το καντηλι αναμμενο..

σαββατοβραδο το καντηλι αναμμενο διπλα στη γωνια στο τζακι...
στο λιβανιστηρι καιει το λιβανι και μοσχοβολαει το φτωχικο μας...
αποψε γεμιζουν τα χειλη μου προσευχη...
ξαποσταμα το δακρυ μου κυλα...
ωρα σιωπης μυστικης προσευχης κανω το σταυρο μου με ελπιδα μεσα μου προσμενω...
κοιτω τη φλογα στο καντηλι και αισθανομαι μεσα μου ασφαλης...
αγαπητες ομορφες αγνες οι εκφρασεις της μανας μου καθως λιβανιζει πανω απο τα κρεβατια μας..
και μπροστα στο εικονισμα...
τα χερια της τρεμουν οπως μου φερνει το θυμιατο κοντα μου να αναπνευσω το λιβανι να σταυροκοποιηθω...
κανει το σχημα του σταυρου ...
γλυκια μου μανα η αγαπη σου προς τον Χριστό μας ..
και προς εμενα με στηριζουν παντα και με τυλιγη απο παντου....
καλο ξημερωμα να εχουμε και δοξα σοι ο θεος...
υγ.
να πω εδω η μαναμ με βλεπει που γραφω της νυχτες και μου ειπε γραψε κατι για το καντηλακι μας και πες στο μου να το ακουσω τη εγραψες να δω..