Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

της φυλακης αφιερωση..

...καποιοι λενε πως τα διαχωριστικα ορια...
... αναμεσα στην ωριμοτητα και στη παρανομια ειναι δυσδιακριτα....
.........
..για κανενας μας δεν ειναι δυσκολο να βρεθει απο τη καθημερινη ζωη του ...
..πισω απο τους ψηλους τοιχους της φυλακης...
...που ολοι κοιταμε με δεος...
...........
...μεσα στη φυλακες κρυβονται ανθρωποι...
..κρυβονται ψυχες...
...που πληρωνουν δικαιως η αδικωςτο τιμημα του παραπτωματος τους...
........
..που η μοιρα τους τους εδειξε εναν αλλο δρομο...
...και γνωρισαν το πιο σκληρο προσωπο της ζωης...
........
...η μονη τους ελπιδα ειναι να αντιμετωπισουν μια μερα το φως της ελευθεριας......
...αυτο που οι ιδιοι στερησαν απο τα ματια τους...
....οσο και αν πρεπει να πληρωσει κανεις για τα παραπτωματα του...
......
...που δεν παυει να ειναι ανθρωπος με ονειρα και φιλοδοξιες για μια καλυτερη ζωη...
........
..ενας τετοιος ανθρωπος ειναι και ενας φιλος μου..
..που μου ζητησε να του γραψω κατι  σαν αναρτηση...
...ειναι ενας φιλος μου καταδικασμενος στη ζωη απο της αμαρτιες του...
..και που ηταν καποτε σε ενα μικρο κελι των αγροτικων φυλακων...
.......
..τη μπορει να περιμενει αυτος ο μικρος ανθρωπος..
..αυτη η πληγωμενη ψυχη..
..που υποσχεται πολλα....
........
..απανταχου φυλακισμενοι...
..κουραγιο αδελφια μου και δυναμη στη ψυχη σας...
....καλη συντομη λεφτερια...
........
...και ενα ακομη μονο θα πω...
......
...οι δεκα εντολες ηταν παντα μια...
..βρες ενα καλο δικηγορο...
.......
...υγ.
..αφιερωμενη η αναρτηση αυτη με μεγαλη καθυστερηση...
 ..σε μια τραυματισμενη  ψυχη που της τη χρωστουσα.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου