ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΜΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ. ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΝΟΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΚΟΜΜΑΤΙΑΣΜΕΝΟΣ. ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΜΑΖΕΥΩ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΠΕΣΜΕΝΟΣ.
ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΛΥΓΙΖΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΔΥΝΑΤΟΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΠΟΛΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ.
ΔΙΝΩ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ. ΤΩΡΑ ΘΕΛΩ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΛΙΓΟΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΕΜΕΙΝΕ.
ΒΓΑΙΝΩ ΚΑΠΟΥ ΚΑΠΟΥ ΕΞΩ ΚΑΙ ΔΙΝΩ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗ Η ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΚΑΛΟ ΑΥΤΟ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ ΣΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΠΙΣΩ.
ΠΡΟΣΕΧΩ ΠΟΛΥ ΜΗΝ ΠΕΣΩ ΣΕ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΕΤΡΩ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΑΝ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΘΕΛΩ ΠΡΟΣΟΧΗ..
ΔΙΝΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΛΕΓΩ ΟΤΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ.
ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΡΑ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΛΕΓΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΥΠΟΜΟΝΗ.
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΘΕΩ ΝΑ ΣΤΕΙΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ.
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου