Ψυχορραγω....

η νυχτα ερχεται και νιωθεις την αναγκη μιας ερωτικης συντροφιας..
μα ο ερωτας δεν ερχεται οταν την ωρα που τον θελεις..
τωρα στο διανυκτερευων πανδοχειον της καρδιας μου μονο η μοναξια μενει.. ..
εκει στα απομειναρια των καποτε παλιες μου φιλες..
στη μεγαλες σιωπες αναμεσα στα λογια μου προσπαθω με της σκεψεις μου..
να σωσω την ψυχη μου..
στη ζωη μου υπηρχε μια Μαγισσα καλη ας πουμε μα εφυγε  απο κοντα μου..
και γω τη μετετρεψα σε πεζοποιηματα ..
με το να της γραφω συνεχως ..
με την αχαριστια της απαντουσα με χαμογελο και με ενα ψιθυρο της καρδιας μου..
το προσωπο μου εχει χαραχθει απο κρυφους καημους..
ποτε δεν ειχα μια γνησια αγαπη στη ζωη μου..
την αναζητησα ομως προσπαθησα ..
τωρα ομως μεσα στην ομορφια της ζωης και την ομορφια των χρωματων της νυχτας..
παρηγορητικα αποψε γραφω παλι για σενα Μαγισσα μου..
και αν η οδυνη της μοναξιας με ακολουθει σαν σκια  με της σιωπες αναμεσα στα λογια μου..
σε σκεφτομαι και ας ψυχορραγουν τα ονειρα μου...
Ε!