογελο..
μα τωρα..
με βασανιζει η  ανεξηγητη  σιωπη σου..
τωρα φιλη μου  που κοντευει να με πνιξει η απονια σου πες τι εγιναν  ολες εκεινες οι υποσχεσεις..??
πως εβιαστηκε τοσο να δυση το λαμπερο αστερι  της ελπιδας μου..
λυπησουμε  και γραψε μου......
Ε!

υγ.  φιλοι μου δεν εχω αλλο τετραδιο να γραψω...
ακουει κανεις..

...ΓΥΡΙΣΕ....

μικρη καλη μου φιλη...
ψυχουλα μου...
σε  ονειρευτικα ολη τη νυχτα..  σου γραφω πρωι  πρωι..αρχιζοντας ετσι την ημερα μου  ελπιζω να παρω κουραγιο και να κανω υπομονη  για να σε περιμενω να γυρισεις πισω και να μου γραψεις..
ψυχη μου και ζωη μου  γυρισε σε θελω.
αν μπορουσες να εβλεπες ποσο.!
αν ηξερες ποσο  υποφερω  για τα λαθη του χαρακτηρα μου θα με λυποσουν..
σου υποσχομαι  να κανω καθε προσπαθεια  για να γινω ανταξιος σου..
σε κοιταζα χθες το βραδυ..
ησουνα τοσο   ωραια!!
ειχες κατι που εμοιαζε σαν αγγελικο  στη μορφη σου..
ποσο σε θελω...
πως θα ηθελες να εξαγορασω..  σαν τι θα ζηταγες  απο μενα  για να εξαγορασω  ενα σφαλμα που δεν ηταν δικο μου αλλα της ψυχης μου.

μιλησε μου και θα δεχτω οτι τιμωρια μου πεις αρκει αυτη να μην σημαινει το θανατο  της φυγης σου..
ολα τα παντα θα τα υποστω..
αρκει να ερθεις παλι και να μου γραψεις..
θελω να ειμαι ευτυχισμενος εδω μεσα και να μην πεθανω απο την ντροπη  τη θλιψη και το σφαλμα μου..
σε ολη μου τη ζωη θα εχω  το αισθημα και θα θυμαμαι το καθε  γραμμα  την καθε συλλαβη  την καθε λεξι  που αποτελουν  το θαυμασιο ποιημα σου..

φοβαμαι οτι παντα θα ειναι ετσι αν εξακολουθεις να αντιστεκεσαι στον εαυτο σου και απο τη γενναιοδωρια σου να θελεις  την ευτυχια σου  στη δυστυχια μου..

νομιζω  πια οτι ξερεις καλα την καθε μου σκεψη μου για σενα και γνωριζεις πια τοσο το βαθος της καρδιας μου ωστε δεν εχω  παρα να την αφησω να μιληση  απο μονη της..
ηθελα τοσο πολυ να σε εβλεπα..
θαρρεις πως εχω ενα μηνα να σε δω..!!
ψυχουλα μου.. δεν εχω τιποτα αλλο να σου  πω...
δεν εχω  τιποτα αλλο εξω εκτος απο εσενα..
 δεν εχω τιποτα αλλο να σου πω.. παρα μοναχα τουτο....
γυρισε....!!!

Ε!

ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ...

ΣΕσε εχω ωρες..  ωρες..  μα το θεο τοσο πολυ αναγκη...
καλη μου φιλη... συγχωρεσε με..
δεν υπαρχει  ασφαλως κανεις   που να μη σας θαυμαζει  και να μην συμφωνει  οτι η φυση υπηρξε σπαταλη για σας..
τοσο στην ομορφια σας  οσο και στα ψυχικα χαρισματα που υπαρχουν πανω σας..
ειστε τοσο καλη  αλλα και πολυ  ευαισθητη..
θα ημουν  πολυ χαζος  να ηθελα  να χωριστω  απο το πληθος που σας απομενει  ομοφωνα τα εγκωμια  που αξιζουν τα τοσα  στολιδια  με τα οποια εισαστε  πολυτελεστατα  στολισμενη..
εισαστε  το λαμπεροτερο  διαμαντι του γυναικειου φυλου..
αλλα επειδη δεν ξερω τι εντυπωση θα εκαναν οι πολλοι υπερβολικοι επαινοι μου θεωρω  σωστο να σταματησω σε εκεινο  που  περισσοτερο απο καθε αλλο  σας κανει  να ξεχωριζεται..
και αυτο ειναι η ευγενεια και η καλοσυνη σας που καθρεπτιζεται  στη μορφη σας...
και ειναι αποτυπωμενη  στο μεγαλειο της καρδιας σας αλλα και στους τροπους σας..
αποφευγω  λοιπον  να  καταχραστω της γνωστης μετριοφροσυνης σας και περιοριζομαι να σας διαβεβαιωσω οτι η γνωριμια μας  εφωταγωγησε  την ψυχη μου..
και αναψε την λαμπαδα μιας αληθινης  φιλιας..
η μεγαλυτερη  ευτυχια που τωρα ονειρευομαι  και ποθω   ειναι να σας ξαναδω εστω και μεσα απο εδω και να ξαναμιλησουμε..
και να ξαναδω τα ωραια σας γραπτα..
και να ξανακουσω την μουσικη σας φωνη...
Ε!

ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ...

γραφω  τη δικη μου μαρτυρια..
για πολλους λογους..  ισως για να αποδειξω οτι δεν θα καταθεσω ευκολα  τα οπλα.
ισως γιατι  ξερω οτι καπου εκει εξω  ειναι η δικη μου σωτηρια..
ειναι και ενας τροπος  να βοηθησω  και τα αλλα παιδια εδω μεσα  που δεν ξερουν  πως να αντιμετωπισουν  παρομοιες καταστασεις..
παλεψα πολυ να παρμεινω σωστος ανθρωπος εδω μεσα και να μην παρασυρθω απο τους αλλους που ολο λαθη ειναι..
προσπαθω να παραμεινω ενα κοινωνικο ατομο και οχι επιθετικος..
δεν επαψα να ανοιγω την καρδια μου  και να ελπιζω  οτι καποτε και συντομα  θα φυγω απο εδω μεσα..
και θα βρω  μια σωστη φιλη και μια ζεστη αγαπη..
η ζωη  ειναι ομορφη αρκει να μαθεις να χαμογελας..
να κρυβεις τον πονο σου και να δημιουργεις  ονειρα για να μπορεσεις να συνεχισεις..
αν μεινω να ζω με τον φοβο  να λυπαμαι τον εαυτο μου να πιστευω οτι ειμαι κατωτερος η ανικανος  τοτε βαδιζω στην καταστροφη..
καταφερα να τους νικησω  και να πιστεψω στον εαυτο μου.  και ας ειχα χαθει στην αυτολυπηση τοσο καιρο εδω μεσα..
εμαθα να ελεγχω τα αισθηματα μου  τον πονο μου τον εαυτο μου και να χαμογελω παντα..
εμαθα οταν πεφτω  να ξανασηκωνομαι διχως ομως να το βαζω κατω..
δεν θα τους κανω το χατηρι να γινω ενα τιποτα  οπως θελουν οι εδω οι αλητες..
εχω μαθει και λεγω οτι πιστευεις γινεται..
και δινω προσοχη σε οτι ονειρευομαι..αν ονειρευτεις ασχημα αυτα θα βγουν..
πιστευω στις ικανοτητες μου και ας μου λενε οι αλητες το αντιθετο..
δεν κρυβω την αληθεια απο τον εαυτο μου.δεν κρατω τιποτα μεσα μου..
γραφω  για αυτα και σας μιλω για αυτα που νιωθω..
και ολα αυτα τα γραφω για να δωσω πιο πολυ δυναμη στον ευατο μου..
θελω να κανω μια καινουργια αρχη.. ποτε ομως δεν θα μπορεσω να συγχωρεσω το κακο που μου εκαναν..
οι πληγες μενουν για παντα..
και τελος οσο ζω  δεν θα παψω να ελπιζω  και να χαμογελω στη ζωη  μου...!!!
πιστευω στον εαυτο  μου και θα νικησω...!!!!
Ε!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΚΡΑΜΕΝΗ ΜΟΥ ΜΑΝΑ...!!!

ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ...
ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕΣ  ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ  ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ ΓΙΕ ΜΟΥ.  ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ..
ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΣΕΣ ΜΟΝΑΞΙΑ  ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΕΚΕΙ ΓΙΕ ΜΟΥ..
ΠΕΣΜΟΥ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ  ΞΑΝΑ ΕΔΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΦΩΝΗ ΣΤΗΝ
ΚΑΜΑΡΗ ΣΟΥ..
ΠΕΣΜΟΥ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ  ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ ΓΙΕ ΜΟΥ  ΚΛΑΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ  ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΗΜΟΥ ΚΑΗΜΕ ΜΟΥ..
ΠΕΣΜΟΥ ΠΙΟΑ  ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ ΕΣΤΕΡΗΣΕ  ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ  ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΡΙΞΕ
ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΟΝΟ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ  ΓΙΕ  ΜΟΥ..

ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΠΙΚΡΗ..
ΑΛΛΟΙ ΜΟΥ ΣΤΕΡΗΣΑΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΜΟΥ..ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ  ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΝΑΣ
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΟΥ ΚΡΥΦΟ ΘΥΜΑ ΦΡΙΚΤΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ 
ΠΟΝΕΜΕΝΟΣ..
ΠΙΚΡΗ ΜΟΥ ΜΑΝΑ  ΣΤΑΖΕΙ Ο ΚΑΗΜΟΣ ΜΟΥ  ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΝ ΔΙΚΟΠΟ
ΜΑΧΑΙΡΙ.  ΚΑΝΩ ΥΠΟΜΟΝΗ ΧΑΙΔΕΥΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΜΟΥ  ΤΩΡΑ  ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑΦΕΡΕΙ..
ΠΙΚΡΗ ΜΟΥ ΜΑΝΑ ΓΛΥΤΩΣΑ  ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ..
ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΑ  ΑΠΟ ΤΑΜΠΟΥ  ΙΔΕΕΣ  ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ..
ΑΛΛΑ ΑΠΕΤΥΧΑ  ΝΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙΣ...
ΤΩΡΑ ΜΟΝΟ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΩ..  ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ.. ΤΩΡΑ  ΜΕΣΑ ΜΟΥ   Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ..  ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ....

ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ  ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΛΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ..  ΠΑΡΕΣΥΡΑΝ  ΤΙΣ
ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ  ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΑΝ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ..
ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΩΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΛΑΚΗ ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ..  ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΕΞΩ..
Ε!

ΥΓ.στειλε θεε μου ενα πουλι να παει στη μανα μου υπομονη...

ΜΑ ΘΑ ΔΩΣΩ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΜΙΑ ΕΥΧΗ...

μικρη καλη μου φιλη...
ηθελα απλα να σου πω μια καληνυχτα...
μα δεν θα  την ακουσεις..
ηθελα να  αφησω ενα φιλι  στην ακρη των χειλιων  σου  μα δεν θα το νοιωσεις...
ηθελα να αγγιξω τα μαλλια σου..
να χαθω στο βαθος  των ματιων  σου.. και να περπατησω  πλαι σου εκει που εισαι στην πολυβουη περιοχη  σου..
μα εσυ εφυγες  χωρις λογο.. και χαθηκε το φως  του ηλιου..  και σκοτεινιασε  τωρα η πολυβουη περιοχη σου..
δεν βλεπω στο σκοταδι το χρωμα των ματιων σου.. δεν νοιωθω την παρουσια σου διπλα μου..
τεραστια η αποσταση  μακραινεις και πως να αφησω ενα χαδι στα μαλλια σου...
δεν θα ακουσεις την καληνυχτα μου..
δεν θα νοιωσεις το φιλι...
δεν θα δεις τα δακρυα μου απο τα δικα μου ματια..
μα  θα  δωσω στον αερα μια ευχη μεσα απο εδω που ειμαι  με την ελπιδα  να στη φερει κοντα σου..
οπου και αν εισαι ψυχουλα μου... να κτυπα η καρδια σου  με το σωστο ρυθμο..
ενα χαμογελο  να ειναι παντα χαραγμενο στα χειλη σου..
και οταν κοιμασαι  τα ποιο ομορφα  ονειρα  να ταξιδευουν μεσα στα ματια σου  αυτο θελω..
ονειρα  για οτι ομορφο  θα ερθει στη  ζωη σου..
και  οταν ξυπνησεις ψυχουλα μου  ολα  να ειναι αληθινα...
ειναι πολυ ομορφα να εχεις ονειρα...
θα ευχομαι για αυτο..
θα προσευχομαι  για σενα...
Ε!

ΕΦΥΓΕΣ ΓΙΑΤΙ....!!!

μικρη καλη μου φιλη...
η μοναξια  εχει περιτυλιξει  τη ζωη μου...
ενας αναστεναγμος  βγαινει  απο τα βαθη  της ψυχης μου βγαινει..
η καρδια μου πονεμενη  σταζει  σταγονες  πικριας  απο την μοναξια και την αποσταση που μας χωριζει..
το βλεμμα μου  μουδιαζει καθως κοιτωντας  στο  τοιχο του κελιου μου αυτο που εγραψα για σενα  καθως ερχετε  στη σκεψη μου...
στα καλοκαιρινα  νυχτοβραδα  τα αστερια  τραγουδουν  τη μοναξια μου..
καθομαι και  τα κοιτω  απο το μικρο παραθυρο  του κελιου μου και παιρνω δυναμη  απο τη μαγεια της  ακτινοβολιας τους..
ατενιζοντας με ελπιδα  το μελλον μου..
μικρη καλη μου φιλη...
παιρνω τις ωρες  μου γραφοντας  συνεχως για σενα  νοσταλγοντας  τις αναμνησεις.. εφυγες τοσο γρηγορα απο κοντα μου χωρις να πεις κατι..
κρατω συντροφια  το ομορφο σου ποιημα  το κοιτω και αφηνομαι..
φιλη μου.. ενα αστερι  καθε βραδυ δακρυζει στη λυπη μου..
τις νυχτες  φλυαρει στα ονειρα μου η μορφη σου..
οταν προφερω το ονομα σου ενα δακρυ κυλα στην καρδια μου..
ειναι αποσταγμα του πονου  που τοσο καιρο  υποφερω..
μικρη καλη μου φιλη ερωτικα αποφθεγματα  αναδυονται απο την ψυχη μου.  το σωμα  μου παλλεται  και οι σφυγμοι  παρασυρονται  σε τρελλους ρυθμους..
σε σκεφτομαι  τωρα  που η μεθη  της μοναξιας μου και του ερωτα  λικνιζεται στα ενδοτερα της  υπαρξης μου...
νοιωθω και βλεπω  τις απαλες σκιες της νυχτας   που κρατουσαν στη  σκοτεινια  κρυμμενες  τις ανταυγειες του φεγγαριου  οταν καθομαι και γραφω για σενα  κατω απο  το απαθες  βλεμμα του σεληνοφωτου..
νοιωθω το ομορφο σου ποιημα να με συντροφευει σαν ειδος  μιας μυθικης αγαπης..
φιλη μου.. κανω βολτες μονος μου μεσα εδω που ειμαι  και κοιτοντας  το ομορφο σου ποιημα  εκει σταθμευει  η  σκεψη μου για σενα..
μερες τωρα και δεν με αφηνει διολου...
εφυγες γιατι...??
μου λυπεις.....
Ε!

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ..!!!

 αυγουστος  μηνας....!!!!!!!!!!
η χαρα  του εργαζομενου...!!
ο εθνικος μας μηνας  των διακοπων ειναι γεγονος..
ποια ειναι φετος τα  in  νησια  για να παει  ο δυστυχος γιαπης  να επιδειξει τα  υπαρχοντα του..
,,κινητο  φορητους υπολογιστες  και τα υπολοιπα φιρματα  αξεσουαρ του..,,
για τις διακοπες λεγω  οτι για να ξεκουραστει το σωμα  πρεπει να κανει  οτι δεν εκανε τον  προηγουμενο  καιρο...
καθιστικη ζωη πριν..??  οδοιποριες  τωρα...
χρησιμοποιουσατε το μυαλο  πριν..??  τωρα χρησιμοποιηστε τις αισθησεις...
ρυθμοι εξοντωτικοι πριν..??  ας γινουν τωρα χαλαρωτικοι..
χειρωνακτικη  εργασια πριν..??  τωρα αραξτε..
αυγουστος  μηνας  που καλειται  να εκπληρωσει  συσσωρευμενες  επιθυμιες των  προηγουμενων εντεκα..
αυγουστος μηνας..!!
που οπου και αν κοιταξει  θα δει  γυμνα  κορμια ψευτικα.. να πινουν  φρεντο  να χαζευουν  να αλειφονται λαδι..[οχι στις πληγες.]  να ναρκισσευονται   να σιωπουν...
κορμια με κοιλιακους που μπορει να ειναι ενθετοι  καινοφανης  υστερια  με στηθη  σιλικονουχα με γλουτους  λιποαναρροφημενους  και μηρους  ωσαυτως..
κοριτσια και αγορια χωρις μυθο..
χωρις υποσχεσεις..
το γυμνο που βλεπουμε παντου διπλα σας να εχει καταστειλει καθε ερωτικη ταση...
στη δεκαετια του 2ο10 ελαχιστοι ανθρωποι παραμενουν   ντυμενοι δημοσιως..
ελαχιστοι  διαφυλαξαν την  προσωπικη τους γοητεια..
τα περιοδικα ολα στα περιπτερα  ανεθρεψαν  μια γενια που μονο βλεπει..
δεν μιλαει και εν τελει δεν πρατει...
τοσος λογος για το σεχ... και τοσο λιγο σεχ..
νομιζω οτι ολα  αυτα τα  ατακτως  ερριμενα  καλλιγραμα γυμνα  κορμια  της παραλιας  ελαχιστα  υποληπτονται  τον ερωτα..
γυμνοι  στα περιπτερα  στην τηλεοραση  στις σκηνες  και τις οθονες  στη θαλασσα...
τι να σου κανει η φαντασια.. απο που να πιαστει..??
απο ενα βλεμμα θα μου πειτε...
μα ενα βλεμμα  μεσα  απο γυαλια  καθρεπτη  νομιζω οτι δεν μπορει να συνωμοτησει...
αυγουστος  μηνας  κιολας...
γυμνα κορμια  ξαπλωμενα  στις παραλιες..
ποιος να τα κοιταξει..
ολα ιδια ειναι...
Ε!

υγ. απλα απο τη θεση που ειμαι ζηλευω....

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΕΣΕΝΑ...

μικρη καλη μου φιλη...
νομιζω πως εφθασα  με σενα στα ορια  της τρελας..
δεν καταφερνω να γραψω οπως θελω  στη σειρα αυτα που θελω  αν δεν παρεμβαλλεσσαι  εσυ στη σκεψη μου..
και η σκεψη μου  δεν καταδεχεται  σε τιποτα αλλο  να αφιερωθει  εκτος απο εσενα..
το θελω... δεν το θελω...
η φαντασια μου σε οδηγει  κοντα σου..
σε αγκαλιαζω  παλι  σε φιλω  σε χαιδολογω  χιλια ερωτικα  καμωματα αναπαραγω.
και με  καταλαμβανουν πραγματικα..
οσο για την καρδια μου   εχεις εγκατασταθει  εκει και μαλιστα για τα καλα..
στην καρδια μου  κυριως ειναι  που εχω την γοητευτικη  σου αισθηση...
αχ..θεε μου.. τι θα απογινω  αν μου στερησεις  εντελως τα λογικα μου..??
δεν ειναι ζωη αυτη  που περνω εδω μεσα..
πιστεψε με δεν ειμουν ποτε ετσι..
ειρθες και μου εχεις κατασπαραξει  τα παντα..
νιωθω ανοητος και ευτυχης  οταν σε σκεφτομαι..
εισαι ενα πανεμορφο ονειρο  οπου δεν θελω να σε χασω..
νοιωθω  μια υπεροχη φρικτη  κατασταση...
ειμαι εξουθενωμενος απο ερωτα...
νοιωθω  το παθος μου για σενα  μεσα απο καθε μου πορο..  ζω μονο απο ερωτα...  και για τον ερωτα...
αλλα ειναι και αδικο να βλεπω τον εαυτο μου  σε τετοιο χαλι..καταναλωμενο  απο τη λυπη  και μπλεγμενο σε πεπλα  αραχνης  αδιαφανη..
εχω λυπη  που ειμαι εδω  μεσα.
ω! μικρη καλη μου φιλη..
δεν εχεις ιδεα τη περνω.. παιρνω  στα χερια μου  αυτο που μου εγραψες  σε εχω μπροστα μου  σου μιλω  σαν να εισαι μπροστα μου..
σε κοιταζω  οπως εκανα και εχθες   πανεμορφη εκπληκτικα  πανεμορφη....
χθες  ολη  τη βραδυα ελεγα στον ευατο μου να τον πεισω  ειναι  ......
αχ! ουτε του παραδεισου  οι αγγελοι  δεν ειναι τοσο μακαριοι οσο ειμουν εχθες  εγω...

Ε!

ΧΑΡΑ ΒΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΤΟ ΚΑΛΟ(LIVE)

ΧΑΡΑ ΒΕΡΑ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ!

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ...!!!

φιλες φιλοι..  χρονια πολλα...
ο αυγουστος για τον ελληνισμο  ειναι ο μηνας  της παναγιας μας καθως τιμαται  η κοιμηση της  και η μετασταση της απο τη γη στον ουρανο..
τα πανυγηρια του δεκαπενταυγουστου  εχουν μεγαλοπρεπεια και πολλα απο αυτα   αποτελουν  μεγαλα  κοινωνικα δρωμενα με την συμμετοχη ολου του κοσμου..
ειναι φανερο  πως περισσοτερο  απο καθε αλλο προσωπο  ο λαος μας τιμα την παναγια την οποια επικαλειται  σε καθε δυσκολια της ζωης του...
ετσι γνωριμη ειναι πια η εικονα της γυναικας που ανεβαινει γονατιστη στα  σκαλια της μεγαλοχαρης   στην τηνο..
η του πληθους που στριμωχνεται για να προσκυνησει την εικονα της παναγιας μας..
η παναγια μας ειναι η ελπιδα μας ολων των πικραμενων..
και η χαρα των απελπισμενων..
η παναγια μας ειναι η πικραμενη χαρα της ορθοδοξιας..
εορτη μεγαλη σημερα και πανυγηρις λαμπρη η κοιμηση της θεοτοκου.
ποσοι απο εμας δεν την εχουν βρισει ασχημα και διχως λογο..ποσοι απο εμας δεν την παρακαλεσαμε να μας βοηθειση.. ποσοι απο εμας δεν τρεξαμε κοντα της  να μας λυτρωσει απο τα προβληματα μας..
ολοι μας  εχουμε ταπεινα παρακαλεσει να μας λυτρωσει απο καθε προβλημα μας κανοντας μας τον σταυρο μας  και λεγοντας ψυθιριστα το ονομα της..
η παναγια μας ειναι η μανα ολων μας  ειναι η μεγιστη μεσιτρια μας στον χριστο μας..
πολλα θα μπορουσαν να γραφτουν σημερα για την υπεραγια θεοτοκε.
αλλα αυτα τα λιγα σημερα νομιζω ειναι καλα..
για να ειμαστε μεσα στο πνευμα της ημερας μας..
χρονια πολλα σε ολους που γιορταζουν και ολες..
και η παναγια βοηθεια μας..
Ε!

ΓΙΑ ΣΕΝΑ...!!!

καλη μου φιλη...
για  σενα  που εφερες ξανα  τη λαμψη  στα ματια μου..
για σενα που  που εκανες να το μαυρο της ψυχης μου να γεμισει χρωματα  την ζωη μου...
για σενα που ειρθες απροσμενα  στους  κτυπους τις καρδιας μου...  και τους εκανες  ακανονιστους...
για  σενα που τα βουρκωμενα  ματια μου δεν ειναι ποια απο τα δακρυα   η απο το καπνο του τσιγαρου μου...
αλλα απο χαρα...  θυμισου...
η ζωη  καποιου αλλαξε  και εγινε αγνωριστη..
χαμογελα  και μιλησε μου πιο πολυ..
ασε την καρδια σου να κτυπα  και να γινει ενα με τη δικη μου..
χαμογελα  μαζι μου..
δακρυσε μαζι μου..
ζησε αληθινα μαζι  μου τις σπανιες   και απροσμενες στιγμες της ζωης εστω και μεσα απο εδω που ειμαι...
ζησε  τις μικρες ομορφες στιγμες  που μας δινει απλοχερα η ζωη..
σε αυτο το κοσμο που ειμαστε εγλωβισμενοι  δωσε μου το χερι σου..
και να θυμασαι οτι...
η ευτυχια  δεν ειναι  στα πραγματα που ελπιζουμε..
και που ζηταμε  απο το αυριο...
η ευτυχια ειναι  μεσα στα πραγματα  που μας  περιτριγυριζουν..
και αναπαυονται  στα χερια μας...
Ε

..ΝΑΙ ΡΕ... ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΛΑΙΝΕ...

ΝΑΙ ΡΕ.. ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΛΑΙΝΕ....

ηηη   χαρα  μου εγινε τραγωδια..
ειναι η πρωτη φορα που δεν ξερω πως να ξεκινησω την αναρτηση μου...παραμονη κυριακη ξημερωνοντας  δευτερα  κανενας δεν κοιμηθηκε πιστευω ουτε και εγω ολοι ετοιμαζαμε τους σακους με τα ρουχα μας για την μεγαλη  αδεια μας..
το ραντεβου ηταν 9 το πρωι δευτερας  ειμασταν εκει απο της 8 το πρωι..
φωνες  κουβεντα  πως θα φυγουμε λεγαμε...
καποιος εφερε και χαρτη απο τηλεφωνικο καταλογο..
με ταξι ειπε ενας  με λεωφορειο ειπε ο αλλος  με τραινο ειπε καποιος.. ο πονηρος ειπε  οσοι δεν εχουν χρηματα να φυγουν με ωτο στοπ..
δεν μιλησα καθολου..
9 και ανοιξε η πορτα του γραφειου. οποιος ακουγε το ονομα επαιρνε το χαρτι της αδειας και εφευγε τρεχοντας προς την μεγαλη εξωτερικη σιδερενια πορτα..
αλλος με το σακο αγκαλια αλλος στα χερια  αλλος στον ωμο ολοι ετρεχαν στην πορτα...
στο πεταγμα της ελευθεριας..
κανενας  δεν γυρισε να  δει τι  εγινε με μενα..
κανενας  δεν καταλαβε τιποτα..
δεν τους αδικω...
εμεινα μουδιασμενος ενα λεπτο να καταλαβω τι εγινε η καρδια μου ετρεμε και οι κτυποι της  ζωηροι.. κρυος ιδρωτας  με επιασε..
πρωτη φορα στη ζωη μου  ακουσα τους κτυπους της καρδιας μου..
καταλαβα τι εγινε  οι αλητες μου κοψανε την αδεια μου με το ετσι θελω.. για να μην πω γιατι γνωριζω..
ειδα οτι μου την ειχανε στημενη  ειρθαν κοντα μου και αλλοι μπατσοι ετοιμοι για φασαρια..
το καταλαβα  ενα λαθος να εκανα η μια κουβεντα να ελεγα θα με σαπιζαν  στο ξυλο  και μετα στην απομωνοση..
εκεινη τη στιγμη ειπα θεε μου  προατατευσεμε  απο τον εαυτο μου μην κανω καμμια  τρελλα αυτη την στιγμη..
αρχισα να μετρω μεχρι το 30  1  2 3  4  5... για να μου φυγει ο θυμος  και μετα αμεσως την προσευχη  μου που μου εμαθε ο γεροντας μου..  ..κυριε ιησου χριστε ελεησον με τον αμαρωλο....  υπεραγια θεοτοκε  ελεησον με.....
καποιος απο αυτους ειπε... ... ειπες τιποτα δεν σε ακουσα...
τον κοιταξα στα ματια  και ειδα μεσα του το φασισταριο που εχει..
οχι ειπα χρηστο δεν θα τους κανω την χαρη  δεν θα κλαψω δεν θα ουρλιαξω  δεν θα ταπεινωθω προστα τους αρκετα με οσα μου εκαναν..
δεν μπορουσα να μιλησω  δεν εβγαιναν οι λεξεις απο το στομα μου με αυτο που μου εκαναν..
τοτε ειρθε παλι στο μυαλο μου αυτο που εγραψα στον τοιχο του κελιου μου..
..μπορεις να μιλας  δυνατα με τη σιωπη σου. πετυχες αυτο ειναι μαγκια..
σκυβοντας να παρω το σακο μου γυρισα και τους ειπα  δεν ειμουν τυχερος σημερα  ισως μια αλλη φορα να ειμαι τυχερος και να παρω την αδεια μου που δικαιουμε.. 
δεν ξερω πως εβγαλα αυτα τα λογια απο το στομα μου γιατι γνωριζα  οτι ενας κομπος με εκλεινε  στο λαιμο απο την στεναχωρια μου...
γυριζοντας πισω στο κελι με βαρια βηματα και μπαινοντας  μεσα ειδα το κελι μου αδειο  και το στρωμα γυμνο. 4 σεντονια εβαζα επανω για να μην περασει η βρωμα που εχει και ποτισει το κορμι μου..
κοιταζοντας το σκεφτηκα τη μανα μου που μιλησαμε στο τηλεφωνο να τα μαζεψεις ολα  και  να τα φερεις ολα να τα   πλυνω με τα χερια μου να μοσχοβολανε ακους...
εδω δακρυσα  πεταξα τον σακκο κατω και εκατσα στη γωνια στο δαπεδο και σκεφτομουν...
βρισκομαι τωρα στο κελι ολα εχουν τελειωσει  χωρις καμια ελπιδα..  ο πονος  απλωθηκε  παντου..
τι θα πω τωρα στη μανα μου που σε 8 ωρες θα με περιμενει στο σταθμο  ασε που θα παει πιο μπροστα για να ειναι εκει να με περιμενει.. για να με αγκαλιασει.
τι θα πω τωρα στο γεροντα μου που θα ερθει απο το μοναστηρι να με παρει γιατι μου ειπε εχουν απεργια τα ταξι και γινεται χαμος..
εδω με επιασαν τα κλαματα..
ναι ρε... οι αντρες  κλαινε...
κλαιω για την αδικια που εγινε σημερα..
κλαιω για την κακια που εχουν μεσα τους και την αλητεια τους..
για τον φασισμο και το φασισταριο που εχουν μεσα τους..
κλαιω για την τυχη μου..
να..και στα....μου..αν με διαβασουν..  να.. και στα..αν μου κανουν τιποτα....
εκατσα δυο μερες μεσα μονος μου δεν ηθελα κανεναν ουτε στο φουρνο πηγα για δουλεια. να πω εδω οτι δουλευω και οτι η μια μερα πιανεται για δυο..
νηστικος μονο με καφε και τσιγαρα μου..
ξερω εκει εξω  με περιμενουν  τοσες χαρες.. μην κανω κανενα λαθος  τωρα  που πρεπει να φανω δυνατος..
ισως την αλλη φορα να ειμαι τυχερος και να παρω την  αδεια μου...


  εκατσα  μονος μου και σκεφτομουν..
στο τελος σηκωθηκα και ειπα.. μην φοβασαι  ψυχη μου    κανε υπομονη  λιγος ειναι ο χρονος που με περιμενει για την ελευθερια  μου..
δοκιμασια εινα θα περασει ο πονος....
Ε!
υγ.
πονεμενες καλησπερες  δεν γουσταρω να μου πειτε..
μονο χαμογελαστες  καλημερες.....

ΕΙΡΘΕΣ ΕΣΥ....

μικρη καλη μου φιλη....
καθισα στην ακρη στο κρεβατι πηρα μολυβι..
και χαρτι..
και περιμενα την αστραπη  να με φωτισει μα ειρθες  εσυ...
εκλεισα  τα ματια μου για να σε αποδιωξω να μεινω μονος..
και ειρθες  εσυ...
καθισες  διπλα μου  με την ομορφη ζεστα στα ματια..
πως τωρα να γραψω..
ζεσταινομαι  και το μολυβι  γλυστρα απο τα  δακτυλα μου..
πως να σκεφτω..
ολα φευγουν  και..
μενεις  μονο εσυ....
πως να να σε διωξω απο το νου μου αφου εισαι κυμα  αισθησιακο..
πως να σε φτασω   εσενα που με την παρουσια σου  μου δινεις  φτερα...
ματαια η λογικη μου  καταγγελλει  αυτο το ομορφο του αισθησιασμου...
για σενα...
Ε!

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

μικρη καλη μου φιλη...
ψυχουλα μου...
ειναι πολυ περιεργο να νοιωθεις πως πονας
εδω στο μικρο κελι των ονειρων μας μετρω τα βηματα μου  και τα δακρυα.
ησουν η τελευταια που ξεκινησες  για αυτο το μακρυ ταξιδι  που ονειρευτηκα..
εγραψες καπου πως με θελεις  πως με ποθεις..
και μετα εφυγες για να με ξεχασεις... 
γιατι...
τωρα ασημενια δακρυα  σπασμενα ονειρα ειναι εδω γραμενα στον τοιχο μου σου στελνουν τις τελευταιες  μου σκεψεις και ανασες μου...
μια στιγμη ειχες αφησει  κατι πισω σου  μια μικρη μοναχα στιγμη  να θυμαμαι οτι απεμεινε τωρα απο εσενα..
και με θρυμματισαν τωρα που χαθηκες...
γιατι...
μαζευω  με τα χερια μου  λιγη αστροσκονη για να ζωγραφισω  τη μορφη σου  στον μικρο μου τοιχο εδω μεσα.
ομως δεν τα καταφερνω..
μοιαζουν τοσο .. ησουν  αμμος η αστρο...
βλεπω πως δεν θα ξαναρθεις  ποτε  εδω που ειμαι εστω και ετσι οπως εσυ ερχεσαι.
και νομιζω τωρα πια ολα εχουν πεθανει.
και αν γυρισεις   ισως να μην ειμαι ακομα εδω ειμαι πολυ κουρασμενος μεσα μου..
μη φωναξεις  μη πονεσεις  μη κλαψεις  οταν μαθεις πως πεθανα..
ενα κομματι μου  θα σε ποθει για παντα..
η ψυχη μου πονα τα ματια μου δακρυζουν δεν εχω να αφησω  τιποτα αλλο πισω για σενα..
δεν θα σε ξεχασω ποτε  ουτε και εσυ εμενα..
ειναι αργα ομως..
στο κελι μου εχει νυχτωσει.  και η καρδια μου μονο πικρα εχει μεσα της.
η ψυχη μου ματωνει τα ματια μου τα νοιωθω δακρυζουν.
καληνυχτα...
ενα κομματι μου θα σε ποθει για παντα...
Ε!

ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΟ.... ΘΕΡΙΝΗΣ ΑΔΕΙΑΣ!

φιλες μου και φιλοι γεια..
εδω και 5 μερες κατεθεσα αιτηση αδειας και λογικα θα την παρω τη δευτερα.
θα ειμαι εξω  ελευθερος για 10 μερες..
για αυτο το λογο το μπλογκ μου θα ειναι κλειστο λογο θερινης αδειας ας πουμε..
για λιγες μερες ομως.. για λιγες μερες θα λειψω απο κοντα σας...
επιθυμησα να παω να δω τη μανα μου αρκετα προβληματα εχει ας χαρει και εκεινη λιγο..
ανυπομονω να βαλω μπροστα την αλφα μου και να βρισω με την ησυχια μου γιατι σιγουρα θα μου κανει νουμερα...
να παω να δω τον γεροντα μου να παρω ευλογια και τις ευχες του θελω με την ηρεμια μου...
ανυπομονω να κανω βολτες στην παραλιακη  με γκαζια τωρα που ειναι ωραια στην αθηνα..
μου αρεσει ο αυγουστος  στην αθηνα ειναι ομορφα..
μηνας με πανυγυρια  ειναι και θελω να παω σε ενα πανυγυρι να ακουσω το αγαπημενο μου κλαρινο που μου εχει λειψει..
αυτο το κωλοκλαρινο που με εχωσε μεσα  το αγαπαω  το πονω  και θελω να το ακουσω να παιζει μεχρι το πρωι..
σκεφτομαι ισως και γνωρισω και μια ψυχουλα...
για να αναθαρρισει  η καρδια μου λιγο..
να παω στο συνταγμα θελω να δω τους αγανακτισμενους  να δω τι λενε  και πως ειναι εκει τα προβληματα τους..
να παω να πιω ενα ποτακι σε ενα μπαρ θελω σαν αντρας με την ησυχια μου καιρω εχω να πιω κατι και ισως το πρωι να φυγω με μια μπαροβια αγκαλια  γιατι κοντευω να ξεχασω το αθλημα του ερωτα..
να ταξιδευσω νυχτα θελω να παω σε μια ομορφη πολη στο κεντρο της ελλαδος  χαραματα να ειμαι εκει να δω ενα φιλο που ακομα δεν ξερω αν με περιμενει  εχω δωσει το λογο μου να παω και πρεπει να παω να τον δω.. στης εκκλησιας την πορτα..
απλα πραγματα θελω να κανω..
να καθισω  στην αυλη με τη μανα μου και να ακουσω ολες τις ιστοριες της..
να φαω ενα σπιτικο ζεστο φαγητο  που μου εχει λειψει  γιατι εδω το συσσυτιο ειναι πολυ χαλια..
να φαω το αγαπημενο μου καρπουζι με τυρι και ψωμι μονο ετσι μου αρεσει..
να καθισω χαραματα πινοντας τον φραπε μου στην αυλη μεσα στα λουλουδια της μανας μου και να περιμενω να δω την αυγη.. κουραστηκα να την κοιτω ορθιος μεσα απο το παραθυρακι μου θελω να ειμαι καπου καθιστος..
να θυμηθω πως ειναι φιλοι μου να κοιμασαι σε καθαρα σεντονια  και σε μαλακαδα..
να πω ενα καλο λογο  με ενα δικο μου ανθρωπο θελω..
να νοιωσω και λιγο αγαπημενος και παλι..
πρωτου γυρισω  στα ιδια  στη βρωμα την αηδια και στα σκατα  που με πεταξαν τα λαθη του μυαλου μου..
για να πληρωσω ακριβα..
για να εξιλεωθω..
και απο την αρχη να ξαναπροσπαθησω  χτιζοντας μια καλυτερη ζωη...
ευχομαι καλο καλοκαιρι σε ολους  να περασετε καλα οπου και αν πατε  και να γυρισουμε πισω ολοι  αισοδοξοι και πιο χαρουμενοι..
φιλια σε ολους σας..
Ε!

υγ. φευγω και αφηνω πισω μου συντριμια..
ναι συντριμια που το λεει και το τραγουδι..
ακριβως.....

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ...

μικρη καλη μου φιλη..
ψυχουλα μου...

καθισμενος στην ακρη του κρεβατιου μου μονος μου κοιταζοντας προς τα εξω ..βλεπω  εναν αγγελο  με κομμενα  τα  φτερα του  να ειναι κρεμασμενος  διπλα  στο κλειστο μου παραθυρο..
 μοιαζει  να θελει να φυγει.. κατεβαινει  καθε νυχτα  και τον ακουω  να κτυπα το κρυο μου τζαμι  απαλα και σιωπηλα..
σαν τον ξεχασμενο ηχο της σιωπης..
εξω δεν μπορω να δω και να καταλαβω τον καιρο που εχει αφου το παραθυρο μου εειναι παντα κλειδωμενο..
το ονομα σου ειναι γραμμενο στον τοιχο μου..
εχει γινει τωρα σαν ενα  ξεθυμασμενο αρωμα  απο αδακρυτα δακρυα  μερες τωρα που ειναι γραμμενο στον τοιχο μου..
μονος παντα περιμενω  ανασαινω και ονειρευομαι  εσενα  κανω ονειρα  που ειναι τοσο αχνα  που εχουν γινει σχεδον αχρωμα απο τον χρονο εδω μεσα..
τα βλεπω πως χανονται στο θολο σκοταδι  καθε που πεφτει το σουρουπο..
περιμενω να ερθεις να με σωσεις..
το ξερω πως δεν θα ερθεις ποτε..
ομως και εγω δεν χανω τιποτα  να μενω εδω..
δεν εχω αλλωστε που να παω..  γνωριζεις που ειμαι..
περιμενω κοιταζοντας την μορφη σου μεσα στο τζαμι..  μεσα στα ματια μου..
μακρυα  πολυ μακρυα..σχεδον ακινητος..
καποτε μοιαζεις να κινεισαι.. αδυνατον να καταλαβω  αν ερχεσαι  η αν φευγεις..
βαθια μου ομως μεσα μου ξερω...
σε  ποθω  και σου φωναζω..
μα η φωνη μου  δεν φτανει τοσο μακρια. και δεν με ακους..  ποτε σου δεν με ακουσες..
σε ποθω σε φοναζω  και η φωνη μου ενας νεκρος ανεμος χωρις ανασα  να αγγιζει εδω τους ερημους τοιχους στο κελι μου..
παντου μοναξια και θανατος  γυρω και μεσα μου..
ο χρονος κτυπαει στο ρολοι μου θλιβερα και αργα.  ισως να ειναι ο ηχος του θανατου.. ο χρονος κυλαει μεσα στη ζωη μου μεσα στις φλεβες μου.. ενα δυο  τρια τεσσερα.. πλησιαζει..
ο χρονος οχι εσυ. πρεπει να περιμενω και αλλο..
δεν ειναι η ωρα ακομη.. πεντε εξι εφτα ...
δεν θυμαμαι αν στο ειπα  ποτε ισως και να το ξεχασα..
ισως δεν το καταλαβες..
ισως ειναι καλυτερα  να μην ξερεις..
μα το γραψανε οι μοιρες  στο σωμα μου..
πως θα πεθανω οταν  φυγεις...
Ε!

... ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ..

μικρή καλή μου φίλη...
ψυχούλα μου...

κι  αν η ψυχή σου...
                      εγώ σμήνος  πουλιών...
κι αν  η ανάγκη σου  ορμή...
κι η λύπη  ποίηση  Σοφία...
η  φωνή σου  γίνεται φωνή μου...
η  ψυχή  σου  ψυχή  μου..
               κι η αγάπη μου....
άνεμος   γλυκός..
σχεδία  στη  θάλασσα...
      των ονείρων  σου...
Ε!


υγ. χαθηκαμε  και φταίω...