Εφυγες και Εμεινα Ορφανος..

 φιλη μου..
παει καιρος τωρα που εφυγες απο κοντα μου..
και εγω εδω να μενω να περιμενω να σε δω παλι και να μετρω τις αγωνιες μου για σενα..
κιβωτος γινοταν η αγκαλια σου να μην με βρουν οι κεραυνοι θυμασαι..
τα ομορφα λογια σου κανακευαν τις ωρες της ορφανιας μου εκει μεσα..
και απο τα χαμογελα σου και την ομορφη παρουσια σου ανθιζαν οι ουρανοι..
και σκορπιζαν την καθε μου θλιψη εκει μεσα.
δυναμη και ελπιδα ητανε τα ομορφα λογια σου.
τι και αν δεν προλαβα να σε γνωρισω απο κοντα εσυ εκει απο εξω μου εμαθες τη ζωη..
 καλη μου φιλη ησουν τα παντα για μενα ΕΣΥ..
τωρα που εμεινα μονος μου ολα τα βραδυα κανω για σενα προσευχη..
λεγοντας μεσα μου σε σενα ευχαριστω..
που ειρθες εστω και τοσο λιγο κοντα μου..
κανω προσευχη λεγοντας το ονομα σου και αποκοιμιεμαι παντα ορφανος...
Ε!