Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Ανελεητη Σιωπη...


Αλλη μια μερα σημερα που εφυγε.
ομοια με τις αλλες και αυτη

δεν φανηκες ο πονος μου παραμενει ο ιδιος
το ιδιο και η μοναξια μου εδω.
τα ονειρα χαμενα και βυθισμενα στην ατλαντιδα σου.
Γονυπετης παρακαλω για καποια εμφανιση σου παροδικη και συντομη.
χωρις σκοπο χωρις ελπιδα.
ξερω το νετ δεν φερνει τη λυτρωση μου.

καπου αναμεσα σε αυτες τις σταχτες θα χαθει καθε ικμαδα αναμνησης.
 ο χειμαρος που ερχεται ειναι πολυ ορμητικος
Σκεφτομουν πως δεν θα φυγεις ποτε.
Ησουν μες την αναπνοη μου.
ησουν καποτε κοντα μου..
η  απουσια σου με κυνηγα με ισοπεδωσε ομως.
τωρα δεν υπαρχει τιποτα για να σε μεταφερει πισω ξανα εδω.
χρειαζονταν ονειρα για να συντηρηθεις  εσυ.
μου επρεπαν δακρυα σε μενα.
με ακρωτηριασμενη καθε ενδειξη ζωης συνεχιζω να ζω μονος μου ομως..

καπου σ'αυτην τη πολη  εσυ θα ξοδευσεαι θα λιγοστευεις.
οι αποστασεις μας δεν μειωθηκαν ποτε.
με καταργησαν ομως.

η απουσια σου δεν σε ηρωοποιησε να ξερεις με συνετριψε ομως εμενα
δεν φοβαμαι το τελος που ερχεται σαν σωθει η αμμος της κλεψυδρας μου..
τρεμω το παρελθον που εσβησε και πια δεν υπαρχει
τρομαζω για καθε φιλι ! που ξεχαστηκε..
για καθε δακρυ που σου παρεδωσα στεγνα τοτε.
 τωρα το πνιγω μεσα μου..
γιατι ετσι πρεπει ετσι εσυ το θελεις..
Ε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου