Δεν σε Μισω..

ηρθες και μου χαμογελασες .
ηρθες μια μερα εδω να μου φερεις χαρα  ετσι καταλαβα.
αν ηξερα τι εκρυβες τοτε που μου χαμογελουσες και τι τοσο ομορφα μου εγραφες..
ισως να μην αφηνα την καρδια μου ελευθερη ουτε το μικρο μου κελι να μπεις μεσα.
ποσο ησυχα ημουν τοτε εδω μεσα..
τωρα μεγαλωσε ο πονος μου και  μοναξια μου θηριο ανημερο να με κατασπαραξει..
οταν ηρθες και μου μιλησες γνωρισα τον κοσμο εξω μεσα απο σενα..
αγαπησα τη ζωη  μεσα απο σενα...
τωρα εφυγες για παντα δεν καταδεχεσαι ενα φυλακισμενο νυχτολουλουδο να πεις ουτε ενα γεια...
και να μπορουσα να σε μισουσα δεν θα το εκανα ποτε...
δεν το εχω αυτο μεσα μου...
η φιλικη μου  αγνη αγαπη για σενα αν και προδωμενη τωρα πια απο την αδικη φυγη σου..
ηταν για μενα η ελπιδα η δυναμη που μου εδωνες τοτε..
ηταν για μενα το γνωριμα της αγαπης της ιδιας ζωης..
να καλη μου φιλη ναι Μαγισσα μου..
να γιατι δεν μπορω ποτε να σε μισησω στη ζωη μου..
δεν σε μισω..
θα προσπαθησω ομως να ξαναμπω στην ομορφη ζωη εκει εξω και χωρις εσενα..
θα βρω τη δυναμη να τα καταφερω.
τωρα που σου γραφω τα βραδυα μου και οι νυχτες μου ειναι ολα μαυρα..
πισω απο το τετραδιο μου που σου γραφω δυο δακρυσμενα ματια...
ζωγραφιζω παλι την φωτογραφια σου..
ανασυρω μεσα απο τις θυμισες μου του τοτε που ησουν εδω το παθος ..
δαμαζω οσο μπορω την μοναξια μου και τη θλιψη μου εδω..
και ταξιδευω εξω στο πελαγος του ονειρου της ομορφης ζωης...
και ας με πονεσε αποψε παλι η σκεψη μου για σενα ..
κοιταζω εξω απο το μικρο παραθυρακι και περιμενω την αυγη...
και λεγω καινουργια μερα ξημερωνει..
και πρσδοκω να με ταξιδεψει εξω στη χαρα της ζωης..
Ε!