διεγραψε με..

ασημενιο σπαθι στο κορμι μου εχεις στραμμενο και με τα χειλη σου που τρεμουν και τη φωνη σου που την πνιγει ο λυγμος....
..φιλη μου πως μπορεις εμενα να διαγραψεις πως μπορεις μεσα απο το ψεμα σου να φωναξεις μεσα απο εκει που μενεις..
σε διαγραφω απο φιλο μου γιατι ειναι αυτος λυτρωμος...
..πες μου πως μπορεις να το κανεις αυτο οταν τα πιστευω σου ολα χαμενη ελπιδα ειναι...
χωρις μεσα σου σκεψη αγαπης ζητας με τη διαγραφη μου τωρα εσυ λυτρωμο...
..ξερω με διαβαζεις και τα λογια που λες απο μεσα σου φτανουν σε μενα...
..μα μπροστα στα ποδια σου δρομοι ανοιγμενοι σε περιμενουν...
και το μονο που σου μενει σκοτωσε με διεγραψε με για να διαβης το διωγμο...
καντο..
διεγραψε με σκοτωσεμε αν σε κανει αυτο ευτυχισμενη...
Ε!

μια αχαριστη εισαι..

θα ηθελα να σου πω πως...
αχαριστη φιλη μου ενα παλιοκοριτσο εισαι...
μια ζωη λασκαρη στο κατηφορο...
μια σαρον στοουν στο βασικο ενστικτο...
μια αχαριστη εν ολιγοις..
εισαι ομως το παραδεχομαι..
σεξυ γυναικα ..
ακρως θυληκη..
με κοφτερο μυαλο..
και εξισου κοφτερη γλωσσα...
εισαι γυναικα κολαση φωτιας και παθος...
μα δεν εισαι ο σατανας προσωποποιημενη...
εχεις ομως μεσα σου ενα μικρο ροζ συννεφακι καλοσυνης σου..
μα δεν πιστευεις και ουτε αγαπας τον μικρο φτερωτο θεο..
εχεις ειρωνια μεσα σου και εισαι δυσπιστη σε ολα..
σου αρεσει να φορας βαθυ ντεκολτε μαυρα εσωρουχα και να παιζεις της νυχτες μαζι μου...
και να φευγεις μετα  χωρις μια λεξη ετσι στη ψύχρα...
φιλιαααααααααα
α! και να αλλαζεις φωτογραφιες στο προφιλ σου...
Ε!

ο ενδοξος συνοικισμος μου..

εδω φωτογραφια ο Αγιος Κωνσταντινος μας το δημοτικο σχολειο μας...
και ομορφη πλατεια μας
ο αλλοτε και ακομη για πολλους συνοικισμος των προσφυγων και των αγωνιστων.. που μεσα απο ερειπια και της καταστροφες της μικρας Ασιας ταξιδευοντας χιλιαδες χιλιομετρα φτανοντας στο Αγιο Κωνσταντινο και παντου για να ξαναγεννηθουν μεσα απο της σταχτες της ζωη τους... ειμαι περηφανος που ειμαι απο γονεις προσφυγες...
και ζω στον αγιο κωνσταντινο μας..
με τους πολλους οικοδομους ..
τους αγωνιστες της ζωης..
της καπνοεργατριες...
της μοδιστρες στα φασον..
με τα πολλα ωραια ουζερι ..
την ΑΕΚ μας..
το πανηγυρι μας..
τη λαικη μας..
αχ !
Αγιε Κωνσταντινε μου πατριδα ενορια περιοχη και γειτονια μου...
η ψυχη μου η ζωη μου  το μυαλο μου η καρδια μου ειναι εδω παντα συναισθηματικα ψυχικα καρδιακα ζωντανα...
αγιε κωνσταντινε μου σ ' αγαπω..
Ε!

εχεις τηλεγραφημα stop..

ψιτ..?
φιλη μου εχης τηλεγραφημα stop.. αυριο χαραματα αναχωρηση απο αγρινιο μεσημερι αθηνα stop..
στο δρομο της εθνικης οταν φτασω κοντα στη  στη πολη σου θα πω στον οδηγο του λεοφωρειο να πατησει τερμα τη κορνα σαν χαιρετισμο , και απο το παραθυρο του θα σου πεταξω εξω για σενα πολλα παρα πολλα χαρτακια με το ονομα σου ετσι για την αλητεια stop..
κυριακη μεσημερι μετα το συνεδριο μας θα σου ερθω στη πολη που ζεις stop...
με το που θα ερθω στην ενορια σου και κατεβω απο το ταξι..
πρωτα θα κοιταξω ολες της κολονες της δεη να δω τα κηδειοχαρτα αν εχουν το ονομα σου γραμμενο πανω stop..
μου ειχες πει μονο οταν πεθανω δε θα μου μιλας stop...
εχεις λιγες μερες  να μου μιλησεις με αστοχησες. γιατι βρε stop...
αν δε σε βρω θα παω στο εκκλησακι σας που εκανε ταμα η φτωχη ωναση και της εκατσε μπας και κατσει και σε μενα το ταμα μου να σε βρω stop...
οταν ομως σε βρω με το καλο θα σου αστραψω δυο χαστουκια δυνατα χρατς για να βγαλω το αποθημενο μου stop...
μετα θα σε αγκαλιασω και θα σε πνιξω στα φιλια μου stop...
και μετα κατω στη θαλασσα θα σου μαθω να μην παιζεις με τη καρδια μου εχω μονο μια , να παιζεις θελω με τα a....a μου που τα εχω δυο stop..
..φιλη μου καλη..
αν παρελπιδα δε σε βρω τη παρασκευη το βραδυ θα παω στην αγκελου νικολουλη στο φως του τουνελ στο μεγκα και θα σε αναφερω stop..
χαθηκε η καλη μου φιλη θα πω stop..
σου ερχομε βρε..
και σταματα να κλαις και να λες χρηστο μου ειναι αργα τωρα και οτι δε θα με αναγνωρισεις..
θα με αναγνωρισεις βρε γιατι θα ειμαι ντυμενος στο ονειρο σου  stop..
α ! και...
ξαλμυρησε πολυ καλα το μπακαλιαρο εχω ανεβασμενο ουρικο οξυ stop..
φιλιαα...
stop..

συνεδριο οικοδομων..

εμεις οι αντιπροσωποι της ομοσπονδιας οικοδομων..
περα απο τα απολυτα αγωνιστικα μας ιδεωδη..
και της υψιστες εργατικες θεοτητες μας που ειναι ο αγωνας μας για την εργατικη ταξη..
ζητουμενο ειναι να συνειδητοποιηθει απο εμας τους εργαζομενους ανεργους και ολα τα λαικα στρωματα..
πως πρεπει να κανουμε αγωνα..
αγωνας που θα σεβεται και θα προασπιζει τα δικαιωματα μας..
και της κατακτησεις μας..
να παλεψουμε και να καταργησουμε την εκμεταλευση ανθρωπου απο ανθρωπο..
..οι αλητες της κυβερνησης πετσοκοψανε τα συνταγματικα μας δικαιωματα..
γεμισαμε οργη πικρα και θυμο...
..σημερα που μιλαμε η γενια μας ειναι με μισες δουλειες..
μισα ενσηματα..
μισες ζωες..
..σαν αντιπροσωπος της ομοσπονδιας ανεβαινω στο συνεδριο μας με ελπιδα και αισιοδοξια..
εμεις η γενια των γριζομαλληδων δεν μας περνουν ευκολα για δουλεια και ειναι προβλημα...
φτασαμε εμεις οι οικοδομοι στα ορια της επιβιωσης...
στα  λιγα μεγαλα εργα στους οδικους αξονες στη πολη του αγρινιου δε μας περνουν για δουλεια και αν παμε το μεροκαματο μας ειναι λιγοτερο απο 30 ευρω..
.. και αυτο δεν ειναι αναπτυξη για μας τους οικοδομους ειναι αναπτυξη για το κεφαλαιο και δε τη θελουμε.. ..να μεταφερω επισης της στεγαστικες αναγκες μας που εχει η πολη μας που αν γινοντουσαν θα εδιναν πολυ δουλεια σε πολλους οικοδομους...
οπως εχουμε αναγκη απο αντιπλημμυρικα εργα και δρομους γιατι πνιγηκαμε παλι με της βροχες εδω στα δυτικα..
..να μεταφερω μηνυμα σαν συνεδρος οτι σημερα που μιλαμε κλονιζονται τα ιερα και οσια των δικαιωματων μας...
..επισης πρεπει να αγωνιστουμε να σπασουμε τα δεσμα της συγχρονης σκλαβιας για αναπτυξη που θα ικανοποιει της δικες μας αναγκες..της αναγκες του οικοδομου και ολης της εργατικης ταξης..
να πω οχι στη μοιρολατρια και στην απογοητευση.
..βαρεθηκα να βλεπω στα τηλεπαραθυρα κομματικους να μιλανε για μας χωρις εμας..
κλεινω το διακοπτη γινομαι αισιοδοξος και κατεβαινω στον αγωνα μας...
εξ αλλου εξω βρεχει..
και τη παρασκευη στην αθηνα στην μεγαλη κινητοποιηση μας απο μας τους οικοδομους  θα  βρεχει αγωνες
αρα υπαρχει ουρανος..
υπαρχει ελπιδα για μια καλυτερη ζωη για ολη την εργατικη ταξη...
καλη επιτυχια στο συνεδριο μας..
ζητω το συνεδριο μας..
ζητω οι απανταχου οικοδομοι..
χρηστος οικοδομος..

το ονειρο μου...

το ονειρα μου του ερωτα αλητη με καρδια...
μονος μου ειμαι και αναζητω σχεση σοβαρη..
θελω να ειναι μελαχροινη πολυ παχουλη  με χαμογελο γλυκο..
με ταξιδιαρικα ματια..
και απιστευτη να ειναι χαδιαρα..
μα με μεθαει με αγκαλιες και με τα γλυκα της ναζια..
τσαχπινα να ειναι ρομαντικη και απροβλεπτη.
να μου φερνει το τεφαλ στο κεφαλι οταν θα γυριζω ξημερωματα..
να με αντεχει να με προσεχει θελω...
να μου ειναι υπακουει πιστη ενιοτε και ευγενικη...
οποτε εχει ποδοσφαιρο να μου εχει ποτακια μεζεδακια στο ψυγειο..
καθαρο τασακι διπλα μου παντα..
να με ζηλεβουν ολοι οι αντρες φιλοι μου..
που δεν μπορουν να βρουν αυτο που εχω και αυτοι..
να ειναι θελω η ζωη μας απιστευτη ερωτικη και μοναδικη...
αλλα να νιωθω σαν ελευθερο πουλι...
να ειναι θελω λιγο θεοτρελλη μαζι μου..
να της αρεσει στον ερωτα μας το δεσιμο χεριων της και  η ποιηση πολυ...
νοικοκυρα θελω να ειναι πολυ καλη.. να μου φερνει το καφε μου μυρωδατο στη στιγμη..
τα ρουχα μου με τσακιση θελω να ειναι..
οι καλτσες μου επισης σιδερωμενες..
και τα παπουτσια μου παντα γυαλισμενα για να ειμαι ωραιος..
να μην ψαχνει στο σακκακι μου να βρει αλλης τριχες..
και να μην μου ψαχνει το κινητο..
και να εχουμε μια γλυκια ζωη..
ζηταω πολλα...
Ε!

ποθος κρυφος..

ποθος κρυφος που θες να γινει παλι..
ξερω λαχταρας το απαγορευμενο επικινδυνα..
θες να γευτεις  το συγχωρεμενο σε ολο του το ειναι..
διψας για ερωτα για αμαρτια και για φωτογραφια..
ρουφας ηδονικα τα χειλη μου.. προκαλωντας με να με παρασυρεις  σε  μια ηδονη χωρις αντισταση..
σου αφηνομαι χωρις λογικη να κανεις οτι θες...
..γιατι σε ξερω καλα...
γουσταρεις της ενοχες παρανομες απολαυσεις μεχρι το τελος...
..ξερω θες τη μασκα σου
τα ψηλα τακουνια σου..
το χωρις μακιγιαζ σου..
το μαυρο σου το καλο σου strigk..
που τα φορας δε σε φορανε...
αξεσουαρ σου τα λεω αυτα και τα φυλας κρυφα και τα κουβαλας παντα οταν ειναι η συναντηση μας..
..φετιχ λεω το δικο μου συγχωρεμενο και ξερεις καλα οτι αυτο μαζι με τα δικα σου αξεσουαρ ειναι τα μικρα φυτιλια του ερωτα μας...

Συγνωμη...

καλη μου φιλη σε παρακαλω μη μου ζητας συγνωμη...
ηδη σε εχω συγχωρεσει απο τοτε για ολα..
και τωρα ομως..
εισακουσε με καλη μου φιλη σου απολογουμαι...
ξερω οτι το βαθος της ψυχης σου ειναι ιερό.. και η αγαπη που εχεις μεσα στη καρδια σου ειναι για θεια κοινωνία.. θυμασαι ποσο ωραια σου μιλουσα σου χαμογελουσα  και ας εχω και εγω τοσα προβληματα πανω μου...
εκει ομως κοντα σου  παντα το καλο λογο στο στομα μου να εχω για σενα..
και με τα χερια μου ανοικτα να σε κανω αγκαλιά να σου περασουν ολα... ποση καλοσυνη ειχα μεσα μου και εσυ εκει να με βριζεις..
να με βλαστημας..
να με κοροιδευεις..
να με φτυνης...
και εγω απο εδω τη καθε σου βρισια την εκανα αγαπη και στην εστελνα πισω..
τη καθε σου βλαστημια την εκανα ευχη και στην εδινα...
τη καθε σου καταρα που με καταριουσουν σου ελεγα να ειναι ευλογημενο...
ολα τα μαχαιρωματα σου της πικρες σου και το πονο που μου εδινες σε καθε συνομιλια  μας..
τα εκανα αγιασμα τα σταυρωσα τα φυσηξα  και ειπα να πανε στην ευχη...
....καλη μου φιλη..
ποτε σου δε σε εβρισα..
ποτε σου δε σε βλαστημησα...
ποτε μου δεν εκανα κατι...
και ας μου ελεγες τραβα στο αναθεμα ..
και ας μου ελεγες τοσα ασχημα λογια...
ειχες τον εξω απο δω πανω στον ωμο σου με εβριζες και αυτος γελουσε...
εκανες λαθη πολλα και δεν ειναι δικαιολογια οτι το εκανες απο τη ζηλια σου..
και οτι ησουν μεθυσμενη...
τωρα γυριζεις και μου ζητας συγνωμη και ημαρτον χρηστο μου..
..καλη μου φιλη δεχτη η συγνωμη σου συγχωρεμενη να εισαι και σε κανω και μια αγκαλια απο εδω δημοσια..
ξερω ερχετε σε λιγες μερες η αγια γιορτη σου...
ζητα συγνωμη και ημαρτον απο το πνευματικο σου εκει..
και πεστου την αληθεια ολη..
και ξερω θα σε συγχωρεσει και θα σε αφησει να μεταλαβης στη γιορτη σου...
αυτο να κανης...
απο μενα συγχωρεμενη και περασμενα ξεχασμενα ολα...
σε κανω μια αγκαλια και σου ζητω και εγω μια συγνωμη μεγαλη...
ΣΥΓΝΩΜΗ...
Ε!

ου ποιηθεντες..

περασαν οι γιορτες το τραπεζι εμεινε με τα καλα του ακομη στρωμενο.... 

εδω να πινω μονος μου να γραφω στο μπλε τετράδιο μου και να σου λεω....

αγνωστη φιλη εσυ που με διαβαζεις τωρα....

ειμαι απο αυτους τους... 

ου ποιηθεντες....

 σεβασου την ιερη μοναξια μου και τη πικρα μου.... 

και οσα με αγαπη εκατσα και εγραψα τα κερασα ολα στης φιλες μου εδω μεσα... 

αποψε μονος μου σε σπιτι αδειο θελω να πιω και μετα να σου ερθω στο προφιλ σου να αντικρισω λιγο φως λιγη χαρα απο σενα... 

σε παρακαλω μη μου δακρυζεις δε κανει....

το δωματιο μου.μ

αναμνησεις...
το δωματιο μου εδω στο σπιτι μου...
ολα εδω οπως τα αφησα μονο τα πουκαμισα μου αλλαξαν... σε αυτο το δωματιο εκανα ονειρα ετρεφα ελπιδες ακουγοντας τραγουδια... αποσταγματα αγαπης πολλα μεσα σε αυτο το δωματιο μου...
εφυγα ξενητευτικα ξαναγυρισα μεταναστευτικα και παλι γυρισα..
τωρα που το βλεπω  παλι συναντηθηκαν  μεσα μου τα ονειρα μου....
οταν εφυγα απο εκει ειπα φευγω.. τραβω με σιγουρια το δρομο μου και τη ζωη που μου ανηκει... πηρα μονο τα ονειρα μου και εφυγα... μα η καρδια μου εδω στο σπιτι μου να ειναι... εδω το αγαπημενο μου δωματιο που μεθυσα χορεψα εκλαψα εγραψα ηπια δακρυσα κρυωσα και προσευχηθηκα... εδω ακομα το εικονοστασι το πικ απ η βιβλιοθηκη μου...
εδω ακομη το ταμα το ονειρο οι αναμνησεις μου...
εκει στα χειλη μου η προσευχη... και αν εχασα μερες οπου και αν πηγα μου εμεινε η ζωη... και αν εχασα νυχτες  ακομη μονος μου που ειμαι.
εχω μεσα μου ακομη τα ονειρα μου να βρω κατι ωραιο στη ζωη και ας μην εχω που να παω...
αγαπημενο μου και ομορφο δωματιο μου.. σ' αγαπω γιατι εχεις της αναμνησεις μου..
Ε!

δε θελω αλλο να με πονας..

λυπαμαι που σε πιστεψα και τιποτα ποτε μου δε σου ζητησα..
το ηξερα και στο ειπα χαμενος εγω θα ειμαι στο τελος...
λυπαμαι γιατι εβλεπα πως ησουν κομματι της ζωης  μου..
και τωρα ποναω γιατι σου εδωσα κομματια της αγνης ψυχης μου..
πες μου τωρα τη γυρευεις απο μενα τη ζητας ακομη...
τη θες..? τη ζητας..?
οτι μου απομεινε το πηρες...
κριμα σου που ευκολα το ξεχνας...
πηρες αυτα που ηθελες και σου εδωσα και αλλα..
παψε πια να με κοιτας με αυτα τα ματια σου τα πλανα..
γυρνα σε παρακαλω εκει που ησουν μονη σου πια χωρις εμενα..
κρατα της αναμνησεις μας τραβα μπροστα το δρομο σου και χαμογελα...
αυτο που εζησες  μαζι σου ηταν πολυ μεγαλο..
και πιο δυνατο και απο τον ανεμο..
υπηρχαν μερες που πλημμυριζαν τα ματια σου τα χειλη σου απο τα φιλια μου...
υπηρχαν μερες που ο κοσμος γεμιζε απο αγαπη απο ερωτα οπως σε κρατουσα σφιχτα κοντα μου..
το ξες καλα οτι ολα καποτε τελειωνουν ετσι τελειωσε και αυτο..
μονο μη μου ξαναπεις για αγαπη γιατι ξερω καλα εσυ ποτε δεν αγαπας..
δεν θελω να μου πεις πως με αγαπησες..
θελω να μου πεις γιατι με εκανες αυτο το κακο..
δεν θελω να μου πεις οτι με σκεφτεσαι... θελω να μου πεις  γιατι με πονεσες πως μπορεσες και μου το εκανες αυτο..
δεν θελω να μου πεις αν πληγωθηκα αφου ξερεις το συνεχιζεις να με πονας..
πονας και τον εαυτο σου με αυτα που μου κανης και δεν αφηνεις μια χαραμαδα ευτυχιας στη ζωη σου...
δε θελω αλλο να με κοιτας..
ουτε αλλα θελω μεγαλα σου λογια..
την αληθεια και της πραξης σου θελω να δω..
δεν θελω αλλο τα ψευτικα δακρυα σου..
θελω να δω οτι τραβηξες το δρομο σου
οτι εισαι ευτυχισμενη με αυτον...
και αν δε το θελεις εσυ το θελω εγω για σενα..
γιατι και ας με πονεσες  και ας με σκοτωσες θελω εσυ να χαμογελας..
γιατι κανενα θελω μου δεν εχει αξια αν εσυ δε χαμογελας...
και να ξες δεν ησουν εσυ ο ενας ερωτας πιο δυνατος και απο το φοβο του θανατου...
αντιο..
Ε!

μη κλαις...

μην κλαις ψυχη μου..
εχουμε ομορφες στιγμες να θυμομαστε..
μην κλαις δε κανει βρεε..
εμεις ποτε δεν καναμε ονειρα..
γιατι το ξεραμε πως ειναι ματαιο να ελπιζουμε...
μην κλαις..
που αποψε το φεγγαρι αρρωσταινει οταν μας βλεπει..
μην μισεις ποτε τον εαυτο μας..
που εβαλες αναμεσα το ,,πρεπει,,,..
και με εδιωξες..
μη κλαις..
σς φυλαξουμε στην καρδια μας με ευλαβεια..
της ομορφες μερες που ζησαμε..
της ωραιες χαρες που γευτηκαμε..
μαζι με τα καυτα δακρυα του χειμωνα..
αυτα να ξερεις κανεις δεν μπορει να μας τα παρει..
αυτα ειναι δικα μας..
μην κλαις..
εχουμε ομορφες μερες να θυμομαστε μεσα απο εδω..
σε παρακαλω μη μου κλαις..
Ε!

οι βεντουζες της μανας μου..

ααααψψοουυ.. ααααψψοουυ...
ενα δυνατο κρυωμα με εριξε κατω..
πω πω τη επαθα τη το ηθελα μεσα στο χιονι ο χαζος και γω...
πηγα με το αμαξι στα χιονια και της εριξα μια τουφεκια μεσημεριατικα της χοντρης εξω στο χιονι...
εμ αντρας ειμαι τη να εκανα..
ειναι ρομαντικα ειπε παμε βολτα εξω στο χιονι και με δουλεψε και πηγα..
μου αρεσε και μενα η βολτα αυτη αλλα τη πληρωσα εγω που ξεβρακωθηκα. γιατι το επαιξα αντρας..
καλα να παθω τωρα ποναω ολοκληρος γιατι κρυωσα πολυ..
πονανε τα κοκκαλα μου φτερνιζομαι πυρετος τρεχει η μυτη μου..
ευτυχως οι κοφτες βεντουζες που μου εκοψε η μανα μου με εφεραν λιγο στα ισα μου...
παναθεματην λες και με φυλαγε στη πατλια...
με ξετομαριασε δυο φορες βρε αλλα ειμαι καπως καλυτερα..
βεντουζες και τη γρινια της ειχα μαζι και να μη μπορω να πω και τιποτα..
..σε τσακωσα τωρα κουνισου αν θες να μου λεει και να η γρινια της..
..το παιζεις νεος γυρνας με ανοιχτο πουκαμισο χειμωνας καιρο και αλλα πολλα...
..ηθελες χιονια με τη ξετσιπωτη ε ? εκει καλα να παθης..
....εκει να πονας γιατι δε με ακους ποτε σου..
....εμ δε καταλαβα εγω που πηγες δεν ειδα τα ρουχας βρεγμενα με εχεις για χαζη εμενα..
σαν δεν τρεπετε ηρθε εδω με το ζαπουνε παλιοκαιρο καιρο να σε παρει να πατε εξω να ξεστραβωθειτε..
με τετοιο καιρο ηθελε μελι ε ?
ηθελε κοκο η τσουραπου σου ε..?
..εκει καλα να παθεις ντυσου χρηστο μου κανει κρυο τιποτα εσυ...
εκει να πονας να βαλεις μυαλο αλητη ε αλητη..
με στολισε κανονικα..
τελειωνε γαμωτο με ξετομαριασες  και ας τη γρινια σου..
..ναι πες με και γρινιαρα τωρα σαν δεν τρεπεσαι λιγακι..
φιλες μου..
αρνουμε ακομη να παρω αντιβιωση η κατι αλλο χημικο δε τα εχω παρει ποτε αυτα μεχρι τωρα στη ζωη μου και ετσι εχω μαθει..
ας ειναι καλα τα γιατροσοφια της μανας μου βρεε..
οι βεντουζες της μανας μου οι σουπες της το στυψιμο πορτοκαλι που μου εστυβε και το βραστο τσιπουρο που εβραζα και επινα με εκαναν καλα..
φιλες μου και φιλοι εχω αρρωστησει ειμαι απεγνωσμενος εχω σαλταρει ειμαι σε μικρο πανικο που δεν μπορω να μπω να γραψω εδω στο instagram στο facebook
και στης αγαπημενες μου σελιδες..
πιστευω σε λιγες μερες να ειμαι καλα..
αμα γινω πληρως καλα θα περασω φιλες μου απο γειτονια σας..
να σας πω ενα γεια..
ααψψοουυ...
Ε!

Αγιε Ιωαννη προδρομε και Βαπτιστα βοηθαμε..

Αγιε Ιωαννη Προδρομε και Βαπτιστα..
εσυ που γιορταζεις σημερα...
ο νονος του Χριστου μας που ολες οι εκκλησιες σε εχουν μεσα..
εσυ ο μεγαλος νυστευτης προτυπο εγρατειας...
εσυ που εχεις βρει το δρομο για να τρεφεις το πνευμα σου για να εξυψωνεσαι σε ουρανια μηκη και πλατη σε ικετευω βοηθησε με....
Δωσε μου να εχω μεσα στη ψυχη μου, κανε μου να εχω μεσα στη καρδια μου συνοικο την αγαπη τη καλοσυνη το δοσιμο.... και οταν θα ψωνιζω με τη κοινωνικη καρτα αλληλεγγυης αυτα τα λιγα που περνω βοηθαμε να δινω μια χαψια απο τα πλουσια φαγωσιμα μου στους φτωχους και στους ανεργους..
στο ονομα της χαρης σου και για δειγμα του λιμου της ψυχης μου...
για να μη ξεχνω ποτε τη φτωχεια μου... Αγιε Ιωαννη Προδρομε και Βαπτιστα..... γλυκαινομαι και εγκωμιαζω της αρετες σου οπως σε διαβαζω κατι νυχτες..
Συγχωραμε ημαρτον ελεησον με αγιε Ιωαννη που εγω ο αμαρτωλος αθλιος ελεεινος βρωμικος ψυχικως και πνευματικως τολμησα και σε εχω προστατη μου και την αγια εικονα σου παντα μεσα στο πορτοφολι μου..
Αγιε Ιωαννη μου εσυ νονε του Χριστου μας προστατευσε μας σημερα που γιορταζεις δωσε υγεια στο κοσμο ολο και γινε παρηγορια σε αυτους που πονανε και κλαινε..
Αγιε Ιωαννη μου Προδρομε και Βαπτιστα του Χριστου μας..
σε παρακαλω μετρα τα λαθη σου που εχεις κανει για μενα ..
το ποσες φορες με συγχωρεσες με ελεησες με ευλογησες...
και σε ικετευω σημερα στη μεγαλη γιορτη σου κανε ακομη αλλο ενα...
ελεησε με προστατευσεμε οπως τοτε στη χιο στο παγκακι στη πικρα στο πονο μου που ειχα που δεν ειχα τιποτα παρα μοναχα εσενα..
σε ικετευω ευλογησε με σημερα που δεν ειμαι καλα και ποναω..
και εγω ο αμαρτωλος σου ταζω λειτουργεια και προσευχη σε χειμωνα βαρυ..
βοηθεια μας..
Ε!

τα ναματα του ιορδανη...

ευχομαι τα ναματα του ιορδανη και ολα τα νερα που αγιαζονται σημερα...
να γινουν ιαματα ψυχων και σωματος....
να φωλιασει μεσα στη καρδια μας για παντα η αγαπη το δοσιμο η καλοσυνη....
να εχουμε υγεια παντα προσευχη στα χειλη μας και να πουμε χρονια πολλα και ευαρεστα στο Θεο μας...
να εχουμε καλη φωτιση στης ψυχες και στης καρδιες μας αγιας μερα που ειναι...
ειθε το αγιασμενο νερο του χριστου μας να μας καθοδηγει...
με καθαρη ψυχη μεσα μας και αγαπη παντοτε...
να φωλιασουν  για παντα μεσα μας η χαρα το χαμογελο και να φερουν τη καλοσυνη το δοσιμο στα χερια μας...
ο αγιασμος των υδατων σημερα να μας χαρισει τη ζωη που μας αξιζει...
καλη φωτιση...
χρονια πολλα..
καλημερα...
Ε!

σεξ στο χιονι..

ολοι εμεις που δεν εχουμε εγωισμο....
και ρωταμε πρωτοι ..
και που στελνουμε παντα πρωτοι μηνυμα..
να μαζευτουμε μια μερα να κοψουμε τα δακτυλα μας...
πρωτος εγω να το κοψω..
ξαναρωταω..
τωρα που χιονισε εκανε κανεις σεξ στο χιονι..
η τζαμπα χιονισε βρε...
Ε!

καλη αγωνιστικη χρονια..

φιλες μου και φιλοι...
σε λιγες μερες τα φωτα της γιορτης θα σβησουν...
οι γιορτες θα περασουν και ολα θα παρουν παλι το γριζο χρωμα τους...
τιποτα δεν εχει αλλαξει..
η ανεργια που υπαρχει εκει εξω και η φτωχεια μεσα στα σπιτια μας δεν αλλαζουν ποτε οψη...
μπορει να αλλαξαμε ημερολογιακα χρονιά αλλα τα προβληματα της ανεργιας παραμενουν...
ολοι η εργατικη ταξη ειναι στην εντατικη ξαπλα και χωρις μια...
το κοινωνικο μερισμα που οσοι το πηραν ηταν ασπιρινη μπροστα στα χρεη που εχουν...
χρειαζεται θαρρος και αγωνας μεγαλος πρωτου μας τελειωσουν οι εκμεταλευτες του κεφαλαιου..
και οι εργοδοτες που πινουν το αιμα του εργαζομενου....
στην ελλαδα σημερα της διαλυμενης παραγωγικης βασης..
των πολλων κλεισμενων μαγαζιων...
της ανυπαρχτης οικοδομης...
των απληρωτων κτηνοτροφων...
των φτωχων αγροτων...
που οι ψευδομενοι αναισχυντα μας κυβερνουν ξεπουλωντας τα παντα...
καθε μερα που περναει με εξουσια και κεφαλαιο συνεχεια να ειναι μαζι...
παντα και παντου θα υπαρχει πατερας ανεργος...
μανα που ποναει και προσευχεται τη νυχτα μη της κοψουν το ρευμα..
η μη τους παρουν το σπιτι..
και με αγχος πως να ξεχρεωσουν τα βερεσεδια στο μπακαλη της γειτονιας τους..
ο κοσμος πρεπει να μπει μπροστα να ανατρεψει την φτωχεια την ανεργια ...
εμεις σαν λαος εχουμε αξιοπρεπεια και οφειλουμε να ζησουμε αξιοπρεπως...
γιατι οσο ομορφα και αν θελεις να ντυσεις τη ζωη σου..
δεν μπορεις πια αν δεν κανεις το δικο σου ταξικο αγωνα...
πρεπει να πουμε οι νεες μερες που ερχονται να ειναι δικες μας μερες μεσα απο αισιοδοξια και ελπιδα για τη νεα χρονια μας...
οπως και να εχει ομως..
και αν υπαρχει φτωχεια ανεργια φορους η ζωη ειναι ωραια...
και το δικιο της εργατικης ταξης ειναι πηγη αγωνιστικης αισιοδοξιας...
καλη αγωνιστικη χρονια...
χρηστος οικοδομος...