η Ανασταση σου στο Δακρυ μου Χαρα !

Χριστε μου..
τη νυχτα θα ειμαι εδω κοντα στο μικρο μου
παραθυρακι μου χωρις φως...
να περιμενω και να κοιτω ταπεινα και εγω ο αμαρτωλος εξω την Ανασταση Σου..
και ας μην εχω ενα κερακι να εχω αναμενο απο το Δευτε Λαβετε Φως...
το Ανεσπερο σου Φως..
θα εχω τον αναπτηρα μου αναμενο οπως εχω παντα καθε χρονο εδω για σενα..
δεν θα ειμαι εξω να σε δω.. θα ακουσω ομως απο εδω μεσα τις καμπανες να κτυπουν και θα σε καταλαβω..
θα δω τα φεγγαλικα στον ουρανο να ανοιγουν τοσο ομορφα..
θα ακουσω τους κροτους ολους .
και μονος μου κανοντας μου το σταυρο  θα πω Χριστος Ανεστη..!
την εικονα σου την μικρη θα σου φιλησω και γονατιστα θα σε παρακαλεσω να φερεις και σε μενα την Ανασταση μου...
και αν δεν εχω κανεναν εδω μερα αγαπης που ειναι να φιλησω..
και θεικα και αγνα να αγκαλιασω..
να του ευχηθω Χριστος Ανεστη..
εχω εσενα στην καρδια μου παντοτεινα..
Χριστε μου περιλυπος τα χερια μου απλωνω πανω στα δικα σου..
και την καρδια μου πανω στην καρδια σου..
γιατι ξερω με την δικη σου χαρη ..!
και την Ανασταση σου.!
θα ερθεις  και σε μενα να μου κανεις το δακρυ μου χαρα..!
Χριστος Ανεστη !!
Ε!