μεσα στη μοναξια μου...

μικρη καλη μου φιλη...
μεσα στη μοναξια  των χρωματων.. μεσα στη μοναξια που βασιλευει εδω μεσα υπαρχουν ακεφα τα μολυβια μου..
εσυ ελα αυτα να τα ενθαρρυνεις..
μεσα στη μοναξια  της σχεσης υπαρχουν  τα χαμογελα του φθινιπωρου..
αλλα εσυ μην τα συμπαθησεις..
μεσα στην μοναξια της ηθικης καποιος ενδιαφερεται  για την ελεημοσυνη  και ζηταει βοηθεια..
ελα εσυ να δωσεις...
μεσα στην πλουσια μοναξια μου  ποιος να ενδιαφερθει να αφοπλισει τον πονο μου  που με υπηρετει πιστα..??
μεσα στην πικρη μοναξια μου χωρις νερο χωρις καφε πως να ξεδιψασω  τις συνηθειες  του καιρου..
μεσα στην μοναξια που εχει θρονιασει εδω μεσα  δεν αφηνω τα σκοταδια  να περπατησουν στις πληγες μου..
μεσα στη μοναξια του καθε αποβραδου  υπαρχει και το χαμογελο   της προσευχης μου και κανω υπομονη  και λεγω οτι αυριο θα δω παλι το φως...
μεσα στην μοναξια μου..
ποση θλιψη να σηκωσει η ψυχη μου..
ποσος πονος να ξεπλυνουν τα δακρυα μου..
ποσες πικρες να με γλυκανει και να με παρει ο υπνος..
μεσα στην μοναξια μου..
ποσες πληγες να σκεπασουν τα ονειρα μου...
οταν η θλιψη και ο πονος ειναι στο κορμι μου...
Ε!