για να φυλαξει ανεπαφη τη ζωη της..
και την αξιοπρεπεια..
δεν ειναι πως δεν θελει να μου μιλησει...
αλλα ντρεπεται..
καταλαβα πως πρωτα πρεπει να κτυπησω το κουδουνι στο σπιτι της..
να σκουπισω τα ποδια μου στο χαλι της..
αν θελω να μπω στη ζωη της..
το ξερει ανηκω στους φτωχους...
ενας οδοιπορος ειμαι στη ζωη μου..
αφου δεν εχω που να παω..
μου ζηταει να δειξω ταυτοτητα ποιος ειμαι ..
τι ειμαι..
ειμαι αυτος που καθε νυχτα καθομαι και σου γραφω..
καταθεσης ψυχης...
μεσα απο την καρδια μου που ειναι γεματη ρωγμες..
δεν ειμαι ποιητης και ουτε θελω να γινω ποτε..
θελει να ειμαι κατι...
μα ειμαι..
ειμαι γνησιος αντρας αρσενικος σε ολα μου..
αντρας ειμαι παληας κοπης...
και το ουζο μου το πινω σκετο..
και το κρασι μου ανερωτο..
δεν μπορω της υποκλισεις που θελεις...
δεν θελω να γινω σαν εσενα που γραφεις ωραια..
διαβαζεις και αριθμεις τα παντα..
ζωγραφιζεις τη ζωη σου..
και καθε πρωι λουζεσαι μπροστα στον καθρεπτη σου...
για να μπεις μεσα στο ιντερνετ..
θα ερθει ομως ο καιρος που θα σου γραφω αραια..
και εσυ θα μεινεις μονη σου παρεα με οτι εσυ διαλεξες..
οπως ειμαι και εγω παρεα με την μοναξια μου..
αφου μετα απο σενα που με μαγεψες..
Μαγισσα μου..
δεν εχω που να παω...
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου