δομη προσφυγων λαυριο..

..πηγα το πρωι στη δομη προσφυγων του ομορφου λαυριου....
...εδεσα τη σιωπη μου με τα χρωματα της για να μη δακρυσω....
...περυσι οκτω μηνες ημουν μεσα εδω...
.....................
..ερημη τωρα η δομη...
...κανενας εκει συναδελφος συμβασιουχος....
...ακουω μονο τα βηματα μου....
..χαρα μεσα μου και πονος με την ελπιδα ανατασης να ξαναγυρισω εδω...
...................
..περπατησα στης στρατες που περπαταγα τοτε...
... και απο συνηθεια εσκυψα να μαζεψω ενα κουτι μπυρα που ηταν πεταμενο πανω στο δρομο....
...χαμογελασα οπως το πηρα...
...θα κοκκινιζα απο ντροπη αν δε το συμμαζευα να το πεταξω  στο καδο...
...................
σωπασα τα βηματα μου και εμεινα στην αγαπημενη μας μερια...
..πρωτοκολλο...
..ετσι τη λεγαμε...
..εκανα ενα τσιγαρο μεσα στην απεραντη σιωπη της....
...............
..μετα πηγα στην αλλη μερια μας σταση αγρινιο τη λεγαμε...
...εκει που το μεσημερι ξεκουραζομασταν...
...το ονομα μου εκει ακομη γραμμενο να ειναι....
...................
...αρχισα να ονειρευομαι ποσο θα ηθελα να γυρισω πισω εδω...
..κλεινω το ονειρο μου για να μη δακρυσει η θλιψη μου...
.................
..βλεπω γυρω μου ολα τα ιδια να ειναι οπως τα αφησα..
...την αληθεια αν θα γυρισω πισω στη δομη τη ξερει μονο ο θεος....
........................
...ας περπατησω λιγο ακομη στη δομη ειπα να τη δω ολη ξανα...
...ισως μια μερα να με καλωσωρισει και παλι....
.................................
...ομορφη δομη προσφυγων....
...αγαπημενοι μου προσφυγες...
...αγαπωσε....