Ναυαγιο..

Ναυαγιο παλι η ζωη μου ειναι..
τα χειλη μου βουβα  αβυσσος ειναι η μοναξια μου εδω..
μεταλαβα σιωπηλα παλι τον πονο μου..
η αιωνια απουσια σου εγινε φυλακη για μενα..
νυχτα αποψε και θελω να ανοιξω τη ψυχη μου και τα παθη μου να γραψω..
σε λατρεψα και ομως καταδικαστηκα..
δεν εχω δακρυα  η νυχτα μου φερνει τη λυτρωση..
γραφω μεσα στη νυχτα μα αδυνατω να σκοτωσω τον πονο μου..
το τετραδιο μου που σου εγραφα γεμισε τωρα πια..
περασε τοσος καιρος..
 και εγω εδω ακομα να επιμενω..
να σου γραφω..
Δακρυζω κρατωντας ξανα το Μολυβι μου..
και οσα Νιωθω για σενα μου Βαραινουν το στηθος μου..
Ε!