δεν εχω που να παω...!!!

---
αγνωστη φιλη..
μονακριβη η ψυχη μου και η πεμπτουσια της ζωης..
πανακριβη και η πικροαληθεια του γραψιματος μου
αγνωστη φιλη..
εσυ κατασκοπευεις τα βραδυα μου..αλληλεγγυος ο ηλιος παραφυλαει τα πρωινα μου.
και το ξημερωμα τρυπωνει μεσα απο το μικρο μου παραθυρακι παραβιαζοντας την σιωπη μου.
μια χουφτα φωτος γεμιζει το κελι μου.. και αναβει μαγικα τις λυχνιες της καρδιας μου.
νυχτολουλουδα ανεμιζουν εδω στο σκοταδι και ανοιγουν μυστικα και ομορφα..
εκστατικος τα κοιταζω και αφηνομαι μαζι του στη μαγεια που εχουν..
η φωνη τους ηχος τρυφερος σαν το παραπονο ενος βιολιου..!!
σαγηνευει η ψυχη μου. και ο μισχος της ευαισθησιας μου σκιρτα..
πλημμυριζει με αστεγο ηλιο το κελι μου...
εξοριστοι οι αχτιδες του ηλιου βρισκουν καταφυγιο εδω μεσα ...
καθομαι και τις χαζευω μεχρι να φυγουν να ερθει το βραδυ.
και τοτε ξυπνουν οι επιθυμιες μου και καθομαι να γραψω... και λεγω..
ποιος ειμαι εγω που τολμησα να θρεψω ελπιδα.. και ονειρα να κανω για το αυριο..
πιος ειμαι εγω που τολμησα  ποιητικα και ομορφα να δω τον κοσμο...
εχω λυγισει μεσα μου απο αναγκη.. στο βαθος μεσα μου λαχταρα η φυγη μου. η ψυχη μου με οριζει σε οτι αγαπω και ευχηθηκα αλλα ματαια..
στο τοιχο το μονογραμα σου στεκει  εκει αποκοσμα και ομορφα..!!
η μοναξια μου περιμενει ενα χαμογελο σου και εκεινο με προσπερναει. και η αναμονη μου εδω μεχρι να φεξει να ερθει το πρωι. τα χειλει μου ετοιμα να ζωγραφισουν λεξεις..
και εχω τοσες πολλες να ζωγραφισω..
να ζωγραφισω τι ομως.. τις επιθυμιες μου ..οι τις επιλογες μου..αφου η ζωη μου εδω ειναι μονο μαυρη..
το ξερω σε λιγο καιρο βγαινω..
και γνωριζω κανεις δεν με θελει.. και αμα βγω τι εγινε..
αφου..
δεν εχω που να παω....
Ε!