κατάρα εχω πανω μου δε ξερω..

. 

... κατάρα εχω πανω μου τη να πω...

.. πια κατάρα στεφανωνει τη μοιρα μου δεν ξερω.. 

.. οταν ερχομαι εκ νεου για δουλεια στο ομορφο λαυριο..

.. παντα καμποσα πρωτα βραδυα και πλαγιαζω πανω σε χαρτονια....

............. 

.. ευλογημενος ειμαι που ειμαι εδω στο ομορφο λαυριο...

.. αλλα και στεφανωμενος με μια ασεβης καταρα πανω μου...

.. δεν εξηγειτε αλλιως....

........... 

.. και αμα κοιμηθω κατω τη εγινε...

.. ανοιξα το κασετόφωνο μου..

.. εβαλα και ενα κρασακι ροζε.. 

.. σκορπισα αγαπη και χαμογελο παντου και εκανα τη πικρα μου να φυγει...

............

....καρτερω τωρα να ακουσω το ασμα.. 

.. ουτε στρωμα να πλαγιασω...

.. να του χαμογελασω.. 

.. να τραγουδησω το λυγμο να γιανει το κορμι μου απο της κραυγες...

...........

.. μονος μου πινοντας καπνιζοντας.. 

..κοιτω εξω τον ουρανο κεντημενος με τα συννεφα ειναι..

.. και βλεπω ομορφες ψυχες αγγελων..

.. και ανθη ασημοχρυσα εξω στο χειμωνατικο αποψε βραδυ σαββατου να μου θυμιζουν...

.. ποσο θυμα ειμαι της αδικης μοιρας μου...

..στην υγεια μας..