αποψε μελαγχολησα γιατι...!!!

----
ερχεται παλι αυτη η στιγμη που καθομαι ξανα μονος μου στο αδειο μου μισοσκοτεινο και μελαγχολικο μου
κελι. με μονη συντροφια την μοναξια μου...
μια θλιβερη μουσικη ακουγεται απο το κινεζικο μου τρανζιστορ που εχω για συντροφια μου..
οταν βαρεθω θα το κλεισω.
απλα δεν θα ακουω τη μουσικη που με ταξιδευει εξω στα παλια..
θα ακουω ομως το σιωπηλο μου κλαμα..
να βλεπω τα δακρυα μου να κυλουν αβιαστα απο τα ματια μου και να αισθανομαι πιο μονος παρα ποτε...
γνωριζω πολυ καλα τοσα καιρο εδω μεσα οτι δεν υπαρχει χειροτερο και σκληρο συναισθημα απο την μοναξια μου..
γνωριζω και νοιωθω και ξερω πως η ζωη προχωραει μπροστα και ομως εγω εδω να αισθανομαι πως ο χρονος εχει παγωσει για μενα..
καποιες φορες ισως φταιω και εγω.
δεν μπορω λεω να αντιμετωπισω τη ζωη μου παθητικα.οχι ποτε..
μοναδικη μου αμυνα ειναι το μυαλο μου και η πηγαια ψυχικη μου δυναμη..
ονειρευομαι προσπαθω οσο μπορω και αγωνιζομαι μεσα απο εδω ενα καλυτερο αυριο..
ευτυχως ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος..
δεν ειναι δυσκολο σε κανεναν να κοιταξει τον ηλιο αρκει να μπορεσει να διωξει τα συννεφα.
νομιζω εχω τη δυναμη να διωξω απο κοντα μου οσους με προσβαλουν οσους με υποβιβαζουν οσους θελουν να με εκμεταλλευτουν..
δεν επιτρεπω σε κανεναν πλεον εδω μεσα να οργωσει ουτε να εξουσιασει την ψυχη μου..
σε κανεναν λεγω παλι..
αλλωστε η αληθινη ομορφια δεν ειναι η εικονα που αντικριζουμε στον καθρεφτη μας ...
αλλα οι αξιες που κρυβουμε στο βαθος της ψυχης μας..
καθε βημα που κανω μπροστα με πλημμυριζει απεραντη δυναμη και χαριζει νοημα στη ζωη μου..
τα βηματα μου ειναι να γραφω και να ζωγραφιζω εδω οσο μπορω και ας μην το εχω.
προσπαθω ομως να γραφω συνεχεια αυτο με κρατει πιο πολυ στη ζωη μου..
γνωριζω τους κακους που ερχονται σαν αγρια πουλια καταπανω μου θελοντας  με το τροπο τους να μου τσακισουν το ηθικο να μου κοψουν τα φτερα να μου τσαλαπατησουν τον εγωισμο μου και να βεβηλωσουν την καλοσυνη μου και τα εργα μου που εχω κανει σε εξω συναθρωπους μου μεσα απο εδω.
που ισως γραψω αλλη φορα τι εκανα..απο ολα τα καλα που εσεις πρωτα κανατε για μενα...
και τελος σταματω να ειμαι καλος οταν δεν επιδιωκω να γινω καλυτερος..
τωρα παλι ζωγραφιζω και γραφω να σπασω αυτη τη θλιβερη μοναξια μου σε ενα σημειο τα καταφερνω αλλα αυτη εχει θρονιασει εδω για παντα..
για αυτο και εγω σημερα ειμαι μελαγχολικος.. και γραφω με λογια καρδιας..
καταθεση ψυχης...
Ε!