Αναμνησεις Ζωης..

 Αποψε ολες αληθινες ειναι οι μνημες μου για σενα..
σαν τα φυλλα που πεφτουν..
σαν τις ανθρωπινες στιγμες ξεθωριαζονται..
μαραινονται τριβονανται..
γυρω απο το βοητο της ομορφης υπαρξης σου..
τα παθη αποψε φοβουνται..
τα Θυμασαι..?
ενα σου βλεμμα σου ενα φιλι μια κινηση και ενας..
πραγματοποιημενος ποθος μου..
κουβαριασμενα σεντονια νοτισμενα με το νεκταρ του οργασμου..
σε ενα ακαταστατο δωματιο μου..
τα θυμασαι...
ενα σου χαμογελο και οι λιγες σου λεξεις..
αλιμονο...
να ξερεις ομως η φαντασια και η αληθεια..
απεχουν τοσο πολυ οσο και ο παραδεισος απο την κολαση..
οσο και ενα ποιημα απο μια φωτογραφια...
το εζησα σε ονειρευτικα και αμαρτησα..
Αχ! και να μπορουσα να δω το συμπαθητικο σου προσωπο..
τα ομορφα καστανα σου ματια...
το ξερω γινομαι πεζος..
αλλα ακομη και σημερα οι ομορφες φωτογραφιες σου..
ειναι που κανουν τη μεθη της ποιησης για σενα...
και τωρα που σου γραφω ολα ειναι..
αναμνησεις ζωης...
Ε!