Παραισθηση των Αισθησεων ...

απο τα στοιχειωμενα μου μερη που εζησα εφυγα ετρεξα μακρυα..
θελω να ξεχασω τα παντα..
γυρισα ομως εδω στο γκριζο τοπιο της ζωης μου..
εδω ειναι ολα καινουργια ..
θα κανω νεα αρχη..
αφεθηκα μονος μου με της ωρες στην αυρα της νυχτας..
και στο οινοπνευμα να πιω και καπνιζοντας να ηρεμησω ηθελα..
και ηρθες σαν ενα ονειρο ενα βραδυ..
εσβησες το παρελθον μου..
μια στιγμη δισταγμου  και επειτα ηρθε ο ερωτας..
οταν ενιωσα το παθος αρχισε μετα η παραισθηση..
ηταν ολα διαφορετικα..
εσυ τα λογια σου το τοπιο και ομως μου φαινονταν ολα ηδη γνωστα να ειναι..
οταν σε καταλαβα δεν ενιωσα εκπληξη αφου παντα σε περιμενα..
τωρα η σκεψη μου το ιδιο με πονα μεσα μου..
και ο πονος μου με ακολουθει παντου και παντα..
εσυ εφυγες  γυρισε παλι η  μοναξια μου..
ουρλιαξα για τον οικτο σου..
σε ειδα να γελας γρεμιζοντας μου  τα παντα αφου μου προσφερες παλι τον εφιαλτη ..
τωρα οτι και να δω στον υπνο μου θα ειναι μια απλη επαναληψη..
ο πονος ειναι πια πεπερασμενος...
οτι και να ερθει παλι θα το δεχτω γιατι ξερω ειναι απο σενα..
Ε!