όταν ήμουν νέος ήμουν επαναστάτης.. και την προσευχή μου που έκανα στο Θεό μου έλεγα...
κύριε.. δώσε μου τη δύναμη να αλλάξω τον κόσμο..
καθώς πλησίαζα στα μέσα της Ζωής μου και συνειδητοποίησα ότι η μισή μου Ζωή έχει περάσει χωρίς να τα καταφέρω να αλλάξω ούτε μια ψυχή..
άλλαξε την προσευχή μου και έλεγα...
κύριε.. δώσε μου την ευλογιά σου να μπορέσω να αλλάξω όλους αυτούς που είναι κοντά μου..
μόνο την οικογένεια μου και τους φίλους μου..
και θα είμαι ικανοποιημένος...
τώρα που είμαι πια μέσα εδώ πικραμένος και πονεμένος.. κατάλαβα πως υπήρξα..
λάθος και ανόητος...
τώρα η μοναδική μου προσευχή είναι..
κύριε.. δώσε την ευλογία σου να μπορέσω να αλλάξω τον εαυτόν μου...
αν το είχα ζητήσει από την αρχή στον κύριο μου..αυτό δεν θα είχα χαραμίσει τη Ζωή μου και τον εαυτόν μου..
και δεν θα βρισκόμουν εδώ που βρίσκομαι σήμερα..
τώρα είναι αργά...
τη βλέπω κάθε μέρα την προσευχή μου που την έχω γραμμένη στο τοίχο του κελιού μου..
και λέγω μήπως ακόμη δεν είναι αργά...
μακάρι....
Ε!
υγ. χαμογελαστές καλησπερες σε όσους περάσουν από εδώ...ένα φυλακισμένο νυχτολούλουδο..
1. δεν υπαρχουν Φυλακισμένα Λουλούδια..
ΑπάντησηΔιαγραφή2. δεν υπαρχουν αιχμαλωτες του πόνου προσευχες...
3. δεν υπάρχει απτό βάρος Ψυχής... με ένα χαμόγελο Υπαρξης κι εκείνο σκορπίζει...
"Πέρασαν Άγγελοι από εδω..
χθες..
με φτερά βρεγμένα...
σαν πεταλούδες βαριάς Σιωπής...
Νοθεύτηκαν με το Σκοτάδι
και βγαίνοντας από το τούνελ της Νύχτας
άλλαξαν όψη
τρομοκρατώντας τις προσευχές μου.."
Φιλακι... Εσωτερικής Γαλήνης αποσταγμα Εστίασης στο Κεντρο του Κύκλου ασφαλείας μου που μου θυμισες πως εχω καιρό να του αφιερωσω Χρόνο!...
καλη μου φιλη ριφλεξιον...
ΑπάντησηΔιαγραφή...τα λογια σου απλα καθρεπτης ειναι..
στο ποσο αισθησιακη ειναι η μορφη σου
και η σκεψη σου...
σε ευχαριστω πολυ..
για το ομορφο σου
αποτυπωμα σου..
την θερμη μου καλησπερα μου..
να περνας μου δινεις δυναμη να το θυμασαι..
φιλι.. ετσι δε λες.!!!
Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις τη ζωή σου. Το να το κάνεις όμως σε βάρος κάποιου άλλου, αυτό ούτε ο Θεός δεν το θέλει! Να το θυμάσαι αυτό. Να ξέρεις πως περνάω και σε διαβάζω. Με ενδιαφέρει ο τρόπος σκέψης σου. Κι αν κάνω πως κάποιες φορές δεν καταλαβαίνω, είναι γιατί ξέρω τη μοναξιά σου. Την έχω νιώσει κι εγώ. Ως εκεί όμως φιλαράκι. Αν θες να τα πάμε καλά, φρόντισε να μην ξεπερνιούνται τα όρια, γιατί θα με βρείς μπροστά σου. Ξέρεις εσύ που αναφέρομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες!