μπομποτα της κατοχης..

 ...Μπομποτα η κλουρα το ψωμι τοτε της κατοχης...

..α ! ρε μανα μου ...

.. με το μπερκετι σου που μου εφιαξες χιλια χρονια να μου ζησεις....

...................

..το χαμογελο και η αγαπη δε φτανουν χρηστο μου για πουθενα....

..σου εφιαξα λιγο κουλουρα για να φας λιγο στο καραβι και στο δρομο...

.. και την αλλη να τη μοιρασεις στους φιλους σου εκει..

... ολοι τη ξερουν τη μπομποτα και αυτοι στο λαυριο θα περασαν τοτε οπως εμεις δυσκολα χρονια...

............

..οτι εχουμε να το πας..

... μη πας με αδεια χερια...

..δε κανει..

...αντε στο καλο σου παιδι μου η παναγια μαζι σου .....

.....λογια της μανας μου αυτα..

..και με συγκινησε παναθαμε τη....

...............

..σε ευχαριστω πολυ μαναμ...

..να'σαι καλα να μου ξαναφιαξεις...

..για αυτο σε αγαπαω ....

..ελα να σε κανω μια αγκαλια....

..............

..ελατε φιλες μου να σας κερασω ενα κομματι μπομποτα..

.................

..ερχομαι φιλοι μου αυριο στο ομορφο λαυριο...

...και στο ανταμωμα μας θελω να σας κερασω μια χαψια....

................

..μπομποτα η αγαπημενη μου...

...κουλουρα απο καλαμποκισιο αλευρη...

..με αυτη μεγαλωσαμε τοτε στα δυσκολα και φτωχικα μας χρονια......