Αγαπω τη Μουσικη..

Ακομη με το παληο ημερολογιο ειμαστε στο καλοκαιρι για αυτο ακομη..
Της ζεστες καλοκαιρινες νυχτες που οι ερωτευμενοι τραγουδουν
κατω απο της ασημενιες αχτιδες του φεγγαριου..
καποιοι τρυφεροκαρδοι αγγελοι τους σιγονταρουν με κεφι στις στολισμενες
αλεες των ουρανων..
πισω απο καθε αναταση απο καθε μερακι μια κιθαρα περιμενει ετοιμη να παρει
τα λογια και να τα ταξιδεψει απο χειλη σε χειλη..
δεν ειναι λιγο αυτο..
ειναι η χαρα να δινεις χαρα στους αλλους ειναι αυτο που μας βασταει στη ζωη..
λεει και ο Οδυσσεας Ελυτης..
και βεβαια ετσι ειναι..
το τραγουδι δεν ειναι μονο η χαρα..
ειναι η γλυκια παρηγορια των ανθρωπων..
γιατι οταν ακομη τραγουδας τη λυπη ξαλαφρωνεις μερευεις αναβαπτιζεσαι..
το τραγουδι ειναι απαραιτητο σαν το ψωμι που τρωμε..
σαν το νερο που πινουμε..
σαν τον αερα που αναπνεουμε..
ειναι το αχ! και το παραπονο ο πονος και η ελπιδα..
ο καημος η κραυγη και η οργη ..
το χαμογελο και το χαδι τους..
ολα αυτα ζευγαρωσαν γυρω μας και συνεχιζουν την αιωνια διαδρομη τους...
και τελος φιλη και φιλε αναγνωστη..
αν καποτε χαθεις μεσα σε δασος και απο καπου ακους τραγουδια πλησιασε εκει αφοβα..
οι κακοι μονο δεν τραγουδανε...
 Ε!