μη απορριψες με...

Αποψε παλι μονος μου στο τζακι να ακουγεται μοναχα η φωτια..
 Πικραμενος μεθυσμενος να καψω της αμαρτιες μου θελω μεσα απο λυγμους..
 η αδικη απουσια σου εγινε πονος μεσα στη ψυχη μου με αγγιξε βαθια.. 
να ξες δεν εψαξα ποτε να βρω εξηγησεις.. 
Αφου το ονειρο μου να σε δω βυθιστηκε..
 Εδω δακρυζει η ψυχη μου.. 
Νιωθω εγλωβισμενος απο τη μαρτυρικη σου απουσια..
 Ειναι αυτη η απουσια σου που παντα θα με πληγωνει.. 
τα δακρυα μου αποψε δε με γλυκαινουν.. 
Νοθευμενο αποψε το κρασι που πινω για σενα αποψε που μπροστα στο τζακι σου γραφω..
και σε ενα σιγανο ψιθυρισμα σου φωναζω..
 Αχαριστη φιλη εσυ..
 Μη απορριψες με...
Ε!