.......ηλιοκεντητη...
...καλη μου φιλη εσυ...
...ανθρωπος της εργασιας του πνευματος εισαι...
...η αδικια της ζωης σε εκανε τωρα να κανεις αλλη δουλεια...
...εχεις μεσα σου δυναμη και αξιοπρεπεια...
..........
....κρατας την αγαπη και το ονειρο για να εισαι ζωντανη....
...σε αγγιξε ο πονος του χωρισμου αλλα εκλεισες ερμητικα τη πορτα της καρδιας σου απο φοβο μην ξαναπληγωθεις...
........
...ξερεις και βλεπεις την ομορφια ακομη και οταν δεν ειναι ομορφη παντα...
...ειναι και κατι βραδυα με πονο και θλιψη και κομμενη στα δυο κανης το σταυρο σου και λες για το παιδι μου θα κανω το χρεος...
.........
...τα μεσημερι οπως γυριζεις κομματια απο τη δουλεια...
...στερευεις απο σκεψεις απο λεξεις και χαμογελο....
...μπροστα στη μεγαλη σιωπη...
..με πολλα νοηματα...
..και απεραντα γιατι...?
........
..ποτε η σιωπη δε κρυβει χαρα...
..κουραση πονο κρυβει...
...ναι πονο...
...που παλευεις μονη σου να κρυψεις...
.......
...γιατι μεσα σου το ξερεις καλα πως ποτε και κανεις δε θα σε καταλαβει....
....παρα μονο ο εαυτος σου...
...αυτος και μονο αυτος...
...που δεν θα σε προδωσει ποτε....
.......
...συνεχιζεις τη ζωη σου τη δουλεια σου και τη νυχτα στην ασημενια πανσεληνο λες ναι θα τα καταφερω....
...καλο σου βραδυ με φως αγαπης...
...υγ.
...αφιερωμενο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου