Μη Μου Μιλατε.. Αποψε Θελω Μονος μου...

μην μου μιλατε..
αποψε θελω μονος μου...
να μετρησω τις πληγες μου... αφου εχει χαθει τωρα η μαγεια μου  εδω..
να με βρει η νυχτα να παλευω παλι με τις σκεψεις με τις αναμνησεις με τον εαυτο μου..
να με βρει η αυγη ακομη ξυπνιο και πληγωμενο.
και αμα η μοναξια μου με κανει να νοιωθω ασχημα μερα που ειναι σημερα..
δεν με πειραζει..
δεν θελω να βγαλω το πουκαμισο της λυπης μου.
και αν το φεγγαρι σερνεται φεγγιζοντας το ονομα της εδω μεσα το χαζευω και λεγω..
ευθραστη ομορφια...
και η σκεψη μου πηγαινει εξω ..
τωρα με χαμενη τη σκεψη μου και τη ψυχη μου και το νου μου εξω ..
σκορπιο στη νυχτα και στη σιωπη..
δεν ειμαι τιποτα αλλο απο μια σκια..
και ομως αποψε θελω μονος μου..
για να μετρησω τα λαθη μου..
αποψε θελω μονος μου.. με το φεγγαρι να ματωσει πανω στις πληγες μου..
να βασιλεψει ο ηλιος της καρτεριας  θελω..
και τα ονειρα μου διχως κερι να κηδευτουν γιατι ετσι πρεπει..
τωρα διαχυτος ο πονος της ψυχης μου παντου..
τα δακρυα μου  ανακουφιζουν την ανημπορη ψυχη μου..
η μοναξια με κομματιαζει και ο πονος μου θρηνει..
και η φωνη μου σπαει σαν μαχαιρι την αηχη σιωπη φωναζοντας..
μη μου μιλατε αποψε θελω μονος μου...
Ε!