Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Ω! Μαγισσα μου..

Ω! Μαγισσα μου..
φονος καυτος τα χειλη σου..
τσεκουρι πολυ καλα ακονισμενο η αγκαλια σου..
σε ποθησα..
γιατι εγινες το μαυρο που λευκαινει τη ζωη μου
εδω μεσα..
σαν ονειρο ειρθες και με τυλιξες καποτε μια μερα πεσμου θυμασαι..
τωρα..
τις νυχτες μου εδω δακρυα με νυστερια το σφαζουν.
μεθυστικο αρωμα γαρδενιας ειχες  στη μοναξια που εσυ τωρα μου προσφερεις..
λιβανι  καιγεται  στο νου μου η θυμηση σου.
να το ξερεις αυτο..
με τι μαγευτικη τεχνη μου ελεγες ψεματα ...
σε ευχαριστω...
ειναι η ευτυχια μια αγκαλια θανατου μου ειχες πει..
μου το ψιθυρισες  θυμασαι..
αλλα φευγατη τωρα ειναι η θυμηση σου για μενα..
και το φιλι που εβαζες  τοτε πικρο..
τι στοργικα μου καρφωσες το μαχαιρι μεσα μου..
στο στηθος μου που ακομα σε ποθουσε..
ναι μια αγκαλια θανατου ειναι η ευτυχια και αυτο το εμαθα απο σενα..
φιλι!
Ε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου