που ερχεσαι σιωπηλα... βαδιζοντας αργα και απελπισμενα..
εδω στο μισοσκοταδο που φυσαει πολυ απο τον αγερα..
ερχεσαι σαν φως στη παγωνια μου..
που δεν αγγιζεται και που δεν ζεσταινει...
ποτε σου δε σε αγγιξα..
μονο με τα ματια μιλαμε εμεις και μεσα απο τα μικρα κυματα εκστασης..
που τις καρδιες μας αυτα γλυκα δονουν..
ουτε καν σε αγγιξα..
μα θαρρω τη φωτεινη ανταυγεια απο τα ματια σου να αγκαλιαζουν τη θλιψη στα δικα μου ματια..
αγγιζουμε ομως απαλα τους παλμους της καρδιας μας συνθετοντας μια μυστικη συμφωνια πρωτογνωρων συναισθηματων..
ποτε σου δε σε αγγιξα..
και ας αισθανομαι πως θα το ηθελες..
ομως φοβαμαι μελαγχολικα πως αυτο το αναλαφρο αγγιγμα μας..
μην θρυμματιζε την υπεροχη και ευθραυστη αυτη την εικονα που εχουμε...
δεν θελω αυτη η μυσταγωγικη συνομιλια που εχουμε να χαθει...
και ας χαμογελουν τα χειλη μου απο εντονες στιγμες αγαπης που με γεμιζουν..
και ας θελω να γευτω αυτα που δεν εχεις δωσει σε αλλους..
για αυτο ποτε σου..
δε σε αγγιξα..
Ε!
Ποτε δεν σε άγγιξα μα σε αγκάλιασα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως.. 'μόνο που ετούτη η συντροφιά των αποστάσεων θα είναι κάπως άκεφη, ανεύθυμη..
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως γιατί θα λείπει η ψυχή της παρέας.
Η σάρκα..'
(Κικη Δημουλα)
αγαπη κοκκινο..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστω που περασες
φιλη μου ..!!
την καλησπερα μου σου στελνω.!!
φανη..!!
σε ευχαριστω που ειρθες..
σε ευχαριστω για το περασμα σου απο εδω..!!
την καλησπερα μου..