Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Συγχωρεσετε με...

..βουβη η οψι της σημερινης ημερας..
χλωμα συννεφα αγκαλιαζουν εδω πανω που ειμαι τον ουρανο..
καπου φαινονται ανταυγειες ηλιου...
μερες γεννησης θεανθρωπου..
στο μικρο παρκο του νοσοκομειου..
πεσμενα τα φυλλα απο τα δενδρα μια παληα γοητεια στα πινελα..
παντοκρατορα ζωγραφου..
και εσυ καλη μου φιλη καθεσαι καπου κρυφα και διαβαζεις εμενα την αναδρομη και τη διαδρομη ενος αγνωστου  γνωστου φιλο.
ππροσπαθησα ολο αυτο το καιρο να ποτισω τη γλαστρα της αγαπης.
θελησα να συντροφεψω τις σκεψεις μου με τις καλοσυνατες δικες σου..
σε μια υπεροχη για μενα κατανυχτικη λειτουργια αγαπης και φιλιας στο ματαιο τουτο κοσμο..
ξεκινω το γραψιμο μου...
εδω στο κρεβατι του πονου..
με ενα χυμο διπλα μου και αδιαφοροντας για τον πονο μου απο τις πληγες μου  που εχω..
και με πιστι στο θεο και ελπιδα οτι ειναι θεου χαρι να πετυχεις και να προστατευσεις αυτους που αγαπω.
η τον εαυτο μου.
που με χωρις καλες γνωσεις αλλα με αγαπη και σιωπηλη εκφραση περιμενω μια καλυτερη μερα..
μαζι με τι πιστη μου στο θεο..
και τη σκεψη μου για τη αγαπη και ολα αυτα που περασα θυμο πικρα αδικια και πονο τα σβηνω στο ηλιοβασιλεμμα ...
και τωρα γραφω χαρουμενος που ειμαι λιγο καλα ας πουμε..
και οτι πολλους αγαπησα κανεναν δεν μισησα απειρους συγχωρεσα και ζητω με συγκινηση να με συγχωρεσετε και εσεις..
για να γιορτασω την γεννηση του θεανθρωπου μας..
ματαλαβανοντας τα αχραντα μυστηρια του εδω μεσα στο νοσοκομειο.
τωρα με τι πιστη μου στο θεο...
εφυγε η πικρα μου και το σκοταδι και ο ηλιος ειρθε και ζεστανε την καρδια μου.
ικετευσα το θεο μου να προστατευσει το μυαλο μου και αρχισα παλι να γραφω..
ο θεος δικαιος φιλανθρωπος εριξε βαλσαμο στις καρδιας μου την πληγη και ατενιζω τωρα το μελλον μου πιο ανθρωπινα..
ειπα τα εμα εμα και εσα εσα..
και δινω τωρα την καρδια μου σε ολους με γαληνη και αξιοπρεπεια σε ολα τα μηκη και πλατη της αυτοκρατοριας του.
ροδοσταλιδες τωρα οι μνημες με την τοση πολυ αγαπη και καλοσυνη που ξεχυθηκε στο πληγωμενο προσωπο μου..
τωρα θελω να γραψω και να κλαψω..
να προσευχηθω για τη μοιρα μου και για τα λαθη μου που εχω κανει..
και αν καποιους στεναχωρισα και αδικησα θελω να με συγχωρεσουν και ολους τους συγχωρω..
και ας με πονεσαν και με πικραναν στην ζωη μου...
κανοντας υπακουη στον γεροντα μου...
και σε σενα μικρη μου φιλη σου ζητησα συγνωμη τωρα θελω και τη συγχωρεση σου..
ξερω σας κουρασα..
αλλα φιλησα την πεννα μου και αυτη αρχισε να τρεχει για να σας πει λιγες νωπες σκεψεις απο ενα ευτυχισμενο αντρα ενα χαρουμενο φιλο μια ανθρωπινη ψυχη..
φιλοι μου συγχωρεσετε με αν μπορειτε για να μπορεσω να μεταλαβω αυριο εδω...
απο τον πνευματικο μου γεροντα...
δινοντας του χαρα μεγαλη..
περνοντας την αγια μεταλαβια απο τα χερια του..
και ανημερα στη γιορτη μου να γιορτασω τον γυρισμο μου εκει στη  στο κελι μου..
εκει που ανηκω..
να ηρεμησω θελω..
και αλλο κακο να μην με βρει..
και να γιορτασω..
μαζι με  τους λιγους φιλους που εχω..
μαζι με τα δικα σας τραγουδια που προσδοκω να μου στειλεται ξανα...
ευχομαι σε ολους καλα χριστουγεννα...
σας ζητω συγνωμη..
συγχωρεστεμε..
Ε!

1 σχόλιο:

  1. γραφεις πολυ ομορφα γιατι ζητας συγνωμη συνεχεια ομως και συγχωρεση. συγχωρεμενος να εισαι και ας μην ξερω τι εκανες

    ΑπάντησηΔιαγραφή