Ταγμενος σε Σενα..

Εισαι το αμαρτωλο μου πεπρωμενο..
Δισκοποτηρο θεας να σε μεταλαβω..
εισαι το παθος μου το κολασμενο..
και οσα για σενα μεσα μου νιωθω σου τα γραφω..
αν το κορμι μου ξεσκισουν με τα ξυραφακια..
αν με πατησουν με αυτοκινητο με λιωσουν στην ασφαλτο..
και γυμνο να με σερνουν μεσα σε αγκαθια..
να ξερεις θα βρω τροπο να σου γραφω παλι..
δεν μου αρκουν τα τοσα τετραδια μου που σου εχω γραψει για σενα..
να ξερεις δεν τελειωνουν ποτε οι αισθησεις μου για σενα..
και παντα θα σου γραφω...
ταπεινος ειμαι και ευχαριστω το παναγαθο θεο μου..
που με αξιωσε να ποθω να νιωθω και να γραφω μονο για σενα..
βεβαια πρεπει και εσυ να καταλαβεις.
πως αν γεννηθηκα και υπαρχω καπου..
ειναι μονο και μονο να σου γραφω..
το ειπε η μοιραμου να ειμαι ταμενος σε σενα...
ταγμενος..
Ε!