το πρωτο κρικο των αρραβωνων μας..

καλη μου φιλη...
ανοιγω την πορτα δειλα δειλα...
..και κανω το πρωτο βημα μου..
ετσι για να μπω στο δικο σου κοσμο
εσυ που λεγεσαι ποιηση..
μονο στη δικη σου αγκαλια να ξερεις
αισθανομαι την γαληνη..
την φιλια τη ζεστασια..
και ολο αυτο το πραγμα..
που λειπει απο τον ανθρωπο..
δεξου με..
στον κοσμο σου..
οπως ανεπιφυλακτα δεχτηκα εγω..
εσενα...
ποιηση μου και ωραια καλη μου φιλη ρσυ..
ας περασουμε αποψε το πρωτο κρικο των
αρραβωνων μας...
της φιλιας μας..
τι λες και εσυ ψυχη μου...
Ε!

κοιμησου αποψε εστειλα αλλου..

φιλη μου πεσε και  ησυχα ηρεμα κοιμησου...
..αθορυβα γυρνα και  κοιτα στο τοιχο σου το ρολοι...
..οχι δε σου σταματησε δουλεβει κανονικα...
..ετσι οπως δουλεβει ο λεπτοδειχτης ετσι και τα αισθηματα μου...
και τα μηνυματα μου..
..για σενα σιγα σιγα λυγιζουν....
αποψε μη περιμενεις μηνυμα μου...
..οι ψευδορκιες σου τελος...
οτι ειχες να μου πεις το ειπες..
τωρα κοιμησου βρε..
αποψε εστειλα αλλου...
Ε!

Χριστέ μου εχεις γραμμα..

Χριστέ μου...
τη θα γινει με τα ερωτικα μου...
απο σενα κρεμομαι...
..με ενα σου νευμα ..
μια αδιορατη κινηση σου τα παντα μπορουν να μεταβληθουν...
..μη με βραδυνεις αλλο ειναι επειγουσα η αναγκη σου...
Χριστέ μου..
..χρειαζομαι την αμεση επεμβαση σου...
..σωσε με απο το ερωτικο αδιεξοδο μου...
..λυτρωσε με απο τα νυχια της απελπισιας μου..
..της πικρας και της μοναξιας μου..
συντηρεις ενα ολοκληρο κοσμο και ενα αχανες συμπαν..
..και θα αφησεις αλυτο το ερωτικο προβλημα ενος παιδιου σου...

στο διαταυτα..
..Χριστέ μου..
..πεντε μηνες τωρα στο ομορφο λαυριο..
και δεν εχω ουτε μια φιλη...
ουτε  γυναικα..
ουτε μια  γκομενα...
ουτε μια μπαροβια..
και ουτε καν και μια βακέτα...
..η εστω μια ξεπετα..
..να βγω μαζι της να τη κερασω ενα πιτογυρο..
ενα καφε..
ενα ποτακι...
μονος μου και ερημος φερνω βολτες με τα ποδια  στο λιμανι  αφου δεν εχω που να παω...

..παραταυτα..
... Χριστέ  μου δε ξερω γιατι ομως...
ξερω μοναχα πως ειμαι ενας ασχημος αντρας..
..ενα μπατηρακι..
και ενας φτωχος ελεεινος με ηθος αλλα αθλιος ποιητης...
..ουτε και αμαξι καλο δεν εχω...
και ισως και για αυτο....

ενταυτα..
Χριστέ μου..
..ελεησον με απο της αμαρτωλες μου πραξεις που μονος μου ενωπιον σου ο αθλιος διεπραξα...
..και διαπρατω...
η συναισθηση της ανομιας μου και η αμαρτια μου βρισκεται παντα μεσα μου..
σταματησε με...

και εν διαταυτα..
Χριστέ μου..
τελος δε μου φερθηκε καλα η ζωη εδω που ζω στο ομορφο λαυριο....

με ολα ταυτα..
Χριστέ μου εχεις γραμμα...
ο δουλος σου χρηστος...
η κατα το διαδικτυο ερωτας αλητης..
και νυχτολουλουδο..
Ε!

η μοναξια μου κανει χαρακιρι..

Σσσστττ...
μη μου μιλατε..
..αποψε κανει χαρακιρι η μοναξια μου...
..η μοναξια του σαββατοβραδου αποψε..
η καταδικαστικη ζωη μου να ειναι παντα μονος μου στο ομορφο λαυριο..
..να ειναι καθαρογραμμενη απο τη μοιρα μου...
..σαββατο βραδυ μονος μου και αν δεν εχω που να παω..
..αποψε εχω καλη παρεα...
..το τσιγαρο και η μπυρα δεν μου ειναι συνηθεια μου αλλα η καπου καπου η παρεα μου...
..η ποινη στη καταδικη μου που ειμαι μονος μου αποψε δεν ειναι βαρια αλλα εχει χαρα...
..ο καπνος θα θολωσει τη νυχτα που ερχεται..
..και θα καθαρισει τη μερα που θα ερθει...
..νυχτα βυθισμενος στη σιωπη..
..αποψε βαζω μπυρα στο ποτηρι το αναβω τελετουργικα...
..τα ματια μου τα ανοιγοκλεινω αισθησιακα..
..και τα χειλη μου μισοκλειστα να ειναι και να λεω στο σιγανο..
..Σσσσττ...
μη μου μιλατε..
..η μοναξια μου αποψε κανει χαρακιρι...
Ε!

σε αυτα τα θρανια μαθαμε τη ζωη..

ναι ανηκω στη γενια αυτη που καθομασταν το '60 και  '70 σε τετοια θρανια...
σε αυτα τα θρανια ...
μαθαμε της υψιστες θεοτητες μας..
και τα απολυτα ιδεωδη μας...
..σε αυτα τα θρανια μαθαμε της αρετες και τα υψηλα ιδανικα μας...
...οπως τη περηφανια , τη λεβεντια , την αυταπαρνηση , την αλληλεγγυη , και την αξιοπρεπεια...
..σε αυτα τα θρανια ομως  μαθαμε και πως να κανουμε τη γυναικα να γελα...
..οπως μαθαμε επισης..
.. γιατι ειναι εξισου σημαντικο για μας τους αντρες πως να σκουπιζουμε και τα δακρυα της...
..σε αυτα τα θρανια μαθαμε απο μικροι τη ζωη..