σε βλεπω στο ποτηρι μου..!!!

..
το  τελευταο καιρο ερχεσαι παντα νυχτα..
ντυμενη στα προχειρα τσαλακωμενα και τα τσουλουφια σου να ξεπετιουνται...
δεν εχεις φωνη και τα ματια σου ειναι παντα μυστικα..
καθεσαι κοντα μου με κοιτας με διαβαζεις μια μισοχαρουμενα μια μισολυπημενα..
δεν μιλας. ισως φοβασαι..
αλλα με κοιτας..
και καπου καπου οι συνηθισμενοι θορυβοι σου παιρνουν τη σκεψη ..
και εγω απο εδω μοναδικος θεατης ειμαι που συμμετασχω στο σκηνικο χωρις καμμια απολυτως κινηση..
δεν απλωνω το χερι μου..
να σε κρατησω η να σε αποδιωξω..
εξαλλου υπαρχει δικαιολογια...
και εσυ εκει να με κοιτας με τις ωρες..
μισοχαρουμενα μισολυπημενα και δε μου μιλας..
αν επινα κατι θα σε εβλεπα στο ποτηρι μου..
με τα τοσα που περνω..
δεν πινω εδω γιατι  δεν υπαρχει τιποτα ..
μονο τα γραφτα μου..
σε βλεπω ομως μεσα απο τα γραφτα μου..
αλητευει και παλι το φεγγαρι πανω απο εδω που ειμαι..
ανοιχτο το τετραδιο μου ζωντανευει τη μνημη μου που θελω να γραψω..
χερια και σκεψεις μπερδευονται..
λευκο γιασεμι το μαυρο μεσονυχτι..
να σερνομαι σαν πληγωμενος χωρις φωνη μονο με σκεψη..
και να επιμενω να σου γραψω παλι..
προσπαθωντας να κρυψω τις πληγες μου...
και οταν πονω  και νοιωθω μονος κοιτω το φεγγαρι.
και αυτο ειναι μονο του.. μα υπαρχει..
και οταν καποιος γνωριζει τη μοναξια τοτε καταλαβαινει τι σημαινει..
Ε!

Μοιρασμα Σαρκας και Ψυχων...!!!

[ Επεξεργασία ]   [ Υποβολή περισσότερων ]   [ Διαγραφή ]

--Νυχτωσε...
ενα κομματι του ονειρου  ξεφυγε απο τα Αστερια..
και τρυπωσε στα σεντονια μας..
Κλεισε τα ματια και σκεψου..
Το ομορφοτερο που θα τολμησεις..
Νυχτωσε...
Εσυ που καποτε  μου εμαθες την Αλφα Βητα της μοναξιας..
Τωρα γνωριζεις καλα τι σημαινει..
Μοιρασμα..  Σαρκας  και Ψυχων..!!
Τωρα..
Που μοναχα το δικο μου ονομα..
Δεν ειναι στο στομα σου..
Προσεξε την νυχτα να μην ξεσκεπαζεσαι..
Η παρουσια μου ανεμιζει σε ολους..
τους καιρους..
Μια και νυχτα ειναι κρυφη..
Μην προσπαθεις να αγγιξεις το ονειρο..
Ασε το ονειρο να αγγιξει εσενα...
Και τοτε θα σου πω τη σημαινει..
Μοιρασμα Σαρκας και Ψυχων..!!
Ε!

πατας τα ονειρα μου...!!!

μ----
---μικρη καλη μου φιλη...
ξερεις μονο το ονομα μου..
οχι την ιστορια μου...
ηρθες σαν μια ηλιαχτιδα εδω στην παγωνια μου..
νυχτερινη η παρουσια σου...
και μου εφερες λιγη χαρα στην μοναξια μου..
με την γλυκυτατη και ομορφη ευγενεια του βλεμματος σου..
και με εξεπληξες με το γραψιμο σου...
και το ομορφο αφιερωμα των τραγουδιων σου..!!
τωρα μικρη μου φιλη..
εδω μεσα που ειμαι θα βρεις πολλα κομματια του ονειρου μου..
εικονες φιαγμενες απο αγαπη και ερωτα..
λογια γραμμενα με πονο και δακρυ..
θα δεις φοβο και πονος που υπαρχει..
θα δεις προσμονη και θλιψη μαζι..
θα δεις μοναξια πολυ που με κατεχει..
και ακομη ζωγραφιες  στο τοιχο μου που το κελι τις αγκαλιαζει στοργικα...
θα δεις ακομη...
τα παθη.. και το παθος μου..!!!
θα δεις και ενα ονειρο μου..!!
που δεν ειναι αλλο απο τη λευτερια μου..
εδω ομως θα βρεις και τα ανειπωτα..
λογια που γεννηθηκαν και αναστηθηκαν.. 
πριν προλαβουν να πεθανουν στα χειλη μου...
λογια.. που ειναι ακομα γραμμενα σε ενα μονογραμμα  ψηλα..
τωρα φιλη μου..
σε ικετευω..
αν τυχει και περασεις  παλι απο εδω..
σε παρακαλω..
προσεχε...  και  περπατα απαλα..!!
γιατι πατας τα ονειρα μου...!!
Ε!

το δικο μου νοημα..!!

τον οργασμο του σωματος.. ευκολα μπορεις να τον πετυχεις..
φευγεις απο τον εαυτο σου.. η βουλιαζεις σε αυτον για δυο στιγμες..
θελω να νοιωσω τον οργασμο της ψυχης μου..
μα δεν γνωριζω που να ψαξω..
κρυβεται στον ερωτα.. στη ζωη.. στη μαθηση..
στη μοναξια.. στο μυαλο.. στην φυση..
αδειασα.. γεμισα.. εζησα.. ενοιωσα για λιγο..
για πολυ..
εγινα αντρας  ερωμενος παλεψα για τη ζωη..
με τη ζωη..
αλλαξα παθιαστηκα..  ερωτευτηκα..
εμεινα μονος ειμαι μονος μου..
διαβασα  χαζεψα στο ηλιο ωρες και σκεφτηκα..
χαθηκε το βλεμμα μου  στο απεραντο του ουρανου..
ενοιωσα δεος.. πονο.. χαρα.. ηρεμια γαληνη..
ενθουσιαστηκα με απλα πραγματα..
ζητησα να πετυχω τα δυσκολα.. ομως..
οτι ενιωσα  ηταν για λιγο..
ποτε τιποτα δεν με γεμισε ολοκληρωτικα..
ποτε δεν ενιωσα να ανηκω καπου..
ποτε δεν εδωσα την ψυχη μου ολοκληρη πουθενα..
αυτο θελω να βρω.. να νιωσω..
το νοημα σε αυτη τη ζωη..
το δικο μου νοημα..
Ε!

απο ολα μου τα λαθη... εγω διαλεγω εσενα...!!!

εγω ..
γεννηθηκα ζητιανος..
και τουριστας  φτωχος  στο
γυρεμα της ευτυχιας..!!
γεννηθηκα μποεμ
και ελειωσα τα παπουτσια μου..
στους δρομους  της εμπειριας..
γεννηθηκα με χιουμορ
και ετσι μπορω παντα να γελαω..
γεννηθηκα θαρραλεα.
και οταν περπατω αναμεσα σε κακους..
στηλωνω το μποι μου..
μεχρι να τους φοβισω...
τωρα ομως..
με την ζωη μου κλεισμενη εδω μεσα..
και την ψυχη μου χαμενη στην νυχτα..
και το νου μου σκορπιο εξω
στους ανεμους..
δεν ειμαι τιποτα αλλο
απο μια σκια..
και ομως πονω...
και αν ο χρονος μου βαζει περιθωρια
στη ζωη μου..
και μου κλεινει τα ορια μου..
εχω σημαδι τη σκεψη μου που παντα θα
πετα προς την ελευθερια μου
χωρις καμια διαμαρτυρια..
και απο ολα μου τα λαθη..
εγω διαλεγω εσενα..
σημερα και σου γραφω...!!
Ε!

αυστηρως ακαταλληλον..!!!!

----
μοσχοβολαει το κελι μου.. βασιλικο γαρδενια και ασβεστη  που λεει και το ασμα..
το μηνυμα  της ηταν σαφες και με απαιτηση..
που εγραφε..
μαναρι μου αυριο την νυχτα 12 η ωρα θελω να κανουμε ερωτα μεσω βιντεοκληση απο το κινητο μας να εισαι ετοιμος.. μπορεις...
μαναρι μου ποσο καιρο εχω να ακουσω αυτη τη λεξη.. κοιταξα τον αποστολεα και χαμογελασα διαβασα πανω απο 10 φορες το μηνυμα της..
καταλαβα πια ειναι..
πεταξα απο τη χαρα μου..
και ειπα πιος τυφλος δεν θελει το φως του..
την επομενη χωρις να κοιμηθω καθολου απο τη σκεψη και την αγωνια πρωι πρωι σφουγγαρισα το κελι μου το μαζεψα  καπως να ειναι ομορφο και εστρωσα φακελο το κρεβατι μου..
το μονο που εμαθα να κανω καλα στη ζωη μου εδω μεσα..
πατησα στον τοιχο με μολυβι τους στιχους που ειχα γραψει καποτε για την παρανομη φιλη να φαινονται εντονα ...
εβαλα στο δαπεδο τα πιο χοντρα βιβλια που εχω για σκαμνακι εβαλα στο κρεβατι λιγα βιβλια να στηριξω το κινητο μου και εκανα προβα πως θα την βλεπω και θα με βλεπει..
η ωρα μεχρι την νυχτα δεν ελεγε να περασει με τιποτα να κοιταζω συνεχεια ο ρολοι μου .
τελικα 12 η ωρα ηρθε ανοιξαμε το κινητο μας με την καμερα και τρελαθηκα...
η παρανομη ηταν μεθυσμενη..
  και φορουσε ενα κιμονο μαυρο νεγκλιζε μινι και απο μεσα μονο το μοντερνο κορδονι εσωρουχο σε κοκκινο χρωμα ηταν ολα τα λευτα..
περπατουσε σε κατακκοκινες γοβες ψηλες περα δωθε.. και την κοιτουσα..
αρχισα πρωτος  μου αρεσει το κοκκινο γιατι ειναι της φωτιας του παθος του ερωτα..
το ξερω μου λει για σενα τα φορεσα... ολα..
ειμαι αντρας τις λεγω και θελω να με ποτισεις ερωτα σημερα.. μπορεις..
ναι μαναρι μου για αυτο ειμαι εδω μαζι σου...
θελω να σε γευτω και να κανω ολες τις αμαρτιες του ερωτα σημερα μαζι σου μου ειπε.. να λοιωσουμε απο ηδονη.. εισαι..
ειμαι σε ολα μεσα και στην κολαση παω σημερα για σενα ειπα..
οταν κατεβασε με αργες κινησεις τις τιραντες του κιμονο με κινησεις που ουτε  το καμα σουτρα τις γνωριζει..
ολα ηταν υπεροχα πανω στο κορμι της.. δεν αντεξα παναθεμαμε..
ε...το οπλο μου εκπυρσοκροτησε αμεσως..
τι εγινε μου λεει γιατι τελειωσες..
κουκλα μου δοκιμη εκανα να δω αν δουλευει επιτηδες αφησα να φυγουν τα παλια μου σκαγια..
συνεχισε η παρανομη με αισθησιακο χορο με τρελανε με τις αργες κινησεις της και ηρθε η ωρα που εβγαλε το κατω εσωρουχο της...
εκει ταπεξα..!!
βασανισεμε θελω τωρα..τις ειπα..
σου αρεσει.. μου λεει...
ομορφο ειναι και το τατουαζ χαμηλα υπεροχο ειναι.. σου παει ασορτι  με το παθος που εχεις..
ναι προχωρα μην σταματας...
να πω εδω οτι αγαπω τις γυναικα γιατι ερωτευεται με τα χερια της.. με τα δακτυλα της ξεκλειδωνει μυστικα της φυσης. η αφη παρεχει πληροφοριες οι αλλες αισθησεις απλα τελειοποιουν την εικονα...
συνεχισε να μου μιλας μου ειπε τις μιλουσα με παθος με σεχ φωνη με ηρεμια και αργα...
πεσμου λογια μου ειπε.. πολλα..
χαμηλα μου ειπε χαμηλα εκει που καιγομαι πολυ..
τις ειπα ολα τα αισθησιακα που ειχα στο μυαλο μου και τα προστυχα μου...
το ξερω..
αμαρτησα στο μυαλο μου στη σκεψη μου στο κορμι μου στην ψυχη μου...            &nb sp;                        θελω να σε γευτω.. μου ειπε.. να σε δω και εγω να σε χαρω..
κοιταμε μωρο μου κοιταμε ..

εισαι ετοιμος μου λεει μετα απο πολυ ωρα.
ναι τις λεω και σηκωθηκα ορθιος.. που θελεις να σε πυροβολησω με το οπλο μου.. που τα θελεις τα σκαγια μου..
στο στομα μου να σε πιω να μεθυσω να σε εχω μεσα μου....
βοηθαμε λιγο ακομα  παμε.. παμε... παμε μαζι...
μπαμ μπαμ αδειασα το οπλο μου.. ηταν το καλυτερο sεχ που εκανα μεσα απο το κινητο μου..
ετρεμα μετα τον πυροβολισμο εκατσα και αναψα τσιγαρο..
το ιδιο και αυτη ντυθηκε και αναψε τσιγαρο βαζοντας και ενα ποτο στο ποτηρι της..
τις λεγω βαλε και αλλο γεματο ποτηρι διπλα σου για μενα.. να πινεις και απο τα δυο θελω..
ενα για σενα ενα για μενα..
ναι μαναρι μου  ναι ... μου ειπε..
καναμε δυο τσιγαρα και κλεισαμε..με την υποσχεση οτι θα το ξανακανουμε..
το πρωι ηθελα να μοιραστω την χαρα μου με τους αλλους συγρατουμενους μου.. αλλα δεν ειπα τιποτα σε κανεναν για να μην φανερωθω οτι εχω κινητο..
μονο σε ενα κολλητο μου το ειπα..
σε παραδεχομαι μου ειπε..
ηταν  μια αληθινη εμπειρια μια πραγματικοτητα που εγινε.
ενα ξεγυμνωμα καρδιας μια ομορφη νυχτα για μενα..
ευχομαι να ερθουν και αλλες νυχτες σαν την χθεσινη..
μακαρι..
Ε!

φτιαξε με..!!

------
βγαζω τα κυτταρα μου ενα ενα..
και σου τα βαζω μες τη χουφτα ..
δεν σου τα δινω ολα.
μονο τα καλα..
φτιαξεμε παλι φιλη μου..
συνθεσε με..
στησε με απο την αρχη..!!
και υστερα ντυσε με ..
με την πνοη σου..
μικρο φτιαξε με μικρο..
για να χωραω παντου..
μεσα στις ινες σου..
του πουκαμισου σου..
μεσα στο φως  που μπαινοβγαινει..
απο τα ματια σου..
μεσα στο σπαραγμο..
του οργασμου σου..
και κρατησε με εκει κοντα σου..
δεν με χρειαζομαι πια..!!
Ε!

χαιρετιζω την ταξικη αγωνιστικη γιορτη 17 νοεμβρη..!!

ΚΑΛΟΙ  ΜΟΥ  ΦΙΛΟΙ  ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ  ΣΗΜΕΡΑ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  ΚΡΥΦΑ  ΟΛΟΙ  ΤΗ  ΝΥΧΤΑ  ΓΙΑ  ΜΑΧΗ  ΠΟΥ  ΔΕΝ  ΕΖΗΣΑ  ΜΙΑ  ΠΙΑΝΕΙ  ΕΝΑ  ΣΦΙΞΙΜΟ...
  ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ  ΜΙΑ  ΤΕΤΟΙΑ  ΜΕΡΑ  ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ  ΤΗΣ  17  ΝΟΕΜΒΡΗ   ΕΡΧΟΝΤΑΙ  ΣΤΟ  ΜΥΑΛΟ  ΜΟΥ  ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ  ΑΠΟ  ΤΟΥΣ  ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΟΥ  ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ  ΣΤΟ  ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  ΚΑΙ  ΤΗΝ  ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΠΑΛΗ.
ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ  ΕΙΧΑ  ΤΗΝ  ΤΥΧΗ  ΝΑ  ΤΟΥΣ  ΓΝΩΡΙΣΩ.
ΑΛΛΑ  ΚΑΤΑ  ΤΗΝ  ΓΝΩΜΗ  ΜΟΥ  ΑΣ  ΑΦΗΣΟΥΜΕ   ΑΠΟ  ΕΞΩ  ΕΚΕΙΝΟΥΣ  ΠΟΥ  ΜΕΤΑ  ΑΠΟ  ΧΡΟΝΙΑ  ΔΗΛΩΣΑΝ  ,,ΗΜΟΥΝ  ΚΑΙ  ΕΓΩ  ΕΚΕΙ,,  ΛΕΣ  ΚΑΙ  ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ  ΓΙΑ  ΚΑΠΟΙΟ  ΚΟΣΜΙΚΟ  ΓΕΓΟΝΟΣ. 
ΑΣ  ΜΕΙΝΟΥΜΕ  ΣΕ  ΑΥΤΟΥΣ  ΠΟΥ  ΕΔΡΑΣΑΝ  ΚΑΙ  ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ  ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ  ΤΟΥΣ  ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ...
ΣΕ  ΑΥΤΟΥΣ  ΠΟΥ  ΠΑΛΕΨΑΝ   ΚΑΙ  ΣΗΜΕΡΑ  ΔΕΝ ,, ΕΞΑΡΓΥΓΩΝΟΥΝ,,..
ΕΙΧΑ  ΤΗΝ  ΤΥΧΗ  ΝΑ  ΜΙΛΗΣΩ  ΜΕ  ΑΥΤΟΥΣ  ΟΙ  ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ  ΤΟΥΣ  ΤΟ  ΠΑΘΟΣ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΤΟΤΕ  ΚΑΙ  ΓΙΑ  ΣΗΜΕΡΑ  ΑΣ  ΠΟΥΜΕ  ΔΕΝ  ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ  ΣΕ  ΕΝΑ  ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΚΟ  ΜΟΝΟΛΟΓΟ  ΑΛΛΑ  ΓΙΝΕΤΑΙ  ΕΜΠΝΕΥΣΗ...
ΝΑΝΑΙ  ΚΑΛΑ  ΟΠΟΥ  ΚΑΙ  ΝΑΝΑΙ  ΤΩΡΑ.

ΨΩΜΙ -  ΠΑΙΔΕΙΑ -  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ..
  ΑΚΟΜΑ  ΔΕΝ  ΤΟ  ΕΧΕΙ  ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ  Ο  ΛΑΟΣ.
ΠΟΙΟ  ΨΩΜΙ  ΟΤΑΝ  ΟΛΟΙ  ΠΟΝΑΝΕ  ΓΟΝΑΤΙΖΟΥΝ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ.
ΟΤΑΝ  ΕΙΝΑΙ  ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΙ  ΑΝΕΡΓΟΙ  ΟΤΑΝ ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟΣΟΙ  ΚΑΙ  ΤΟΣΟΙ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ..
ΠΟΙΑ  ΠΑΙΔΙΑ   ΟΤΑΝ ΤΑ  ΠΤΥΧΙΑ  ΤΟΥΣ  ΔΕΝ  ΕΧΟΥΝ  ΑΞΙΑ..
ΠΟΙΑ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΤΑΝ  ΟΙ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ  ΠΟΥ  ΒΓΑΙΝΟΥΝ  ΣΕ  ΑΠΕΡΓΙΑ  ΟΠΩΣ  ΟΙ  ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ  ΚΑΙ ΟΙ  ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ  ΤΗ  ΚΡΙΝΕΙ   ΤΟ  ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ  ΠΑΡΑΝΟΜΗ  ΚΑΙ  ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ..
ΤΑ  ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ  ΜΗΝΥΜΑΤΑ..
  ΕΞΩ  ΑΠΟ  ΤΟ  ΝΑΤΟ   ΕΞΩ  ΟΙ  ΗΠΑ  ΑΚΟΜΗ  ΔΕΝ  ΕΧΟΥΝ  ΕΚΠΛΗΡΩΘΕΙ  ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ  ΤΗΝ  ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ  ΤΟΥ  ΠΑΣΟΚ  ΜΕ  ΤΗ  ΣΤΗΡΙΞΗ  ΤΗΣ  ΝΔ  ΚΑΙ  ΤΗΣ  ΕΕ  ΝΑ  ΣΤΕΛΝΕΙ  ΚΑΙ  ΑΛΛΟΥΣ  ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ  ΝΕ  ΤΟ  ΝΑΤΟ ΣΤΟ  ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ.
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ.
ΚΑΙ  ΤΟΤΕ   ΚΑΙ  ΣΗΜΕΡΑ  Ο  ΛΑΟΣ  ΚΑΙ  Η  ΝΕΟΛΑΙΑ  ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ  ΜΠΡΟΣΤΑ  ΣΕ  ΕΝΑ  ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ.
ΕΧΟΥΝ  ΑΠΟ  ΤΗ  ΜΙΑ  ΤΟ  ΔΡΟΜΟ  ΤΗΣ   ΥΠΟΤΑΓΗΣ  ΣΤΑ  ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ  ΚΑΙ ΤΟΝ  ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ  ΚΑΙ  ΑΠΟ  ΤΟΝ ΑΛΛΟ  ΤΟ  ΔΡΟΜΟ  ΤΗΣ  ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ  ΚΑΙ  ΤΗΣ  ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ  ΤΗΣ  ΛΑΙΚΗΣ  ΕΞΟΥΣΙΑΣ..
ΧΑΙΡΕΤΙΖΩ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ..!!
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ..!!
Ε!

το πολυτεχνειο ζει..!!!

ΟΙ  ΝΕΟΙ  ΠΟΥ  ΠΟΤΙΣΑΝ  ΜΕ  ΤΟΣΟ ΑΙΜΑ  ΤΟΥΣ  ΤΟ  ΣΠΟΡΟ  ΤΗΣ  ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ   ΣΤΟ  ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  ΜΑΣ  ΔΙΔΑΞΑΝ  ΓΙΑ  ΑΛΛΗ  ΜΙΑ  ΦΟΡΑ  ΟΤΙ ΟΣΟ   ΚΑΙ  ΑΝ  ΦΑΙΝΕΤΑΙ  ΕΝΑΣ  ΑΓΩΝΑΣ  ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ  ΟΤΑΝ    ΓΙΝΕΤΑΙ  ΠΟΤΕ  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΑΣΚΟΠΟΣ..

ΣΗΜΕΡΑ  Ο  ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ  ΤΟΥ  ΝΟΕΜΒΡΗ  ΒΡΙΣΚΕΙ  ΝΟΗΜΑ  ΚΑΙ  ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΜΟΝΟ  ΣΤΟ  ΔΡΟΜΟ  ΤΗΣ  ΠΑΛΗΣ  ΤΗΣ  ΛΑΙΚΗΣ  ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ  ΚΑΤΑ  ΤΗΣ  ΑΝΤΙΛΑΙΚΗΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ  ΚΑΙ  ΤΗΣ  ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ  ΤΩΝ  ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ.
ΕΧΕΙ  ΝΟΗΜΑ  ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΜΟΝΟ  ΣΤΟΝ  ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ  ΤΗ  ΑΝΑΤΡΟΠΗ  ΑΥΤΗΣ  ΤΗΣ  ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ  ΓΙΑ  ΤΗ  ΝΙΚΗ  ΤΗΣ  ΛΑΙΚΗΣ  ΕΞΟΥΣΙΑΣ..
ΣΗΜΕΡΑ  Ο  ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ  ΕΙΝΑΙ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ  ΚΑΙ  ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ  ΟΣΟ  ΠΟΤΕ  ΑΛΛΟΤΕ.
ΔΕΝ  ΥΠΑΡΧΕΙ  ΑΛΛΗ  ΔΙΕΞΟΔΟΣ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ  ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ. ΔΕΝ  ΥΠΑΡΧΕΙ  ΤΡΙΤΟΣ  ΔΡΟΜΟΣ  .  ΜΟΝΟ  ΕΤΣΙ  ΜΠΟΡΟΥΝ  ΝΑ  ΓΙΝΟΥΝ Η  ΕΡΓΑΤΙΚΗ  ΤΑΞΗ  ΚΑΙ  Ο  ΛΑΟΣ  ΑΦΕΝΤΕΣ  ΣΤΗ  ΧΩΡΑ  ΚΑΙ ΝΑ  ΚΑΡΠΩΘΟΥΝ  ΤΟΝ  ΠΛΟΥΤΟ  ΠΟΥ  ΠΑΡΑΓΟΥΝ....
ΚΡΑΤΑΜΕ  ΑΣΒΕΣΤΗ  ΤΗ  ΦΛΟΓΑ  ΤΟΥ  ΑΓΩΝΑ  ΚΑΙ  ΥΠΟΣΧΕΣΗ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ  ΤΩΝ  ΟΡΑΜΑΤΩΝ  ΚΑΙ   ΙΔΑΝΙΚΩΝ  ΤΟΥ  ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.......

δεν εχω χωρο για ξενα ονειρα...!!!

Edit ]   [ Submit More ]   [ Διαγραφή ]

----
μαλλον λαθος εποχη  διαλεξα να ερωτευτω..
αναρχικος μικρομεσαιος σαρανταοκτω και.. βαλε.. αντρας.
ενα φυλακισμενο νυχτολουλουδο ειμαι.
με πολυ λιγες γραμματικες γνωσεις και αγνοια συντακτικου μεγαλη..
προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου κοιταζοντας μεσα στο μικρο μου καθρεπτακι που εχω οτι ολα σημερα γινονται..
λαθος εποχη μαλλον διαλεξαν να με ερωτευτουν μικρα κοριτσια να τους λεγω την αληθεια  που ειμαι και που βρισκομαι και αυτες εκει. να επιμενουν...να με δουν να μου στελνουν διαφορα..
ισως επειδη γυρω μου ολα σωπαιναν και σκοταδι υπαρχει εδω μεσα παντου. ισως λεγω να ειδαν φως στα ματια μου.
και ξεγελαστηκαν θελω να πιστευω..
σε λιγο βλεπω θα ξημερωσει θα δω τον ουρανο απο το μικρο μου παραθυρακι. θα δω παλι τον καθαρο ουρανο με τα πολλα αστερια του και τον ηλιο..
θα ζεσταθουν και αυτα θα ξεχασουν και θα πουν..
λαθος εποχη μαλλον διαλεξαμε να ερωτευτουμε..
οι μπερδεμενες μου σκεψεις ισως το θολωμενο μου μυαλο εμποδιζουν τον εαυτο μου ..
οι κοντινες ματιες των μικρων κοριτσιων που θελουν να με δουν  μικραινουν τον οριζοντα μου.. και εγω τον θελω πλατυ.  πολυ πλατυ..
οι μπλεγμενες μου σκεψεις μου στερουν την αποψη πως ενα και ενα κανουν δυο.
για αυτο σιγουρα λαθος εποχη διαλεξαμε να ερωτευτουμε....
και τωρα βλεπω οτι
σκλαβος εγινα και δεσμιος σε μια εποχη ονειρων..!! ξενος της ιδιας μου σκεψης..!!
ειμαι ναυαγος στη θαλασσα του αγνωστου.!!
θυμα ειμαι σε ολο μου το μεγαλειο...
νοσταλγος ειμαι σε μιας εποχης ελπιδων...
και  ζωντανος  ειμαι σε μια εποχη δακρυων..
παγιδευμενος ειμαι ομως  απο την ελπιδα  την χαρα και την αγαπη σας..!!!
αλλα μικρες καλες μου  φιλες..
η πικρη μου αληθεια ειναι οτι..
 δεν εχω χωρο για ξενα ονειρα...!!
γιατι αυτη ειναι η σκληρη αληθεια της ζωης μου..
Ε!

δεν εχω που να παω...!!!

---
αγνωστη φιλη..
μονακριβη η ψυχη μου και η πεμπτουσια της ζωης..
πανακριβη και η πικροαληθεια του γραψιματος μου
αγνωστη φιλη..
εσυ κατασκοπευεις τα βραδυα μου..αλληλεγγυος ο ηλιος παραφυλαει τα πρωινα μου.
και το ξημερωμα τρυπωνει μεσα απο το μικρο μου παραθυρακι παραβιαζοντας την σιωπη μου.
μια χουφτα φωτος γεμιζει το κελι μου.. και αναβει μαγικα τις λυχνιες της καρδιας μου.
νυχτολουλουδα ανεμιζουν εδω στο σκοταδι και ανοιγουν μυστικα και ομορφα..
εκστατικος τα κοιταζω και αφηνομαι μαζι του στη μαγεια που εχουν..
η φωνη τους ηχος τρυφερος σαν το παραπονο ενος βιολιου..!!
σαγηνευει η ψυχη μου. και ο μισχος της ευαισθησιας μου σκιρτα..
πλημμυριζει με αστεγο ηλιο το κελι μου...
εξοριστοι οι αχτιδες του ηλιου βρισκουν καταφυγιο εδω μεσα ...
καθομαι και τις χαζευω μεχρι να φυγουν να ερθει το βραδυ.
και τοτε ξυπνουν οι επιθυμιες μου και καθομαι να γραψω... και λεγω..
ποιος ειμαι εγω που τολμησα να θρεψω ελπιδα.. και ονειρα να κανω για το αυριο..
πιος ειμαι εγω που τολμησα  ποιητικα και ομορφα να δω τον κοσμο...
εχω λυγισει μεσα μου απο αναγκη.. στο βαθος μεσα μου λαχταρα η φυγη μου. η ψυχη μου με οριζει σε οτι αγαπω και ευχηθηκα αλλα ματαια..
στο τοιχο το μονογραμα σου στεκει  εκει αποκοσμα και ομορφα..!!
η μοναξια μου περιμενει ενα χαμογελο σου και εκεινο με προσπερναει. και η αναμονη μου εδω μεχρι να φεξει να ερθει το πρωι. τα χειλει μου ετοιμα να ζωγραφισουν λεξεις..
και εχω τοσες πολλες να ζωγραφισω..
να ζωγραφισω τι ομως.. τις επιθυμιες μου ..οι τις επιλογες μου..αφου η ζωη μου εδω ειναι μονο μαυρη..
το ξερω σε λιγο καιρο βγαινω..
και γνωριζω κανεις δεν με θελει.. και αμα βγω τι εγινε..
αφου..
δεν εχω που να παω....
Ε!

απλα ετσι μονο για μενα.. σημερα που γεννηθηκε η μελαγχολια μου..!!!

----------
μονος μου καθομαι βουβος και κοιτω τον τοιχο μου..
ειμαι με το ονομα Ε! πολυτελεια..!!!
μονος μου ζω...
φατσα στυφη χερια βαρεια ολο γραμμες που τις χαραξαν ο πονος και ο χρονος εδω μεσα..
μιλω αργα  χοντρα χωρις τελειες  τονους και σημεια..
γεματος αναπνοες βαρειες και ρογχους..
εμενα φιλη μου που με βλεπεις παντα ημουνα ο ιδιος..δεν αλλαξα δεν εγινα ποτες ουτε μικρος ουτε μεγαλος...
φλογερος πυρπολητης των συνδικατων λαικος της εργατιας και συντονιστης για ανθηρες απεργιες τοτε..
θεριζα τους αγωνες με το σφυροδρεπανο σαν εκλεγμενος μαχητης και αδιαφθορος στα αντιπολιτευτικα εδρανα..
ανθρωπος ευγενης και προσενης με πασα ταξη και επιμελεια στη ζωη μου..
με τη συνειδηση μου παντα καθαρη..
τωρα..
τσαλακωμενος στο περιθωριο της κοινωνιας.. στιγματισμενος ανεργος.. αποπροσανατολισμενος αιθεροβαμων στο περιθωριο συνομιλιων ολου του περιγυρου μου.
ραγιζουν οι διαδρομες μου ξεσκιζονται τα πανια. και δεν μου πιστωνεται περιθωριο λαθος.
μοιαζω παραμεθοριος ξεχασμενος και σιχαινομαι το περιθωριο..
μια παλια μου φιλη με αποφευγει λες και ειμαι χτικιο..
οι φιλοι μου εχουν χαθει απο τοτε που μπηκα μεσα ισως δεν ξερουν πως να αντιμετωπισουν την κατασταση.
δεν τους αδικω ουτε κακια τους κρατω..
παλιοι φιλοι και συγγενεις ουτε να ακουσουν για μενα εκτος απο μερικους που ο οικτος τους κυβερνα..
και ας εχω δικιο με οτι εγινε με την αδικια μου..
ποιος ομως ειναι ο ενοχος..?
ποσο αθωοι ειμαστε ολοι..?
οσο για τους φιλους εδω μεσα ας πουμε με βλεπουν σαν ηρωα με τα καλα που τους κανω..
μια γκομενα που αγαπησα χειραφετησε τον εγωισμο της φευγοντας..
ουτε ρωτησε ποτε αν ζω..
συνεχιζω τη ζωη μου μονος μου..
δεν ειμαι πια λυπημενος ουτε απογοητευμενος. δεν κρυβω ομως και τον πονο μου που εχω...
πολλες οι στιγμες αισιοδοξιας που με κυβερνουν..
και δεν πιστευω σε διαβολο και σε κανεναν τωρα..
μονο στο Χριστο μου..
προβλημα δυσεπιλυτο εχει γινει η υποσταση μου..
μεσα στους 4 υγρους τοιχους αναγκαστηκα να φιαξω ενα κοσμο μοναχικο.
περαν τουτου εχω την λοξα να θαυμαζω σαν χαζορομαντικος τον ηλιο καθε αυγη που ανατελλει.
αιωνια απλος και αθεραπευτα ρομαντικος χανομαι σε ενα νεφελωμα καθημερινης ασεφειας...
πορφυροχρυσες οι επαλξεις μου κλεινουν το δρομο το πεταγμα προς την ελευθερια μου..
εχω ομως την αγαπη ολου του κοσμου. και γραφωντας καθημερινα  η μοναξια μου πεθαινει καθε βραδυ..
και το πρωι που βγαινω στο προαυλιο..
παντα φρεσκοξυρισμενος  φορω το βαρυ μπουφαν μου ριχτω στους  ωμους μου το τσιγαρο στο χερι μου και ενα γοητευτικο χαμογελο σε ολους δινω..
την πικρα τους την ζωγραφιζω. απορριπτοντας τον πονο τους με οπλο το μοναδικο θαρρος τους λεω..
και ολοι με φωναζουν...
γεια σου πολυτελεια.. γεια σου Ε!  γεια σου νυχτολουλουδο...
γεια σου και σενα απαντω..ονειρο πιαστω η ζωη μας περιμενει.. τους φωναζω..
προσοχη ομως.. δεμενος σε αρμα της αναγκης και ελευθερος μαζι δεν γινεται...
και τελος.. πιστευω σε σας φιλοι μου που μου δωσατε στο πονο μου ζωη να μοιραστω τις στιγμες μου...
απλα ετσι για μενα γιατι ετσι γεννηθηκε η μελαγχολια μου..
Ε!

αφιερωμενο..!!!

εφυγες.... ε... χωρις ενα Αντιο.....

---
αλητισσα μου..
εφυγες ε..??
μελαγχολικοι του νοεμβρη  ψιθυροι τα μακρινα σου ψευτικα λογια..
τα κιτρινισμενα σου γραμματα ευθραυστα σαν τα χρυσοκοκκινα φυλλα.
που πεθαινουν στο παρκο ειναι..
παιρνουν μαζι τους φευγοντας τα πουλια τα θρυψαλα του  ψευτικου κοσμου σου..
εδω σωρος τα ξεροφυλλα τα σκορπα ο ανεμος περηφανα.
ετσι ξεροφυλλα εχουν γινει τα λογια σου και ο ανεμος και η δυναμη  της  παρουσιας σου..
τωρα μονο μια θαλπωρη του νοεμβρη εμεινε μονο και η σιωπη σου...
τα λογια σου ποιηση αλλα να θυμασαι η ποιηση κλεινει μεσα της την ομορφια  καθε εποχης..
αγαπαει τα θλιμμενα φυλλα .. ξερεις γιατι..
γιατι η ποιηση δεν εχει εποχες...
μαγισσα μου και αλητισσα μου..
τωρα εδω ολα γυρω μου μια πηχτη σιωπη..
η απουσια σου σαν φαντασμα στριφογυρνα εδω μεσα.
κλαιει το μαγεμενο μου κελι.. και πλημμυριζει η ψυχη μου με θλιβερα φθογγοσημα..
μαγισσα μου...
με πλανεψες με ονειρα που δεν σαρκωθηκαν ποτε. αχαριστα ηταν που τα ποτισα με πονο και χαρα..
καθε βραδυ ξενυχταγα να κενταω το νυχτολουλουδο με αστερια μεσα απο δω και τα ξεθωριαζε ο ηλιος το πρωι.
τη νυχτα καλωσωριζα την ποιηση που ζευγαρωνε με το νυχτολουλουδο.
τωρα εμεινε η σκληρη αληθεια της ζωης...
μαγισσα μου δεν σου κρυβω καναμε σπαταλη χαρα. θα ελεγα καταστροφικη..
πιστεψαμε  στην σχεδιασμενη ευτυχια..
καθε μυστικο μας ηταν πανω στην εξαψη.. καθε βηματισμος μου αυτοματος και αβεβαιος..
που τωρα η φυγη σου μαρτυρα τη θεση της δειλιας σου..
και ακριβως τη στιγμη που εμεις πιστεψαμε στον εαυτο μας.. εσυ εφυγες χωρις ενα αντιο..
τωρα ενας πονος γλειφει την καρδια μου.. οπως το νερο της ηρεμης ακτης τα βοτσαλα..
στο κελι μου τοπιο απεραντο η σιωπη σου.. γινεται παλκο για παραστασεις παντομιμας..
θιασος σκιων η φαντασια μου. με τραγικο το νυχτολουλουδο σε ολο του το μεγαλειο..
θα θαψω τη σκεψη μου για  για να τις δωσω ζωη.. θα χαμηλωσω τη φωνη μου για να της δωσω συνεχεια..
και να μεινει ο ηχος ..
να την χαρισω σε αυτους που θα ερθουν οδηγημενοι απο την αληθεια και την νομοτελεια της ψυχης τους..
θα ειμαι εδω να υπαρχω σε οτι εζησα μαζι σου..
σε οτι αφησα πισω..
σε οτι σφραγισα με την υπαρξη σου...
για να θυμαμαι οτι εσυ εφυγες..
χωρις ενα αντιο....
αντιο....
Ε!

σουτ.!! κανεις να μην ακουσει..!! σουτ..!! κανεις να μη μας δει..!!

- - -
αλητισσα μου...
σε συλλογιζομαι να καθεσαι και αποψε εκει ..
μονη σου στις παρυφες της νυχτας..
με τα μαλλια σου χυτα στους ωμους σου
και με ενα τσιγαρο αναμενο στα χερια σου..
να σκεφτεσαι και να δισταζεις  στην αποφαση..το για πιον αποψε να καιγεσαι μεσα σου.. για σενα
που χανεσαι..
η για μενα που για εδω που ειμαι και σε περιμενω..
η να καιγεσαι για το τσιγαρο σου που και αυτο σε προδιδει ..
γιατι στα χειλη σου καθως πυρωνει η καυτρα του .. εσυ λαχταρας να εισαι σε πελεγος ανοικτο..
και να απλωνεις σαν πλοιο τον καπνο  σου..
αλητισσα μου..
θυμησου εκει και που καθεσαι μονη σου πως ειναι να φιλας στα κρυφα και παρανομα..
στα μικρα σοκακια του δρομου σου..
να νοιωθεις πως πεταριζει η καρδια σου απο το αγγιγμα μου οταν σε αγγιζα...
στο χαδι του κορμιου σου που πολεμαει η σαρκα ατιθαση γλυκα να τιθασευσει..
αλητισσα μου..
θυμισου πως ειναι..οταν ολα τα νυχτολουλουδα ειναι μαζι σου.
 γινεται ο ψιθυρος ερωτικος κοντα σου. με φωνη πυρινη του ποθου σου για σενα..
αλητευει το φεγγαρι πανω σου και εσυ εκει χερια σκεψη μαλλια να μπερδευονται μεσα στο μυαλο σου..
αλητισσα μου ξεχαστηκες εκει στο σοκακι σου. η ποιηση σερνεται σαν πληγωμενο πουλι.
το νυχτολουλουδο μοιαζει λευκο γιασεμι να σου κανει παρεα στο μαυρο σου μεσονυχτι..
ησουν και εισαι η μαγισσα μου.. ηρθες και αγιασες το κορμι μου..
τωρα ομως που σε χρειαζομαι  εσυ μου γυρισες την πλατη.. αλητισσα μου..
μην κλαις εχουμε ομορφες στιγμες να θυμασαι..
ευχομαι να ημουν εκει.! εδω ολα σκοτεινα ειναι αδεια και μαυρα. μονο η θυμηση σου με αγκαλιαζει τωρα..
δεν ειναι το σκοταδι που με τρομαζει.
δεν ειναι το κρυο που με πειραζει. αλλα ειναι η αισθηση μοναξιας που πλημμυριζει την ψυχη μου τωρα που εσυ λειπεις απο κοντα μου..
ειναι νωρις ξερω ομως βραδιασε εκει στην μεγαλη σου πολη..
το ιδιο και εδω.. καληνυχτα..!!
Ε!

το κρεβατι σου ειναι διπλο... το σεντονι σου μονο..!!!

- - - - -
φωτια μου...
τα παντα εχεις γυρω σου.. και πλουτο και χλιδη ομορφια και γνωση...
ενταξει το καταλαβαμε. διατηρεις τη νεοτητα με ενα τροπο που μονο εσυ κατεχεις..
εισαι ψυχουλα εισαι καλη..
εισαι η εκλεκτη για ακριβα βαλαντια...
αλλα το κρεβατι σου ειναι διπλο και το σεντονι σου μονο..
  γιατι απο ερωτα  εισαι αποτιστη..
γνωριζω οτι ειναι
ανακατεμενα ολα τα αισθηματα σου. απο τη μια παλευεις και απο την αλλη γρεμοτσακιζεσαι..
ο ερωτας ειναι μεγαλη υποθεση και το γνωριζεις καλα.
διεκδικησεις αμφιταλανετυεσεις και ισεποπεδωση ειναι ολα μεσα σου..
ο ερωτας για σενα μοιαζει μακρυα. αυτο το ταξιδι προς τον ερωτα ειναι πολυ μεγαλο.
στο πεισμα σου ομως ειμαι εδω για να το διανυσω μαζι σου..
ειναι αληθεια οτι ακομα αλλο ψαχνεις και αλλο εσυ βρισκεις..
καθεσαι μονη στο γραφειο σου και αναπαυεσαι διαβαζοντας τα παντα..πολλες φορες δεν προλαβαινεις να γραψεις κατι.
εξω θεου χαρα μικρη γιορτη η καθε μερα. ο κοσμος να γλεντα μα εσυ να μην μπορεις να διασκεδασεις.

τι πικρα και αυτη..
αναμεσα στο ερωτα και σε σενα σε χωριζει η αβυσσος και καπου σε σφιγγει η ενταση της στιγμης.
και αν κατι εσυ το λες αγαπη εγω το λεω ερωτα..
ο ερωτας ειναι η χαρα της ψυχης που εσυ ακομα δεν εχεις ζησε αυτο το μεγαλειο του..
γιατι ως αργα τη νυχτα καθεσαι στο κομπιουτερ σου και υφαινεις στα μπλογκ χανοντας τον ερωτα...
γνωριζω οτι γλυτωσες απο καθε ειδους προκαταληψη ελευθερωθηκες απο ταμπου ιδεες θυμους και δαιμονες.
αλλα απετυχες να νοιωσεις τον ερωτα..
μπορει να εχεις ομορφια μεσα στα σπλαχνα σου αλλα αφησες το χρονο να σχηματισει την ασχημια του στο ερωτα για τη ζωη σου..
η ζωη σου εχει ορφανεψε απο αγαπη εδω και καιρο αλλα εσυ εκει να σπλαχνιστεις το κοσμο θελεις γραφοντας με τις ωρες καθε βραδυ.
ακομα δεν εμαθες οτι υπαρχη και ο χρονος και εσυ φωτια μου... φθειρεσαι...
μην νοιωθεις ενοχη με αυτα που σου γραφω. ενοχοποιημενη ειναι η γνωμη και η ιδεα του ανεξηγητου για σενα..
το μυστικο κλειδι το εχεις μονο εσυ..ανοιξε και δες τη ζωη πιο ομορφα.. φωτια μου..
σε ειδα και σε βλεπω στην  ομορφη σου φωτογραφια..
αν και δεν ειμαι γιατρος  σε ειδα εχεις αδυνατη καρδια. εισαι αγυμναστη..
γιατι εισαι αποτιστη απο ερωτα..
φωτια μου..ασε ενα κομματι του εαυτου σου εκει να γραφει αφου ετσι θελεις..
  και εσυ εβγα εξω να γνωρισεις τον ερωτα που σε περιμενει στη γωνια..
γιατι το μεταξενιο ονειρο σου πρεπει να γινει επιτελους πραγματικοτητα..
Ε!

γαρδενια μου.. μαγισσα κα ι αλητισσα μου....!!!

--------
φιλες μου και φιλοι..
μεσα στο μικρο μου κελι εχω για παρεα ενα βασιλικο και μια γαρδενια..
την γαρδενια την ονομασα μαγισσα και τις μιλω..
για αυτη θα γραψω σημερα.. για τη γαρδενια μαγισσα.
εισαι μια γαρδενια μαγισσα  αλητισσα και μονη..
ηρθες και φυτρωσες εδω που ειμαι που δεν σε καλεσε κανεις..
καλυτερα να μην σε γνωριζα και σε εβαζα εδω....μεσα στην ....
ενα ξεροκλαδι εισαι και αυτο στραβομπηγμενο..
πρασινισες και ασπρισες και εγινες μια χαρα..
μα παρεμεινες μαγισσα και αλητισσα και δεν με συγχωρεις  οταν δεν σου  μιλω...
δεν μεγαλωνεις οταν σε κλαδευω δεν βγαζεις φυλλα οπου σε ψεκαζω..
μονο να τη ζωγραφιζω  θελει και να της γραφω..
τοτε χαιρεται ζωηρευει και μου  γραφει μου μιλα.. και με κοιτα κρυφα..
η γαρδενια μου γινεται γυναικα συντροφια μου ερωμενη και με καταλαβαινει.
τι βλεπω την γαρδενια μου που με καταλαβαινει κουνα τα φυλλα της και μου χαμογελα.
και εγω συνεχιζω να τις μιλω με λογια που την αγγιζουν και την αγκυλωνουν...
τις λεγω εισαι μια γαρδενια μαγισσα και αλητισσα. παιζω με τα φυλλα της που γεμιζουν και εμενα..
σε λιγες στιγμες μεσα σε ονειρα. εξω απο αλλες σκεψεις και προγραμματισμους.
ειναι μονη της το ξερω  πινει και ξεδιψα η γαρδενια αλητισσα με αυτα που της γραφω. μεγαλωνει πρασινιζει και ασπριζει ειναι μια χαρα.
μονο λιγες μερες δεν τις μιλησα και δεν πινει μαραθηκε πεσαν τα φυλλα της και με χρειαζεται.
πολυ με χρειαζεται.
για αυτο και εγω σημερα θα τις μιλησω θα τις γραψω θα την ποτισω..
γιατι αν φυγει η γαρδενια  αλητισσα πια θα μου κανει παρεα εδω μεσα.
πια θα μου μιλα
θα μου γελα...και θα με κρυφοκοιτα...
δεν εχω την δυναμη να την αφησω. εχω ομως την φευγαλεα της ματια  απο εκει που ειναι και το αγγιγμα της..
την καταλαβαινω..  αλλα
φοβαμαι να της πω οτι δεν σε ποτιζω αλλο γιατι το βλεμα της ειναι καθημερινο και δεν μπορει να χορεψει με το νυχτολουλουδο  αν δεν την ποτισω γιατι η καρδια της ειναι φωτια και μπορει να  με καψει.. ακομη πιο πολυ..
καθε μερα θελω να εχω για παρεα κοντα μου την γαρδενια μου..
την μαγισσα και αλητισσα..
γαρδενια μου γλυκια και χαμογελαστη ελα σκορπισε τη γλυκια σου ευωδια μεσα στο ταπεινο μου κελι για να λειτουργησει η καρδια μου χωρις πονο..
γαρδενια  μου λιβανισε με.. παντου με το ωραιο αρωμα που εχεις και την ευγενεια σου..
γαρδενια μου γλυκια αγναντεψε τον πονο μου.. ωχ!  με τη σοφια σου που εχεις εσυ μεσα σου...
φροντισε και δροσισε τον αναστεναγμο μου.. αχ! να μην υποφερω με την παρουσια σου εδω μεσα.
και φωτισε τα ονειρα μου να βαδισουν στους δρομους της ανοιξης μαζι με σενα...!!!
για σενα γαρδενια μου μαγισσα και αλητισσα..
αφιερωμενο...
και στους φιλους που με διαβαζουν βοηθωντας με να μην χασω τον δρομο...
Ε!

ζηλευω.. και στεναχωριεμαι..!!!

- - _ - -
ζηλευω αυτους που ηρεμα αντιγραφουν. και μετα ησυχοι κοιμουνται με την επιτυχια τους..
ζηλευω αυτους εκει εξω που επειδη ειναι καλα και στεκονται στα δυο ειναι σιγουροι για την ανθρωπινη υπαρξη τους..
ζηλευω αυτους που επειδη βλεπουν που ειμαι νομιζουν οτι βλεπουν και την ψυχη μου..
ζηλευω αυτους που πιστευουν πως οτι καλυτερο εχουν στη ζωη τους το κρυβουν σε ασφαλες σημειο. μαζι με τα εσωρουχα πολυτελεις τα χρωματιστα..
ζηλευω ακομη ολους αυτους που νομιζουν πως με βλεπουν και πως ειναι σιγουροι επιτυχημενοι και φιλανθρωποι..
και πανε πιο παρακατω να δουν και αλλους   οπως   ειδαν  εμενα..
ζηλευω αυτους που ειναι εξω στον ηλιο και περνανε καλα..
ζηλευω αυτους που σχεδιαζουν την ζωη τους καθημερινα και υπερεσιακα με προσοχη  και χωρις προφυλαξη καμμια φορα..
στεναχωριεμαι ομως για αυτους που εχουν προκαταληψεις φοβους παρελθοντολογιες και προπαντων φοβους τωρα για το μελλον τους...
στεναχωριεμαι που στις μερες μας ζητειται ανθρωπια..
στεναχωριεμαι ακομη για αυτους που ληστεψαν τα ονειρα σας...
και ποτε θα παψουν επιτελους να ληστευουν και τη ζωη σας...
μισω ομως τους πολιτικους που σας γεμισανε με ψευτικες υποσχεσεις..
ζηλευω ομως και τη ζωη..
γιατι η ζωη.. ειναι ωραια .. αλλα αλλος περναει καλα...
αγαπω  και πιστευω σε σας που μου δωσατε στον πονο μου ζωη να μοιραστω τις ομορφες στιγμες σας.
και τελος.. ξεχαστε με σας παρακαλω..
μην με φερνετε στο μυαλο σας...!!
Ε!

ευχομαι ενα γλυκο νοεμβρη..!!

---
οι ευχες μας. και τα ονειρα μας..!!
αντικατοπτριζουν τον βαθυτερο εαυτο μας..
και μας επιτρεπουν να ειμαστε..
αυτοι που πραγματικα ειμαστε..
αγγιξε τα ονειρα σου..
και εκεινα θα αγγιξουν εσενα..!!

σε ολους τους φιλους μου..
και σε ολες τις φιλες μου..
μεσα απο εδω που ειμαι..
ευχομαι..!!
ενα γλυκο νοεμβρη..!!!
Ε!

μαγισσα μου .. και φωτια μου.. εχεις γραμμα..!!

- - - -

φωτια μου...
η ζωη μου εδω στο περιθωριο ειναι κατι που καθε μερα μου φερνει και μεγαλυτερη θλιψη στην ψυχη μου..
ειναι ενας μαρτυρικος σταυρος τον οποιο πρεπει μοναχος μου να σηκωσω.
ξερω οτι δεν γινεται διαφορετικα αλλα μεσα σου βαθεια αντιδρω ακομη και δυσκολευομαι να παραδεχτω την σκληρη πραγματικοτητα..
φωτια μου..
σε σκεφτομαι  συνεχεια γιατι εσυ μου δινεις δυναμη.
μεσα μου ειμαι βαθεια πικραμενος αλλα δεν θα αφησω την πικρα μου να φταση εως τα χειλη μου και θα προσπαθησω ολα τα λογια που σου γραφω να ειναι καλα και γλυκα οπως σου αρεσουν..
πεθαινω καθε μερα λιγο λιγο οσο ειμαι μακρυα σου..
εχω αναγκη απο εσενα για να ζησω.
απο τη στιγμη που τα ματια μου δεν βλεπουν τα δικα σου εχω το αισθημα οτι μου εχουν ανοιξει ολες οι φλεβες μου  και οτι η ζωη μου αργοκυλαει και φευγει διχως να εχω τη δυναμη να την συγρατησω..
ειναι και η σιωπη σου.
απο το ενα δεκατο μονο να μου μιλουσες θα ειμουν ο πιο ευτυχισμενος.
γνωριζω δεν πρεπει. ουτε καταριεμαι την αδικια αυτη να μην μαθει κανεις τιποτα..
ειμαι ομως ευτυχισμενος που εχω την ευτυχια στα ματια μου και στο χαμογελο μου..
φωτια μου..
σε εξορκιζω στο οτι ονομα αγαπας και ειναι ιερο για σενα.
μην δειξης γενναιοψυχια.
μην κουρελιασεις την καρδια σου θελοντας να σωσεις  την δικη μου.
μια τετοια θυσια δεν την θελω...
γνωριζω την ψυχικη ευγενεια σου..
εχω την καρδια μου γεματη απο σενα. οπως την πρωτη μερα που σε ειδα. σου δοθηκα και η συγκινησι μου ειναι τοσο εντονη και τοσο ζωντανη και φλογερη οσο και την πρωτη φορα που εβαλα την ψυχη μου μεσα στη ψυχη σου..
φωτια μου..
η αγαπη μου και η περηφανεια μου πολυ συχνα πληγωνονται.
και καταλαβαινεις πολυ καλα την πικρα της καρδιας μου οταν εσυ δεν δειχνεις την προσοχη και την περιποιηση που η ψυχη μου περιμενει απο σενα..
δεν μπορω να εμποδισω τον εαυτομου να γραψει για τη βαθεια θλιψη μου που εχω εδω μεσα..
για τη θλιψη μου που δεν θελω να τη γραψω αλλα αυτη βγαινει αφθορμητα.. σε σημειο που χανομαι σε αυτα που θελω να σου γραψω..
θελω αυτο το γραμμα μου να μην μοιαζει με τα αλλα να ειναι καπως διαφορετικο.
εχει σημασια για μενα γιατι μεσα σε αυτο κλεινω μια μεγαλη ανησυχια της καρδια μου.
εχω ενα παραξενο και στεναχωρο αισθημα που σχεδον δε με εγκαταλειπει ποτε.
και που θα ηθελα να σου το κρυψω.
αποψε ομως δεν αντεχω αλλο.  ξεχειλιζει η θλιψη απο την ψυχη μου και πρεπει να σου το πω..
φωτια μου..
εχεις γραμμα..!!
Ε!

ελα στο φτωχικο μου και κτυπησε μου την πορτα .!!

-----
φωτια μου...
ξερω οτι ερχεσαι τωρα στα κρυφα εξω απο το φτωχο μου σπιτακι σε καταλαβαινω αλλα δεν μου κτυπας πια.
καποτε κτυπουσες την πορτα μου αφηνοντας κατι και για μενα.
τωρα τιποτα γιατι εισαι δειλη...
φοβασαι μην σε καταλαβουν οι φιλοι σου..
δικιο εχεις..
ουτε ενα ψιθυρο η ενα ψιχουλο δεν μου αφηνεις..
η ωρα ειναι κιολας 12 και εσυ δεν ερχεσαι. ισως και να μην ερθεις και καθολου.
ερχομαι αμεσως εγω στη γειτονια σου και ριχνω μια ματια απο εξω διχως να μπω στο δικο σου σπιτι...
βλεπω πολυ κοσμο και καταλαβαινω οτι εισαι καλα.
ταλαντευομαι αναμεσα στην ανησυχια και στο φοβο μου μην επαθες τιποτα...
αλλα βλεπω εσυ εισαι καλα..
εγω δεν ειμαι καλα και φταις εσυ για αυτο...
φωτια μου...
το κερι μου εσβυσε μολις τωρα. η μερα αρχιζει να σκαει υπαρχει ενα περασμα απο το ενα φως προς το αλλο.
με αυτο το φωτισμο σου γραφω  φωτια μου..
που αυτη τη στιγμη κοιμασαι.
μολις που μπορω να διακρινω πανω στο τετραδιο μου.
αλλα καθε ωρα να ξερεις ειναι σαν μερα φωτεινη μεσα στην καρδια μου οταν προκειται να γραψω παλι για σενα.
ο ερωτας ειναι μια λαμπα που δεν σβυνει...
η ωρα εχει περασει ειναι αργα και εγω εδω να κοιτω την ομορφη φωτογραφια σου να την προσεχω.
αν ηξερες ποσο μετα απο εσενα θα γινει αυτη οτι πολυτιμοτερο εχω στον κοσμο.
φυσικα ποτε το ποτραιτο σου που εφιαξα δε θα μπορεσει να αντικαταστηση την παρουσια σου.
αλλα θα ειναι σαν κερι εδω μεσα που το αναβει κανεις για να μην μεινει  μεσα στο πυκνο σκοταδι οταν ο ηλιος χαθει πισω απο τα συννεφα.
φωτια μου..
ο δικος μου ηλιος εισαι εσυ. ερωτα μου..
χιλιες φορες πιο ωραια και πιο λαμπερη απο εκεινον.
η νυχτα μου ειναι το να εισαι μακρυα μου..
στον ουρανο το δικο μου δεν εχω αστρα εγω να με οδηγησουν.
θελω λοιπον καποιο φως. και αυτο το φως ειναι το ποτραιτο σου που εχω εδω για μενα..
φωτια μου...
οπλιζομαι με υπομονη  και περιμενω να ερθεις στο φτωχικο μου σπιτακι να μου κτυπησεις και παλι τον πορτα αφηνοντας απο κατω κατι ομορφο που μονο εσυ κατεχεις..
ευχομαι να μου χαμογελασει η τυχη και να σε φερει πολυ γρηγορα στο φτωχικο μου να μου αφησεις το ψιθυρο σου..
μακαρι..!!
Ε!