λησμονησε με...

...ηλιοκεντητη μου...
...ο δικος μου στυλος δεν μπορει να γραψει τα σπανια υπεροχα χαρισματα με τα οποια εισαι προικισμενη...
..μπορει ομως να σας δειξει κατι απο τα φλογερα αισθηματα που του εμπνεει η ουρανια υπαρξη σας...
..και ο αγνος αληθινος σκοπος μου...
..ειμαι αναξαρτητος αλλα ανηκω στους φτωχους και στους ανεργους..
...δε μπορω να σου χαρισω της υλικες χαρες που θα ηθελες...
...με αυτο το βαθυ αισθημα της αληθειας τολμω και σου λεγω ναι ειμαι  φτωχος και ανεργος...
..τα εσοδα μου ειναι λιγα και δεν επαρκουν για τη συντηρηση σου...
..ουτε χρηματα μαζεμενα εχω και ουτε μονιμη δουλεια εχω...
..λησμονησε με σε παρακαλω ειμαι φτωχος δεν κανω για σενα...
...ηλιοκεντητη μου...
...ασεμε μονο να σου γραφω...
και σχωραμε...
..που οταν σε ειδα στο ομορφο λαυριο σου...
..και σε ειδα τοτε να μου γελας...
..ψιθυρισα ο ανοητος απο μεσα μου...
..ζωη μου εσυ...