Μην με Ξυπνας Χαραματα..

Φιλες μου καλες..
 Εχουμε φτασει στην καρδια του φθινοπωρου και ο καιρος εχει κρυωσει αρκετα..
εχουν αρχισει και πρωτες βροχες..
νομιζω πως δεν ξερει κανεις πως να ντυθει και πως να προγραμματισει της μετακινησεις του..
το χειροτερο ομως ειναι πως τα πρωινα εχει αρχισει να μας πλακωνει το παπλωμα..
και ερωτω;
 ποσο δυσκολο ειναι για σας το πρωινο ξυπνημα..
γιατι για μενα μου αρεσει να ξυπνω καθε μερα απο τα χαραματα ...
να πω εδω κανω πραξη τα λογια που ειπε ο Φραγλινος..
ο ανθρωπος που σηκωνεται νωρις γινεται υγιης πλουσιος και σοφος...
ενω ξερω για αλλους  και πολλους μαλιστα πως το πρωινο ξυπνημα τους ειναι οτι χειροτερο και απο το να πληρωνουν  χαρατσια...
ξερω  επισης καποιους φιλους μου που ειναι αδυνατον να σηκωθουν νωρις το πρωι..
νομιζω πως εχουν κατι σαν ενα κληρονομικο χαρισμα...
δεν ξερω και πως να το εξηγησω που δεν ξυπνανε πρωι πρωι..
μηπως η ελλειψη ενεργειας να το πω..
η αισθηση καταπονησης να το πω..
σαν να μεινανε απο καυσιμα να το πω..
δε ξερω..
εκεινο που ξερω ειναι πως να ξυπνας απο η εξι το πρωι ειναι για μενα ωραια...
ξυπνω μονος μου χωρις να βαλω το κινητο μου ..
ξυπνω χωρις ομως και το πρωινο χουζουρεμα.. ισως επειδη  δεν εχω μια συντροφο  να χαζουρεψω μαζι της...
αφου ειμαι μονος μου...
τελος το πρωινο ξυπνημα μου εμενα μου αρεσει..
Ε!