ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΓΡΑΦΩ ΠΑΛΙ..
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΧΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΑΝΑΜΝΗΣΙ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΑ..
ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ.
ΕΧΩ ΑΠΑΡΝΗΘΕΙ ΤΗ ΜΟΙΡΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΩ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΥ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΟΡΙΣΩ..
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ.
Η ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΟΤΙ ΕΣΥ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΠΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ ΣΤΗ ΖΟΥΓΛΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΣΥΝΑΦΙ ΣΟΥ..
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΠΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
ΧΛΕΥΑΣΤΙΚΑΝ ΚΑΙ ΓΕΛΑΝΕ ΟΙ ΗΔΟΝΕΣ ΠΟΥ ΕΝΟΙΩΣΑ ΚΑΠΟΤΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΠΟΤΕ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ..
ΟΤΙ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου