Οι Νυχτες μας...

Καλη μου..
ακομη στον καθρεπτη των ματιων μας θαμπα κοκκινα διχτυα του ποθου μας
ειναι οι σκεψεις μου..
θυμαμαι  το λευκο μου καλο πουκαμισο  που το φοραγες ετσι  γυμνη  και σε καμαρωνα οπως εκανες βολτες...
θυμαμαι που καθοσουνα πανω στα ποδια μου οταν σου χτενιζα τα μαλλια και σου μιλουσα..
για την ζωη  και την αδικη ζωη μου..
 θυμαμαι  πανω στο κρεβατι το ζεστο σωμα του ερωτα μας..
και παντα τα ιδια γυμνα χειλη..
τα χειλη μας..
και παντα τα ιδια γυμνα χερια μας ..
μαζι με τα γυμνα ονειρα μας ..
και τις ιδιες γυμνες μας νυχτες...
οι νυχτες μας..
αυριο θα εχουμε ζησει για μια ακομα φορα εναν ακομη ερωτα..
αυριο παλι θα εχουμε τα ιδια γυμνα μας ονειρα.
και μετα θα παρουμε παλι τους δρομους..
τους δρομους της αποξενωσης και της μοναξιας που τοσο τους μισησαμε...
εσυ για κατω εκει  και εγω για πανω εδω.
τωρα η νυχτα διχως αστρα ειναι και διχως ελεος ο καιρος της θυελλας..
εδω πανω που ειμαι..
σε κρατω στη σκεψη μου απο εκεινες της ομορφες  μερες που ειμασταν μαζι..
και σε περιμενω..
Ε!