Μαγισσα μου.. και αν εσυ εφυγες για παντα και οι δρομοι μας χωρισανε
παντα εμεις θα ειμαστε οι δυο μας του ονειρου εραστες..
να σε ξεχασω δε μπορω δεν ξεχνιουνται οι λιγες στιγμες..
εμεινες μεσα μου βαθια αναμνηση μεσα στη ζωη μου και καθε φορα
που κοιτω στα κρυφα τη φωτογραφια σου εισαι η δυναμη μου..
το ονομα σου δε θα το αλλαξω ποτε με τιποτα και δε θα το δωσω σε καμια
μεσα στη καρδια μου το εχω φυλαχτο..
γιατι για μενα εισαι εσυ οτι ωραιο υπαρχει στη ζωη μου..
το δικο μου πεπρωμενο ειναι να σε περιμενω μια ζωη και ας με πονεσες
με την αδικη απουσια σου..
ο πικρος μου καημος εγινε μεσα μου σπαραγμος και αν δεν εχω χαρα μεσα μου φωναζω
εμεις θα ειμαστε για παντα στη ζωη του ονειρου εραστες..
Ε!
Μαγισσα μου το ξερα μια μερα θα φυγεις..
θα φυγεις οπως ετσι ειχες ερθει Ακροπατωντας..
τοξερα απο την αρχη..
ηταν μεσα στα ματια σου γραμμενο..
και στο καθε αγγιγμα σου πανω στα γραπτα μου που σου εγραφα..
ηταν πανω στην αφη του χεριου σου οταν καποτε μου αφηνες εδω λαικ..
ηταν πανω στον ηχο της ωραιας φωνης σου..
ανεπαισθητο.. φευγαλεο μα το ξερα..
με ξαφνιασες και με πονεσες..
αυτο ειναι και που με πληγωσε μεσα μου...
ηταν μεσα μου γνωστο πως θα φυγεις..
μονο το ποτε δεν ηξερα αυτο αγνοουσα το ποτε ακριβως..
εφυγες ετσι οπως ολες οι χαρες μου..
για αυτο και με βρηκες απροετοιμαστο..
η περιπου καπως ετσι..
παει μερες να ξερεις που η ψυχη μου.
βρισκοταν απο καιρο στην ακρη του βραχου...
με ενα μαντηλι προχειρο..
για την γνωριμη γνωστη κινηση..
Μαγισσα μου.. ναι τοξερα...
Ε!
Ω! Μαγισσα μου σταματα επιτελους να χλευαζεις τα ιερωτερα αισθηματα μου..
στα δακρυα που ειδες να χυνω απαντας με ενα αδυσωπητο γελιο..
και με σαρκασμους..
Α! ετσι λοιπον ανταμοιβης τη πιστη ενος λατρη σου που σου γραφη συνεχως..
που γραφη για να σε ευχαριστηση..
εμενα που θα εδινα το αιμα μου για τη ζωη σου ακομη..
εμενα που εκανα την αγαπη μου θρησκεια και τα αισθηματα μου λατρεια..
και εσενα Μαγισσα μου ιερη και αγια μεσα στο σπιτι μου και μεσα σε ολα τα γραπτα μου..
περιστοιχισμενη σε βλεπω με αντρες να εισαι που αντικατατροπιζουν τον εγωισμο τους..
και εσυ σαν αθωα γυναικα πιστευεις της υποκρισιες τους..
το πνευμα σου εξυπνο ειναι και η επιτυχια σου μεγαλη αλλα δε βλεπεις που σε λιβανιζουν ..
με ψευτικα κοπλιμεντα...
μισω και ζηλεβω αυτους που κανεις παρεα που με το αδιαντροπο τους βλεμμα σου λενε οτι εισαι ωραια..
και πως σε λατρευουν..
οχι δε ζηλεβω γιατι εχω εκτιμηση και τρυφεροτητα απεναντι σου...
εισαι ωραια γυναικα εχεις πολλους θαυμαστες υπεροχα ματια ..
και σκορπιζεις ελπιδες παντου..
Ε!
αποψε το δακρυ μου κανενας δε θελω να δει μου αρεσει που κλαιω μοναχος
στον εαυτο μου θελω να ξεσπασω γιατι ισως σε ολα να φταιω..
και αν αποψε νυχτα εξω πινω ξενυχταω μονος μου πινω να μην θυμαμαι καταστασεις..
νομιζω πως θα σε εβλεπα παλι αφου ο νους μου σε σενα τριγυριζει εφυγες ομως
και μου αφησες να ζω ζωη μιση..
ειναι αληθεια σε κερασα αγαπη και εσυ με κερασες καημο μου εμειναν τα δακρυα και οι πληγες μου..
για αυτο αποψε πινω μονος μου να σβησω τη φωτια που καει τη ψυχη μου..
μαχαιρι δικοπο η ομορφη αναμνηση σου..
καθε νυχτα εχω κουβεντα με το φεγγαρι του λεγω τον καημο μου και το ονειρο μου αφου εσυ
εχεις πλεον χαθει..
με μισησες τοσο πολυ και την αδικη απουσια σου πικρα την πληρωνω καθε βραδυ..
και αν με πληγωσες και με πονεσες δε σου κρατω κακια ποτε..
για μενα ησουνα οτι υπεροχο γνωρισα στη ζωη μου και αν εινα σπασμενα τα ονειρα μου..
Μαγισσα μου σε φυλαω για παντα μεσα στη σκεψη μου και στη ψυχη μου..
Ε!
Μαγισσα μου αποψε σου στελνω μια καληνυχτα..
πριν πας να κοιμηθεις..
να ερθει να κατσει πανω στο μαξιλαρι σου..
για να με θυμηθεις..
σου τη στελνω αποψε με το ιδιοκτητο φεγγαρι σου..
σου αγορασα αποψε αστερια χρυσωμενα για να εχεις ενα μικρο δωρο απο μενα..
σου στελνω αποψε μια καληνυχτα να σε βρει..
οταν την νυχτα θα φορας τα ονειρα σου..
και να σου πει το ονειρο σου πως υπαρχει καποιος..
που θελει να σου κανει τη μοναξια σου..
ευτυχια και χαρα..
Μαγισσα μου μια γλυκια καληνυχτα σου στελνω..
να ερθει αποψε εκει να χωθει μεσα στην αγκαλια σου..
και να κρυφτει κατω απο το ομορφο νυχτικο σου..
σε παρακαλω σφιξε την επανω σου γλυκα να ζεσταθεις θελω..
και μιλησε της μονη σου εκει
και δωσε της χαρα με τα ολογλυκα φιλια σου...
σου στελνω αποψε την καληνυχτα μου απο εδω..
μια καληνυχτα πιστη αγνη γελαστη ερωτευμενη..
κοιμησου φιλη μου και το πρωι θα βρεις μια γλυκια καλημερα μου..
κοντα σου ξαπλωμενη....
Μαγισσα μου Καληνυχτα...
Ε!
η 8η Μαρτη Παγκοσμια μερα των εργαζομενων γυναικων..
αποτελει αγωνιστικο και αισιοδοξο μηνυμα στης εργατριες..
ειναι μερα καθοριστικη για τη πορεια του γυναικειου Κινηματος..
ως αναποσπαστου τμηματος του γενικοτερου εργατικου..
του Επαναστατικου Κινηματος...
Οι γυναικες σημερα εχουν τη δυναμη και μπορουνε να ανατρεψουνε
τη σημερινη κατασταση..
ειναι στο χερι τους..
Μπορουνε στο ρεαλισμο των ελαχιστων απαιτησεων που προβαλλουν..
τα αλλα κομματα να προβαλλουνε τον ρεαλισμο των αναγκων τους...
Δεν ειναι μονοδρομος για της γυναικες της λαικης οικογενειας οι αθλιες
συνθηκες ζωης που ζουνε σημερα..
Με οροσημο τη 8η Μαρτη πρεπει να συνεχισουν τη οργανωση της παλης
για τη απαλλαγη της λαικης οικογενειας απο τα βασανα..
για μια ισοτιμια των γυναικων για το μελλον των παιδιων τους..
σε μια κοινωνια λαικης ευημεριας..
χωρις εκμεταλλευση ανθρωπου απο ανθρωπο..
τιποτα δε χαριζεται..
ολα κατακτιουνται..
η ιστορια αυτο μας διδασκει...
χρηστος οικοδομος...
Μαγισσα μου δε μπορεις να πιστεψεις ποσο μου λειπεις..
δε μιλας δεν ερχεσαι πια απο εδω..
ειμαι μονος μου σε ενα σπιτι ερμητικα κλειστο καθομαι μονος στο τζακι..
μα δε εχω ζεστασια γινομαι κομματια ..
ειμαι παγωνια.. ειμαι παγος.. και καιω σαν την φωτια..
τη νυχτα μολις πεσω να κοιμηθω σταυρωνω τα χερια μου στο στηθος μου και προσπαθω
να φανταστω οτι εσυ βρισκεσαι κοντα στη καρδια μου...
ακομα και της νυχτες που κοιμαμαι μονος μου βαζω και ενα δευτερο μαξιλαρι διπλα μου
ειναι το δικο σου κρατωντας το σφιχτα ετσι κοιμαμαι..
Ατακτη Μαγισσα τι δικαιωμα εχεις να βρισκεσαι αλλου..
ποσα λογια γλυκα θα σου ψιθυριζα σιγα στο αυτι μεσα στης σιωπη της νυχτας..
ποσα ιερα φιλια θα πιεζα πανω στα χειλη σου..
δεν εχει περασει ουτε μια μερα χωρις να σε ποθω δεν εχει περασει ουτε μια νυχτα
χωρις να αγκαλιαζω κρυφα την ομορφη φωτογρφια σου..
που σιγουρα η υπεροχη φωτογραφια σου ετσι που την εχω συνεχως πανω στο στηθος μου
θα καει απο της φλογες της ψυχης μου και της λατρειας μου που αναψε μεσα μου..
δεν υπαρχει ουτε ενα πρωι να πιω καφε μονος μου ευχαριστα και να μην καταραστω την φτωχεια
και την ανεργια μου...
που με αναγκαζουν να μενω μακρια σου και να μην μπορω να ερθω πανω να σε δω λιγο..
δεν υπαρχει χαρα γα μενα..
και αν δεν εχω χαρα αγαπημενη μου Μαγισσα εσυ βρισκεσαι μεσα στη καρδια μου απασχολεις
το μυαλο μου και γεμιζεις της σκεψεις μου..
μου προκαλεις τοση συγχυση μεσα μου που δε μπορω να αντιμετωπισω τη ζωη αφου μου Λειπεις και χωρις εσενα
Μαγισσα μου δεν εχω χαρα...
Ε!
Μερες χαρας χορου για το κοσμο καρναβαλι παντου γιορτασι ανεμελο..
δε τους μπορω τους πολλους με κουραζουν ολα αυτα δε τα αντεχω..
βγηκα μονος μου στους δρομους της μοναξιας υπομονη να ζητησω πνοη να νιωσω
παρηγορια τον πονο μου μονος να κανω καλα..
ατονο το τραγουδι απο το κινητο μου να μου ναρκωνει το καημο μου καθως περπατω..
..σε λεω αγαπη μα εισαι απατη.. με συντροφευει ο μαργαριτης στης σιωπης το λογισμο μου για σενα..
μερες χαρας χορου μεταμφιεσεων και εσυ εκει Μαγισσα μου..
να μεταμφιεζεσαι στο απωθημενο σου να πινεις να χορευεις να γελας να λες τη μοιρα των αλλων..
να περνας καλα σε βλεπω..
κλειστη ομορφια εισαι που δεν ανοιγεις σε μενα..
βασανισμενη η ψυχη μου και η κραυγη μου ανυπομονη σου φωναζω..
Μαγισσα μου που εισαι γαμω το στανιο μου..
ο πονος μου εδω...
η ελπιδα μου εδω...
το αιτημα μου να περασης λιγο απο εδω εγινε της γυμνιας μου ρουχο..
γυρνω μονος μου τους δρομους μεσα στη βροχη μακρια απο της κεφατες παρελασεις
και τους μεταφιεσμενους ανθρωπους και τους χορους τους..
σε ενα ξοδι ψυχικης περιπλανησης δακρυζω και λυπαμαι..
και μεσα στους δρομους της βροχης που δε με ακουει κανενας σου φωναζω..
Μαγισσα μου που εισαι γαμω το στανιο μου..
Ε!
Παγωμενες οι νυχτες μου της προδοσιας σου ειναι χαθηκες για παντα Μαγισσα μου..
μελαγχολικα τα πρωινα μου με επωδυνες ωρες η ζωη μου..
αντεχω ακομη να σου γραφω αφου ετσι με καταδικασες..
σε διαβαζω στα κρυφα και βλεπω πως με ποση τελετουργικη υποταγη
περνας απο τα αλλα ομορφα μπλογκ..
ισως για να ξεπερασεις το φοβο σου των διαγραμμενων αναμνησεων μας..
καταδυεσαι εκει να διαβαζεις τους αλλους..
ουτε μια κινηση λαθραια δε μπορεις να κανεις στη ζωη σου..
να περασεις λιγο απο εδω θελω διχως παραπονο διχως συγνωμη διχως σημαδι..
χαθηκες μεσα στης βυθομετρησεις ανιχνευοντας το τι γραφουν ο αλλοι..
γραφεις συνεχεια σε βλεπω για να συμπληρωνεις το κενο της ζωης σου..
με καταιγιδα για να μη περασεις ποτε απο εδω και με κρατας μακρια..
διασπαρτες οι αναμνησεις μου απο σενα Μαγισσα μου..
και εσυ εκει να κρυβεσαι σε μια εγωιστικη παθολογικη κατανοηση..
παγωμενη ανοιξη η ζωη μου ειναι που με εγκατελειψες..
και η σκεψη μου φλερταρει το γυρισμο σου..
Μαγισσα μου...
Ε!
