εισαι η μεγαλη καλη ιστορια της ζωης μου..
με νικησες τοσες φορες με τη σιωπη σου..
ασε με μια φορα να σε νικησω..
ασε τα χειλη μου να παλεψουνε με τα δικα σου..
ασε την αγωνια μου να ησυχαση μεσα στις παλαμες σου..
ασεμε να σε νικησω..
και υστερα ασεμε να φιλησω των ματιων σου τα χαμογελα..
θελω να παρω απο τα χειλη σου με γλυκα ομως οτι παιρνει η μελισσα απο τη γυρι του ανθους εξω στα λουλουδια...
ασεμε να σε νικησω..
την ψυχη μου θα σου αφησω αναμεσα στα ομορφα λογια σου να ειναι σαν ενα κατασπρο περιστερι με ανοιγμενα τα φτερα του σαν να διασχιζει καθετα τον οριζοντα...
ασε με να σε νικησω μια φορα..
σαν ευτυχισμενο σκυλι θα ειμαι που θα σου γλυφω τα δακτυλα των ποδιων σου..
ακομη θα σου χειροκροτησω της αχειροκροτητες νικες σου..
και εσυ εκει μπροστα μου..
να αγκαλιασεις τα επαθλα σου των αγωνων που με κερδισες...
θα σου ψαλλω εμβατηριο νικητου...
θα υψωσω τη σημαια μου για σενα κοιταζοντας περηφανος οτι με νικησες..
ασεμε να σε νικησω..
να μαζεψω τα κομματια της ζωης μου και να τα θαψω μεσα στην ψυχη μου..
για να παψει η καρδια μου να θρηνει..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου