Θλιψη..

ηρθε η θλιψη..
και η πληξη μαζι διχως αφη..
με ενα βαρος σαν μολυβιου..
 ηρθε και
θρονιασε εδω μεσα μου και
στα αδεια μου χερια.
μια θλιψη διχως αποκριση με την οψι της αμετανοητης..
στο χωρο εδω της μοναξιας μου..
διχως μνημη και με της παλαμες της γεματες απουσια...
στην καρδια μου
τωρα τιποτα να μην ερχεται ..
τιποτα να μην φευγει..
κι εγω με τα ματια γεματα σιωπη...
Ε!