εφυγες.... ε... χωρις ενα Αντιο.....

---
αλητισσα μου..
εφυγες ε..??
μελαγχολικοι του νοεμβρη  ψιθυροι τα μακρινα σου ψευτικα λογια..
τα κιτρινισμενα σου γραμματα ευθραυστα σαν τα χρυσοκοκκινα φυλλα.
που πεθαινουν στο παρκο ειναι..
παιρνουν μαζι τους φευγοντας τα πουλια τα θρυψαλα του  ψευτικου κοσμου σου..
εδω σωρος τα ξεροφυλλα τα σκορπα ο ανεμος περηφανα.
ετσι ξεροφυλλα εχουν γινει τα λογια σου και ο ανεμος και η δυναμη  της  παρουσιας σου..
τωρα μονο μια θαλπωρη του νοεμβρη εμεινε μονο και η σιωπη σου...
τα λογια σου ποιηση αλλα να θυμασαι η ποιηση κλεινει μεσα της την ομορφια  καθε εποχης..
αγαπαει τα θλιμμενα φυλλα .. ξερεις γιατι..
γιατι η ποιηση δεν εχει εποχες...
μαγισσα μου και αλητισσα μου..
τωρα εδω ολα γυρω μου μια πηχτη σιωπη..
η απουσια σου σαν φαντασμα στριφογυρνα εδω μεσα.
κλαιει το μαγεμενο μου κελι.. και πλημμυριζει η ψυχη μου με θλιβερα φθογγοσημα..
μαγισσα μου...
με πλανεψες με ονειρα που δεν σαρκωθηκαν ποτε. αχαριστα ηταν που τα ποτισα με πονο και χαρα..
καθε βραδυ ξενυχταγα να κενταω το νυχτολουλουδο με αστερια μεσα απο δω και τα ξεθωριαζε ο ηλιος το πρωι.
τη νυχτα καλωσωριζα την ποιηση που ζευγαρωνε με το νυχτολουλουδο.
τωρα εμεινε η σκληρη αληθεια της ζωης...
μαγισσα μου δεν σου κρυβω καναμε σπαταλη χαρα. θα ελεγα καταστροφικη..
πιστεψαμε  στην σχεδιασμενη ευτυχια..
καθε μυστικο μας ηταν πανω στην εξαψη.. καθε βηματισμος μου αυτοματος και αβεβαιος..
που τωρα η φυγη σου μαρτυρα τη θεση της δειλιας σου..
και ακριβως τη στιγμη που εμεις πιστεψαμε στον εαυτο μας.. εσυ εφυγες χωρις ενα αντιο..
τωρα ενας πονος γλειφει την καρδια μου.. οπως το νερο της ηρεμης ακτης τα βοτσαλα..
στο κελι μου τοπιο απεραντο η σιωπη σου.. γινεται παλκο για παραστασεις παντομιμας..
θιασος σκιων η φαντασια μου. με τραγικο το νυχτολουλουδο σε ολο του το μεγαλειο..
θα θαψω τη σκεψη μου για  για να τις δωσω ζωη.. θα χαμηλωσω τη φωνη μου για να της δωσω συνεχεια..
και να μεινει ο ηχος ..
να την χαρισω σε αυτους που θα ερθουν οδηγημενοι απο την αληθεια και την νομοτελεια της ψυχης τους..
θα ειμαι εδω να υπαρχω σε οτι εζησα μαζι σου..
σε οτι αφησα πισω..
σε οτι σφραγισα με την υπαρξη σου...
για να θυμαμαι οτι εσυ εφυγες..
χωρις ενα αντιο....
αντιο....
Ε!