ΠΡΙΝ ΧΑΘΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΑΣ

ΠΡΙΝ  ΧΑΘΕΙ  ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΑΣ.... ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ.

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΙΚΡΗ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ.

ΚΑΙ  ΞΑΝΑΒΡΑΔΥΑ ΣΟΥ ΜΕ  ΑΣΕΜΕ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ  ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΦΤΑΣΟΥΜΕ...

ΕΖΗΣΑ  ΜΕ ΧΑΜΗΛΩΜΕΝΗ ΤΗ ΛΑΜΠΑ..

ΓΙΑ  ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΨΩ..

ΤΙΣ  ΨΥΧΕΣ  ΠΟΥ  ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΑΝ..

ΓΥΡΩ  ΜΟΥ..

ΜΑ  ΓΕΛΑΣΤΗΚΑ..

ΗΤΑΝ  ΜΙΑ  ΨΥΧΗ..

ΠΟΥ  ΔΕΝ  ΘΑ  ΤΗ   ΓΛΥΤΩΝΑ..

ΓΙΑΤΙ  ΗΤΑΝ..

ΜΕΣ  ΣΤΗΝ  ΙΔΙΑ  ΦΩΤΙΑ...

ΗΤΑΝ  ΑΥΤΗ  Η  ΦΩΤΙΑ...

Η  ΔΙΚΗ  ΜΟΥ..

ΨΥΧΗ.....

Ε!